Λίγο μετά την κατάκτηση του φετινού πρωταθλήματος ο αρχηγός του ΠΑΟΚ, Adelino André Vieirinha φωτογραφίζεται με τη γυναίκα και την κόρη του και μιλά στο περιοδικό PEOPLE και στον Γιώργο Πράτανο, για την καριέρα και την οικογένειά του.
Τι άφησες πίσω όταν έφυγες από την Πορτογαλία;
Μόνο την οικογένειά μου, τους παιδικούς μου φίλους και τους φόβους μου. Ήμουν στις αρχές της καριέρας μου, οπότε ήθελα να πάρω αυτό το ρίσκο. Έβλεπα πως αν δεν έκανα αυτό το βήμα, θα ήμουν δανεικός σε άλλες ομάδες μέχρι να τελειώσει το συμβόλαιό μου, όπως είχε συμβεί με πολλούς φίλους και συμπαίκτες μου. Οπότε βρήκα αυτή την ευκαιρία, αφού με ήθελε πολύ και ο Fernando Santos.
Ποιοι είναι οι άνθρωποι που σε έχουν εμπνεύσει και σε διαμόρφωσαν ως άνθρωπο;
Ως ποδοσφαιριστή με βοήθησαν πολύ κάποιοι παίκτες της Πόρτο, που είναι σπουδαίες προσωπικότητες, όπως ο Vitor Baia, που ήταν τότε ο ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα τρόπαια στη χώρα, ο Deko και ο προπονητής Mourinho. Οπότε, ήταν κάτι ξεχωριστό να βρίσκομαι μαζί τους. Στην Ελλάδα με βοήθησαν σε ποδοσφαιρικό επίπεδο ο Sérgio Conceição και ο Fernando Santos. Αλλά το πρόσωπο που με βοηθάει και με εμπνέει πάντα ως άνθρωπο είναι η γυναίκα μου, η Βάσω. Στα δέκα χρόνια που είμαστε μαζί με έχει παροτρύνει και κατάφερα να διορθώσω κάποια πράγματα στα οποία υστερούσα και έπρεπε να διορθώσω. Αυτή είναι που με βοήθησε να γίνω αυτό που είμαι σήμερα.
Πώς γνωριστήκατε;
Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Είχαμε γνωριστεί μέσω κοινών φίλων και πήγαμε για καφέ.
Την κυνήγησες;
Ναι.
Συνήθως οι ποδοσφαιριστές που αποκτούν αναγνωρισιμότητα και χρήματα σε πολύ μικρή ηλικία δεν μπορούν να τα διαχειριστούν και κάνουν μια πιο έξαλλη ζωή, όταν μπορούν. Εσύ κινήθηκες διαφορετικά. Ήθελες πάντα να κάνεις οικογένεια;
Όχι, έτσι ήρθαν τα πράγματα. Βρήκα την ιδανική γυναίκα και δεν την άφησα. Γι’ αυτό και δεν έκανα αυτό που συνήθως κάνουν οι άλλοι ποδοσφαιριστές. Είχα έναν στόχο και ήθελα να τον πετύχω. Για να τα καταφέρω, θα έπρεπε να έχω το μυαλό μου στο ποδόσφαιρο και μια ήσυχη καθημερινότητα.
Πώς είσαι ως πατέρας;
Προσπαθώ να είμαι ένας πατέρας που είναι παρών στην ανατροφή και το μεγάλωμα του παιδιού. Είναι δύσκολο λόγω της δουλειάς μου… Νομίζω πως, δυστυχώς, κακομαθαίνω την κόρη μου, για να καλύψω τις τύψεις όταν είμαι απών.
Δεν θέλεις έναν διάδοχο;
Ναι, φυσικά και θέλω. Αλλά πρέπει να πείσω πρώτα τη γυναίκα μου. Εγώ προσπαθώ να της αλλάξω γνώμη, αν και είναι δύσκολο να το καταφέρω.
Υπάρχει κάποια νύχτα που να σου άλλαξε για πάντα τη ζωή;
Ναι. Η νύχτα που γεννήθηκε η κόρη μου. Νομίζω πως όχι μόνο εγώ, αλλά κάθε πατέρας, από τη στιγμή που γεννιέται το παιδί του, αλλάζει εντελώς συμπεριφορά, τον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή του, τη ματιά του για το μέλλον… Αυτή είναι η πιο ξεχωριστή στιγμή της ζωής μου. Όταν ήμουν νεαρός, κορόιδευα όσους φοβούνταν να πετάξουν με αεροπλάνο. Και από τη στιγμή που γεννήθηκε η κόρη μου, φοβάμαι κι εγώ. Έχω ευθύνη απέναντί της.
Πολλές φορές γράφεται πως μια μεταγραφή δεν έγινε εξαιτίας της συζύγου του ποδοσφαιριστή, που δεν της άρεσε η πόλη, τα σχολεία, η ζωή εκεί… Όντως είναι αλήθεια ή είναι απλά μια βολική δικαιολογία για τη μη υλοποίηση της μεταγραφής;
Από τη στιγμή που έχεις οικογένεια, θα πρέπει να συζητήσεις πρώτα μαζί τους… Εγώ ευτυχώς έχω μια υπέροχη σύζυγο, που σε όλες τις αποφάσεις που έχω πάρει μου έδινε πάντοτε την ελευθερία να αποφασίζω ποιο είναι το καλύτερο για την καριέρα μου. Για εμάς δεν ισχύει αυτό που λένε «Πίσω από κάθε μεγάλο άντρα κρύβεται μια έξυπνη γυναίκα», γιατί η Βάσω δεν είναι πίσω μου, αλλά δίπλα μου. Ακόμη και η ίδια βάζει τη δουλειά μου σε πρώτη προτεραιότητα.
