Στα 91 της χρόνια και έχοντας πιει το πιο πικρό ποτήρι της ζωής, θάβοντας τα δύο της κορίτσια, η κυρία Βέφα έκλεισε για πάντα τη φιλόξενη κουζίνα της, έβαλε τα αγαπημένα της κοσμήματα, το καλό της παλτό και με ένα γλυκό χαμόγελο έφυγε για το πιο μακρύ ταξίδι.
Η Βέφα Αλεξιάδου ήταν ένα μεγάλο κεφάλαιο της τηλεόρασης και της γαστρονομίας. Αν η Ελένη η Ρούλα ήταν οι εθνικές παρουσιάστριες και η Αλίκη η εθνική σταρ που κατέκτησαν το όνειρο, εκείνη έγινε η εθνική μαγείρισσα.
Κανείς δεν μπόρεσε να την ξεπεράσει, ακόμη και όταν ο χρόνος της έκλεισε σκληρά την πόρτα της τηλεόρασης. Η κυρία Βέφα μπήκε σε κάθε νοικοκυριό και τα μυστικά της έγιναν ο κρυμμένος θησαυρός για κάθε νοικοκυρά.
Το τηλεοπτικό της ταξίδι -εκεί που και συναντηθήκαμε 25 χρόνια πριν- έμοιαζε με ένα λουκούλλειο γεύμα που στο τέλος είχε και πικρές νότες.
Η «βασίλισσα» της κουζίνας λάτρευε να μπαίνει στο πλατό της λίγο πριν από το γύρισμα και να μαγειρεύει για όλο το συνεργείο. Μαμαδίστικα, αγαπησιάρικα σέρβιρε τις λιχουδιές της και μέχρι την τελευταία μπουκιά δεν ξεκόλλαγε βλέμμα από πάνω μας.
Ήταν καλοκαίρι του 2006 όταν στο σπίτι της στην Χαλκιδική μας φιλοξένησε για τις ανάγκες του τρέιλερ για την εκπομπή μαγειρικής που θα ετοίμαζε στο Alter. Η χαρά της μετά την πρόταση της Ζήνας Κουτσελίνη να κάνει εκπομπή μαγειρικής το μεσημέρι δεν περιγράφεται. Η Βέφα, ακούραστη πριν καν χαράξει, είχε βάλει το πιο ωραίο ταγιέρ της, είχε μαγειρέψει δέκα ειδών φαγητά, γλυκά και λικέρ και είχε στολίσει το τραπέζι με λουλούδια από τον κήπο της, βουκαμβίλιες, τριαντάφυλλα και βασιλικό. Στην άκρη του κήπου άγρυπνος φρουρός ο σύζυγός της της έγνεψε ότι είναι όλα ωραία και εκείνη χαμογέλασε στην κάμερα.
Η Βέφα ήταν γενναιόδωρη, υπομονετική, εργατική και πάντα εκεί όταν την χρειαζόμασταν. Ακόμη και όταν έχασε ό,τι πιο πολύτιμο στη ζωή της, τα παιδιά της, στάθηκε αγέρωχη μπροστά στον πόνο κι ας κατηγορήθηκε γι’ αυτό.
Μια γυναίκα αυτοδημιούργητη, πεισματάρα, με μπέσα, λόγο και τσαγανό, πάλεψε να επιβάλει το δικό της όνειρο και την αγάπη της για τη μαγειρική, άνοιξε δρόμους, δίδαξε. Εισέπραξε χειροκρότημα, χαρά αλλά και λύπες και αγνωμοσύνη.
Δεν ξέρω αν η ζωή της ήταν σαν μυθιστόρημα ξέρω ότι ήταν συναρπαστική.
