Θεοχάρης Ιωαννίδης: «Δεν θυμάμαι να έχω υπάρξει ούτε μία μέρα χωρίς σχέση»
Ελλάδα

Θεοχάρης Ιωαννίδης: «Δεν θυμάμαι να έχω υπάρξει ούτε μία μέρα χωρίς σχέση»

Θεοχάρης Ιωαννίδης: «Δεν θυμάμαι να έχω υπάρξει ούτε μία μέρα χωρίς σχέση»

Με αφορμή το νέο του εγχείρημα στην παρουσίαση ο ηθοποιός μίλησε για όλα στο περιοδικό ΟΚ!

Ανανεωμένος σε ένα κόνσεπτ που από το τρέιλερ παίρνει κανείς τα vibes ότι του ταιριάζει πολύ ο Θεοχάρης Ιωαννίδης κάνει πρεμιέρα στις 24/2 με το Night Out στο Mega και υπόσχεται ξέφρενες βραδιές με λαμπερούς και αγαπημένους καλεσμένους.

Με αφορμή το νέο και διαφορετικό του εγχείρημα στην τηλεόραση ο ηθοποιός παραχώρησε συνέντευξη στον Γιάννη Πουλόπουλο και το περιοδικό ΟΚ! για την απόφασή του να δοκιμαστεί στη θέση του παρουσιαστή ενώ με ειλικρίνεια μίλησε και για την προσωπική του ζωή αποκαλύπτοντας πτυχές της που δεν περιμέναμε.

Δοκιμάζεσαι για πρώτη φορά στον ρόλο του παρουσιαστή. Τι θα δούμε στο Night Out που κάνει πρεμιέρα σε λίγες μέρες στο Mega;

Η ιδέα για το Night Out ξεκίνησε πέρσι. Θέλαμε να κάνουμε ένα talk show που θα γίνεται καθ’ οδόν. Κάναμε λοιπόν κάποιες εκπομπές για το ΥouTube, η ιδέα άρεσε στο Mega και αποφασίσαμε να την εξελίξουμε. Πήραμε λοιπόν ένα λεωφορείο που χρησιμοποιούσε το Εθνικό Θέατρο για παραστάσεις, το μεταμορφώσαμε σε… πλατό και κάθε φορά παραλαμβάνουμε τους επιβάτες-καλεσμένους μας, τους οποίους περνάμε από διάφορες δοκιμασίες. Και δεν πρόκειται για απλές δοκιμασίες. Από κάποιους ζητήσαμε να κάνουν ελεύθερη πτώση ή να διασχίσουν έναν γκρεμό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δηλαδή, χρειάστηκε ο καλεσμένος μας να υπογράψει για τη ζωή του. Εκτός αυτού έχουμε και διάφορα παιχνίδια αποδόμησης, που γίνονται είτε μέσα είτε έξω από το λεωφορείο, ενώ καταλήγουμε να κάνουμε μια εκ βαθέων συνέντευξη. Βέβαια, πρέπει να σου πω ότι οι φιλοξενούμενοι μπορεί να αποδειχτούν αρκετά πολεμοχαρείς και να δεχτούν να περάσουν από τις δοκιμασίες που τους προτείνουμε ή… κότες και τότε θα πρέπει αυτό που δεν τόλμησαν να κάνουν να το κάνω εγώ.

Υπήρχαν δοκιμασίες στο Night Out που δυσκολεύτηκες να κάνεις;

Ναι, βέβαια. Το χειρότερο για εμένα ήταν η ελεύθερη πτώση. Ο Σπύρος Νικολαΐδης, που πρωταγωνιστεί στη Γη της ελιάς, είχε τη φαεινή ιδέα να μου παραχωρήσει τη θέση του και να πηδήξω εγώ από το αεροπλάνο. Ο εγωισμός μου εκείνη τη στιγμή λειτούργησε εναντίον του φόβου μου. Αυτό που δεν ήθελα με τίποτα να κάνω, αλλά τελικά το έκανα, ήταν να περάσω από τη μια μεριά ενός γκρεμού στην άλλη χρησιμοποιώντας ένα σχοινί κάτω για να ισορροπώ και ένα πάνω από το κεφάλι μου για να πιάνομαι. Ήταν σαν να ακροβατώ σε ένα σχοινί. Αυτό για εμένα που έχω ακροφοβία ήταν πραγματικά extreme. Πήγε να το κάνει ο Μανώλης Κλωνάρης (σ.σ. ηθοποιός στη Γη της ελιάς) και στα τρία βήματα άρχισε –και δικαιολογημένα ο άνθρωπος– να ουρλιάζει από τον φόβο του.

