Καλεσμένος της Φαίης Σκορδά στο Buongiorno ήταν το πρωί της Τετάρτης 12/11 ο Δήμος Αναστασιάδης.
Ο τραγουδιστής μίλησε μεταξύ άλλων για την καριέρα του και την εμπειρία του στο Dream Show.
«Κάποια στιγμή δεν άντεξα…»
«Κάποια στιγμή δεν άντεξα στο Dream Show, είχε εγκλεισμό και για εμένα ήταν πάρα πολύ δύσκολο».
Ο ίδιος περιέγραψε την πρώτη του επαφή με τη μουσική και την τηλεόραση:
«Εκείνη η περίοδος για εμένα ήταν μια περίοδος που δεν είχα ξαναπιάσει μικρόφωνο, πρώτη φορά μικρόφωνο, πρώτη φορά κάμερα, τίποτα ποτέ. Μπαίνοντας στο σπίτι εγώ τότε σπούδαζα στην Κοζάνη γιατί έχουμε μαγαζί με ηλεκτρονικά είδη. Εγώ έφυγα γιατί συγγνώμη μπαμπά δεν μου άρεσε να ασχοληθώ με την οικογενειακή μας επιχείρηση. Ήταν μονόδρομος το επάγγελμα αυτό, μας είχε από μικρούς μέσα στο μαγαζί να πουλάμε. Εγώ βέβαια γνώριζα ότι θα κάνω κάτι άλλο».
Ο Δήμος Αναστασιάδης μίλησε για την τυχαία αρχή στη μουσική.
«Η μουσική ήρθε λίγο από τύχη, τότε η μαμά μου με έγραψε πιάνο και έμαθα ότι η κιθάρα είναι ο έρωτας. Έτσι κάπως ξεκίνησαν τα πράγματα και νομίζω ερωτεύτηκα και την μουσική και όλο αυτό που δημιουργούν τα τραγούδια, το συναίσθημα. Τότε είχαμε κάνει ένα συγκρότημα, ο αδερφός μου τραγουδούσε ο μεγάλος, άλλος έπαιζε μπάσο, τύμπανο κλπ, ήταν ένα ροκ συγκρότημα. Όταν μεγάλωσα και ήταν να σπουδάσω και έφυγα στην Κοζάνη, ήρθε ο αδερφός μου με ενοχές και μου είπε ότι αν πας εκεί θα είσαι μόνος σου, εδώ έχουμε την οικογένειά μας. Είχε την ενοχή αυτή και όταν ήρθε στην Κοζάνη και είδε το δωμάτιό μου που ήταν σαν στούντιο, μου κάνει την αίτηση στο Dream Show χωρίς να το ξέρω».
Η εμπειρία στη σκηνή
Ο τραγουδιστής θυμήθηκε την πρώτη του audition.
«Δεν ήταν ο ίδιος αδερφός που ήταν στην μπάντα, είναι πιο συγκεντρωμένος, πιο συντηρητικός. Εγώ θυμάμαι πήγαινα μια παραγγελία και ήμουν τελείως χύμα με την παντόφλα, και περνάμε από ένα ξενοδοχείο και μου λέει “κάνε μια audition αφού έκανα την αίτηση”, μου έδωσε την κιθάρα, δεν είχα κάνει καμία προετοιμασία. Πάω εκεί λέω ένα τραγούδι, το λέω, εγώ τώρα μικρός, ψαρωμένος, τι κάνω εγώ εδώ, γιατί πρέπει να ξεκινήσω έτσι. Λέω το τραγούδι και περνάω, και λέω “όντως; Τόσο εύκολο ήταν;”. Ξαφνικά βρίσκομαι στο πλατό και ακούω τις φωνές και λέω πού πάω τώρα γυμνός ξέρω γω. Μπήκα τέλος πάντων, κάτι άρεσε».
Παράλληλα, αναφέρθηκε και στο bullying.
«Υπήρχε ένα “bullying”, έλεγαν ότι ο Αναστασιάδης ήρθε να κάνει την πλάκα του. Την πλάκα μου πήγα να κάνω, αλλά θεωρώ ότι ήταν επειδή δεν ήμουν καλά οχυρωμένος συναισθηματικά. Όσο πιο παιχνίδι το έπαιρνα τόσο πιο καλά θα περνούσα. Πήγα για την εμπειρία και την διασκέδαση. Βγαίνοντας από το παιχνίδι νομίζω έκατσα 2,5 μήνες μέσα, κάποια στιγμή δεν άντεξα. Είχε εγκλεισμό και για εμένα ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Είχε χαθεί λίγο ο στόχος. Ήμουν χαμένος, τότε ήμουν πολύ εσωστρεφής».
Η αγάπη για τη μουσική
Ο τραγουδιστής μίλησε για το πώς αντιμετωπίζει τη μουσική.
«Εγώ δεν έγινα τραγουδιστής για να γίνω διάσημος, για να βγάλω χρήματα, έγινα τραγουδιστής γιατί αγαπώ την μουσική, είναι μια τέχνη που δεν την αγγίζεις, είναι πάνω από όλα. Κάθε φορά που βγάζω ένα τραγούδι, έναν δίσκο, το τέλος κάθομαι να δω να μην θυσιάσω κάτι από εμένα, δεν συμβιβάζομαι για να πουλήσω περισσότερο, για τη δημοσιότητα. Για εμένα είναι πολύ σημαντικό το να είμαι κάπου, με κάποιον, σε ένα μέρος που νιώθω εγώ άνετα, που με θέλουν, που μπορώ να ξεδιπλώσω τον εαυτό μου. Εμένα είναι αυτό, το θέλεις; πάρ’ το, δεν το θέλεις; μη το θέλεις».
