Ο γιος της είναι όλη της η ζωή και πολλές φορές η Νένα Χρονοπούλου έχει μιλήσει δημόσια για τον Χρήστο της και τις περιπέτειες που έχουν περάσει μαζί και τους κινδύνους που έχει αντιμετωπίσει με την υγεία του. Με αφορμή, λοιπόν, τα τελευταία μέτρα της κυβέρνησης με το κλείσιμο των σχολείων, η Νένα Χρονοπούλου διηγείται τη δική της ιστορία και αποκαλύπτει αν θεωρεί σωστό να κλείσουν ή όχι τα «ειδικά σχολεία».
Με μια μακροσκελή ανάρτησή της, η Νένα Χρονοπούλου κάνει μια κατάθεση ψυχής και μιλά για τον γιο της και τα άλλα παιδιά που έχουν δοκιμαστεί στη ζωή από μικρά, όπως το δικό της παιδί.
Δείτε την ανάρτησή της:
«Καλημέρα σε όλους τους φίλους, επειδή μέρες τώρα δέχομαι πολλά μηνύματα από φίλους-γονείς παιδιών ΑμεΑ, που με ρωτάνε την άποψή μου για το θέμα των “ειδικών σχολείων” δηλαδή για το εάν είμαι σύμφωνη με το ότι παρέμειναν ανοιχτά, γιατί όντως οι γνώμες διίστανται, επάνω σ’ αυτό λοιπόν έχω να πω το εξής:
Εγώ τον Χρήστο δε θα αντέξω να τον ξαναδώ στην κατάσταση που τον βλέπετε στις φωτογραφίες, δεν τολμάω να το ρισκάρω με τίποτα, μπροστά σ’ αυτήν την εικόνα του παιδιού μου γίνομαι δειλή, λιγόψυχη και καταρρέω. Έχω προσευχηθεί ώρες, μέρες ατελείωτες έξω από μία εντατική για να ζήσει, είχα πάρει απόφαση εάν δεν τα κατάφερνε να έφευγα και εγώ μαζί του, παίρνοντάς τον την τελευταία αγκαλιά, και εκείνος για να με σώσει απ’ αυτή τη μεγάλη αμαρτία νίκησε τον θάνατο και έζησε.
Πώς μπορώ τώρα εγώ να τον βάλω σε μία τέτοια δοκιμασία υγείας, επειδή το “σχολείο” είναι “θεραπεία”;
Η γνώμη μου είναι ασφαλώς για ‘μένα, αλλά την εντατική με όλα τα επακόλουθά της την πέρασε το παιδί μου, εκείνος έδωσε μάχη για τη ζωή του, εκείνον δηλητηρίασαν τα φάρμακα, εκείνος ιδρυματοποιήθηκε από τους ατελείωτους μήνες στο νοσοκομείο, εκείνος ήταν δίχως τη μητρική αγκαλιά τους πέντε πρώτους μήνες της ζωής του. Τώρα για να τον “θεραπεύσω” να ρισκάρω να τον ξαναδώ κατ’ αυτόν τον τρόπο; Ξανά στην απομόνωση, μόνος του; Με ρίσκο να μην τα καταφέρει αυτή τη φορά; Ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω, δεν τολμώ. Δεν το συζητώ.
Ο Χρήστος έχει σταματήσει να πηγαίνει σχολείο εδώ και ενάμιση μήνα, για τους παραπάνω λόγους, ξέρω πως δε θα γίνει “πυρηνικός επιστήμονας” και πως τις όποιες γνώσεις του μπορεί να τις αποκτήσει και λίγο αργότερα, όταν η ζωή του δε θα κινδυνεύει.
Η ρουτίνα του, είναι η ίδια όπως του καλοκαιριού, και των διακοπών Χριστουγέννων και Πάσχα, δηλαδή έχει δασκάλα στο σπίτι, όπως όλα του τα χρόνια, κάνει τη γυμναστική του και οι βόλτες του με το αυτοκίνητο, οι οποίες και επιτρέπονται δεν έχουν σταματήσει.
Και μην ακούσω κάποιον να λέει πως “λεφτά έχετε για να βάζετε δασκάλα στο σπίτι” γιατί θα αναγκαστώ του απαντήσω κατάλληλα.
ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟ.
ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΝΕΝΟΗΘΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Επίσης για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, το σχολείο είναι ΣΧΟΛΕΙΟ μαθαίνεις γράμματα εκεί, το θεραπευτήριο είναι ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟ εκεί κάνεις θεραπείες.
Ας μην τους δίνουμε ευκαιρίες αγαπημένες μου να μας υποβαθμίσουν τα σχολεία σε θεραπευτήρια γυρίζοντας 50 χρόνια πίσω την εκπαίδευση… ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ να διαχωριστεί η εκπαίδευση από τη θεραπεία.
Γιατί ναι, η εκπαίδευση λειτουργεί ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ αλλά είναι άλλο πράγμα η θεραπεία ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΟΥΤΕ ΠΑΣΧΑ, ΟΥΤΕ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΟΥΤΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!
Τα ίδια λέμε με άλλα λόγια, απλά εγώ τα λέω λίγο πιο απότομα ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ!
Με λίγα λόγια, αν υπήρχαν θεραπευτήρια κρατικά, ανοιχτά για τα παιδιά μας ΠΑΝΤΑ, με όλες τις προδιαγραφές που επιβάλλεται να υπάρχουν ας τα κλείνανε τα ΕΙΔΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ καμία μας δε θα είχε αντίρρηση.
Ξέρω δε θα γίνει ποτέ, αλλά αντί να σφαζόμαστε για τα ΕΙΔΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ που ξανατονίζω ΕΙΝΑΙ ΣΧΟΛΕΙΑ και όχι ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ…
Ας καταλάβουν επιτέλους τι χρειαζόμαστε να μη ζητάμε ευθύνες από ανθρώπους που άλλο σπουδάσανε και άλλο καλούνται να κάνουν.
Άλλος φταίει γι’ αυτό, ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΗΜΙΜΕΤΡΑ, ΗΜΙΤΕΛΗ, και δυστυχώς ακατάλληλα, χρόνια τώρα…
Ψηφίζω ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ανοιχτές πάντα 365 ημέρες το χρόνο, 24 ώρες το 24ωρο, για να μπορούμε να αρρωστήσουμε, να χειρουργηθούμε, να δουλέψουμε…
Ψηφίζω επίσης ομόνοια ανάμεσά μας, ηρεμία και γαλήνη, περνάμε δύσκολα όλοι αλλά εμείς ακόμα περισσότερο, όπως επίσης ψηφίζω το Σχολείο, Ειδικό ή Τυπικό, να παραμείνει στο ύψος του, και να μην υποβαθμιστεί, γιατί όλοι έχουν δικαίωμα στη γνώση, όσο και όπως μπορούν.
Καλή σας ημέρα, με αγάπη και εκτίμηση σε όλες και σε όλους που βρισκόμαστε στην ίδια διαδρομή ζωής!».
Καλημέρα σε όλους τους φίλους, επειδή μέρες τώρα δέχομαι πολλά μηνύματα από φίλους-γονείς παιδιών ΑμεΑ, που με ρωτάνε…
Δημοσιεύτηκε από Νένα Χρονοπουλου στις Δευτέρα, 16 Νοεμβρίου 2020