Το Night Out φέρει τη σφραγίδα του Αντρέα Γεωργίου, αν και ακουγόταν ότι δεν είχατε και τις καλύτερες σχέσεις, ειδικά όταν εσύ πρωταγωνίστησες στην Επιστροφή του ΑΝΤ1, που παιζόταν απέναντι από τη δική του σειρά, Tο τατουάζ στον Alpha.

Δεν είχαμε ποτέ τεταμένες σχέσεις με τον Αντρέα. Μπορεί να μη συνεργαζόμασταν αλλά μιλούσαμε. Στην Επιστροφή έπαιξα γιατί ήθελα να κάνω ένα διάλειμμα από την Κύπρο και μου προσφέρθηκε αυτή η δουλειά στην Αθήνα. Εντάξει, καβγάδες υπήρξαν και υπάρχουν μόνιμα γιατί είναι μια υγιής σχέση. Και όπως σε όλες τις υγιείς σχέσεις, θα υπάρχουν και αντιφάσεις και αντιπαραθέσεις.

Μεγαλώνοντας έχεις τιθασεύσει τις φοβίες σου;

Η μεγαλύτερη φοβία μου είναι να χάσω τους δικούς μου ανθρώπους. Αυτή είναι μια φοβία που δεν έχω ξεπεράσει, παρόλο που το έχω βιώσει γιατί έχω χάσει παππούδες και γιαγιάδες. Αλλά κάθε φορά είναι σαν την πρώτη φορά. Αυτή που έχω δαμάσει με τα χρόνια είναι η ακροφοβία, την οποία ανακάλυψα τυχαία όταν ανέβηκα στον 58ο όροφο ενός κτιρίου στη Νέα Υόρκη. Εκεί λοιπόν τα παράθυρα ξεκινούν από το πάτωμα και φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Όταν πήγα στην άκρη του δωματίου και κοίταξα κάτω, έπαθα ίλιγγο. Οπότε κατάλαβα ότι έχω ακροφοβία. Κατάφερα να περιορίσω τον φόβο μου κάνοντας bungee jumping στην Κόρινθο. Αλλά και πάλι δεν θα σου πω ότι το έχω ξεπεράσει τελείως. Υπάρχουν όμως και πράγματα που φοβάμαι περισσότερο όσο μεγαλώνω. Όταν ήμουν μικρός, δεν φοβόμουν καθόλου την ταχύτητα. Αυτό δεν ισχύει πια. Πιάνω τον εαυτό μου να είναι πιο προσεκτικός και όχι τόσο ατίθασος πια, ειδικά με τις μηχανές.

Υπήρξες το ίδιο «ατίθασος» και στην προσωπική σου ζωή;

Έχω κάνει ατίθασα πράγματα στην προσωπική μου ζωή γιατί δεν σκεφτόμουν με τη λογική. Αυτό το «πάμε να φύγουμε κι όπου μας βγάλει» το έχω κάνει πολλές φορές, χωρίς να έχω ψάξει δικλίδες ασφαλείας. Έχω αλλάξει χώρα για έναν έρωτα, χωρίς να σκεφτώ ούτε τη δουλειά μου ούτε τι αφήνω πίσω ούτε τίποτα.

Έχεις υπάρξει δηλαδή ερωτικός μετανάστης;

Ναι, βέβαια. Και δεν το έκανα οργανωμένα. Μία που το αποφάσισα, μία που το έκανα. Παράτησα τη δουλειά μου, το δωμάτιο όπου έμενα στην Αγγλία με όλα μου τα υπάρχοντα και πήγα σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα, χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα. Άφησα μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά ως άνκορμαν σε μια εταιρεία παραγωγής στο Μάντσεστερ και έφυγα χωρίς καν να έχω μαζί μου μια βαλίτσα με ρούχα. Τα άφησα όλα στο σπίτι όπου έμενα με άλλους δύο συγκάτοικους και ζήτησα ύστερα από μερικές μέρες να μου τα στείλουν. Δεν ξέρω αν θα έκανα κάτι αντίστοιχο στα 37 που είμαι τώρα. Παραμένω χίπης, αλλά υπό προϋποθέσεις.