Επίσης, σχολίασε τις συνεργασίες:
«Δεν μπαίνω σε κουτάκια. Θέλω να βρω το μέρος στην Αθήνα που θα το κάνω δικό μου. Το μέρος, την στέγη που θα δώσω το δικό μου στίγμα. Εγώ δεν πιστεύω σε συνεργασίες που είναι για να γίνουν, για εμένα οι συνεργασίες γεννιούνται μέσα από τις σχέσεις των ανθρώπων, έχουν κάτι να πουν. Για εμένα αυτό που ενώνουν καλλιτέχνες είναι ένα γλυκό που δεν πετυχαίνει ποτέ. Αυτό φαίνεται πάνω στη σκηνή. Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις που απλά θα πας να κάνεις την δουλειά σου, επειδή είναι πολλές ώρες, δεν είναι πάμε και φεύγουμε. Το τραγούδι δεν είναι θέατρο, δίνεις όλη την ψυχή σου και έχεις πολύ συναναστροφή με τον άλλο τραγουδιστή, δεν παίζεις ρόλο, είσαι ο εαυτός σου. Πρέπει να αποδεχτείς τον άλλον και εκείνος εσένα».
Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού και η πατρότητα
Ο ίδιος αναφέρθηκε και στον ερχομό του δεύτερου γιου του και την Τζένη Θεωνά.
«Είναι το ίδιο συγκινητικό, το ίδιο υπέροχο, το ίδιο μαγικό. Είναι ένα θαύμα. Συμβαίνει λες τώρα το δεύτερο, δεν θα συγκινηθώ, και γίνεται ακριβώς το ίδιο πράγμα. Είχε πλάκα γιατί πήγαινα από το νοσοκομείο σε πρόβες. Μετά την απονομή του χρυσού δίσκου πήγα στο νοσοκομείο. Είναι περίεργο όλο αυτό. Είναι το ίδιο συναίσθημα, είναι σαν να το ζεις για πρώτη φορά. Ο Αρίωνας επειδή είναι ένα πολύ ευαίσθητο παιδί, και επειδή θεωρώ ότι είναι πολύ ευφυής θεωρώ ότι το διαχειρίζεται πολύ καλά, αλλά επειδή είναι πολύ ευφυής δεν ξέρω πώς θα του βγει αυτό στο μέλλον».
Σχετικά με τον Αρίωνα και τη φροντίδα του μικρού:
«Είναι ένα ώριμο παιδί, το βλέπω ότι σκέφτεται πολύ, αλλά τον αποδέχεται πάρα πολύ, τον αγαπάει πάρα πολύ, τον παίρνει αγκαλιά. Είναι 6,5 χρονών και το φροντίζει το μωρό. Όταν το παιδί είναι 6,5 ετών έχει μεγαλώσει σαν μοναχοπαίδι, όταν μοιράζεται ξαφνικά κάτι… Όταν φέραμε το παιδί σπίτι ήταν να πάω στον Αρίωνα και να κοιμηθούμε εκεί αγκαλιά. Του είπα “δεν θα πάθεις κάτι” και μου είπε “δεν παθαίνω κάτι, εσύ παθαίνεις”. Είναι ένα πολύ ώριμο παιδάκι, τον αγαπάμε πολύ. Πλέον υπάρχει εμπειρία, υπάρχει γνώση, θέλεις κάποια πράγματα να τα κάνεις καλύτερα, να μην έχεις άγχος. Κάποια τα κάνουμε, η βασική αγωνία ενός γονιού είναι να μεγαλώνει ένα παιδί ευτυχισμένο με τύχη».
Και για την Τζένη Θεωνά:
«Το κομμάτι της δουλειάς για την Τζένη είναι κάτι που με απασχολεί και εμένα, γιατί κάποια στιγμή τρώγαμε και της λέω δεν σου έλειψε το θέατρο, κάτι; Και μου λέει όχι. Νομίζω ότι η Τζένη είναι πιο ολοκληρωμένη από ποτέ, της αρέσει η οικογένεια πάρα πολύ, όχι ότι δεν αγαπά το θέατρο. Επειδή η ζωή έχει πολλές εκπλήξεις και μαθαίνεις πράγματα που δεν τα ήξερες, ούτε εγώ πίστευα ότι θα μου άρεσε να είμαι πατέρας. Δεν θεωρούσα ότι θα έκανα νωρίς οικογένεια, έλεγα ποια θα με υποστεί, καμία. Και όχι μόνο μου αρέσει είμαι και πολύ καλός μπαμπάς, θα ήθελα να έχω έναν πατέρα σαν εμένα. Παρόλο που λείπω πολλές ώρες λόγω δουλειάς, όταν είμαι εκεί είμαι πολύ αφοσιωμένος. Δεν ανησυχώ που θέλει η Τζένη να κάτσει ακόμα στο σπίτι, ανησυχώ μην κάνουμε κι άλλο ένα κι άλλο ένα. Θέλω να τονίσω πόσο χαρούμενοι είμαστε εγώ με την Τζένη που έχουμε δύο υγιέστατα παιδιά».