Είπες πριν ότι ήσουν «ατίθασος» στην προσωπική σου ζωή. Λειτουργούσες με τον ίδιο τρόπο και όταν χώριζες;

Έχω εξαφανιστεί από μια σχέση χωρίς να πω κουβέντα! Όταν έβλεπα ότι αυτή η σχέση με πλήγωνε –κι αυτό δεν αφορά μόνο τις προσωπικές αλλά και τις φιλικές μου σχέσεις–, προτιμούσα να εξαφανιστώ και να μη δώσω ποτέ ξανά σημεία ζωής, παρά να κάτσω να το συζητήσω. Δεν απαντάω σε μηνύματα και τηλεφωνήματα, είναι σαν να μην υπάρχω. Κι όταν πάρω αυτή την απόφαση, κλειδώνω και δεν ανταποκρίνομαι σε ό,τι κι αν κάνει το άλλο πρόσωπο. Είναι κι αυτό μια μορφή εγωισμού και μια θεαματική έξοδος.

Σου έχει συμβεί να πέσεις στα πατώματα για έναν έρωτα;

Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να φτάσει σε αυτό το σημείο.

Δεν έχεις ακούσει που λένε ότι ο έρωτας εμπεριέχει κι ένα κομμάτι «ξεφτίλας»;

Ναι, το έχω ακούσει. Μάλλον κάποιος πρέπει να μου το μάθει γιατί δεν μου έχει βγει στην πράξη. Μπορεί, δηλαδή, το συναίσθημά μου να είναι τέτοιο, αλλά ο εγωισμός μου δεν μου επιτρέπει να το εξωτερικεύσω. Εντάξει, έχω πάει με κλάμα- τα στο άλλο πρόσωπο και έχω διεκδικήσει να μου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Αλλά μέχρι εκεί. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, δεν αισθανόμουν ότι ρίχνω τα μούτρα μου γιατί ήμουν και είμαι χειριστικός στις σχέσεις μου. Ξέρω ότι δεν είναι καλό και το έχω δουλέψει με τον εαυτό μου για να το αποβάλω, αλλά λειτουργεί εθιστικά, γιατί βλέπω ότι λειτουργεί. Ήξερα και ξέρω, δηλαδή, τι πρέπει να πω για να συγκινήσω τον άλλο ή τι ερώτηση πρέπει να κάνω για να αντιληφθώ τι συμβαίνει. Και έχω την τάση σε όλες μου τις σχέσεις –και τις προσωπικές και τις φιλικές– να τεστάρω τους ανθρώπους που έχω γύρω μου για να δω αν με αγαπούν. Και ομολογώ ότι είμαι πολύ πιο κτητικός με τους φίλους μου παρά με τις σχέσεις μου.

Ποια είναι τώρα τα νέα δεδομένα στην προσωπική σου ζωή; Είσαι ερωτευμένος;

Πάντα είμαι ερωτευμένος, Γιάννη μου!

Δηλαδή, δεν έχεις υπάρξει ούτε έναν μήνα χωρίς σχέση;

Ούτε μέρα! Αν δεν είμαι ερωτευμένος, δεν μπορώ να λειτουργήσω. Πραγματικά, δεν θυμάμαι να έχω υπάρξει ούτε μία μέρα χωρίς σχέση. Ακόμα και όταν κάτι πήγαινε να τελειώσει, το αντιλαμβανόμουν και προετοιμαζόμουν για το επόμενο. Έχω ερωτευτεί πολλές φορές στη ζωή μου και σε όλες τις περιπτώσεις ερωτεύτηκα δυνατά. Δεν έχω κοιτάξει πίσω και να πω «εντάξει, αυτό το πρόσωπο μπορεί και να μη χρειαζόταν στη ζωή μου».