Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα. Τσουπ… Να ‘μαι πάλι. Δεν περιμένατε και σήμερα κείμενο ε; Ούτε εγώ, είναι η αλήθεια, αλλά έτσι είναι η παρεούλα που φτιάχνουμε μέσα απ’τη στήλη αυτή – όποτε πετυχαίνουμε ο ένας τον άλλον θα τα λέμε. Eπ, λοιπόν, τι μου γίνεστε; Γεροί; Πάμε για καφεδάκο να τα πούμε; Κερνάω φράπα. Φύγαμεεεεεεεε
Όσα είδα στο GNTM
Είδα το GNTM ολοκληρωμένα, την περασμένη εβδομάδα και δεν το λέω με έπαρση. Απλά, λόγω ξυπνήματος στις 05:30 οι αντοχές μου με προδίδουν γύρω στις 22:00. Την επόμενη μέρα σχολιάσαμε, γελάσαμε και αντιπαρατεθήκαμε στήνοντας όλον αυτόν τον χορό και το νταβαντούρι για το οποίο ένα κανάλι κάνει ένα πρότζεκτ.

Ομαδική φωτογραφία στο GNTM
Και για να μην ξεχνιόμαστε: Κανείς δεν αδικείται και κανένας δεν εκμεταλλεύεται κανέναν. Μην γελιέστε, πρόκειται για τηλεοπτικό προϊόν. Γίνεται επιλογή των πιο έντονων χαρακτήρων σε επίπεδο κριτών αλλά και συμμετεχόντων. Εδώ θα εξαιρέσω μεμονωμένες περιπτώσεις κριτών που δεν «τα έλεγαν», αλλά τους πήραν, λόγω της καριέρας και της πορείας τους, ώστε να προσδώσουν κύρος στο εκάστοτε πρότζεκτ και να λειτουργήσουν και ως κράχτες για τις συμμετοχές.
Δεν είναι ο σκοπός σε καμιά από αυτές τις εκπομπές να αναδείξουν τον καλύτερο τραγουδιστή, μάγειρα, μοντέλο (αν και αδυνατώ να κατανοήσω τι σημαίνει αυτό), κηπουρό, επιζήσαντα Τσακ Νόρις, ή βυρσοδέψη. Σκοπός είναι η τηλεθέαση και το «χτίσιμο» του υπόλοιπου προγράμματος. Γι’αυτό, άλλωστε αυτές οι εκπομπές ονομάζονται στο χωριό μου Program Builders. Σκεφτείτε πόσες εκπομπές διπλασίασαν τα νούμερά τους επειδή ασχολούνται ΜΟΝΟ με το πρότζεκτ του σταθμού που πάει καλά…
Κανείς δεν παίζει με τα όνειρα κανενός
Άρα το κανάλι δεν το νοιάζει να «βγάλει» τον καλύτερο – αυτό έρχεται ως δεύτερη προτεραιότητα, γι’αυτό και πολλές φορές δεν επικρατεί ο καλύτερος και μικρό είναι το κακό. Απόλυτος στόχος είναι η έκθεση των συμμετεχόντων και ο ντόρος ΜΕΧΡΙ να φτάσουμε στον καλύτερο. Όμως δεν κοροϊδεύει κανείς κανέναν σ’αυτήν τη συνθήκη και κανείς δεν παίζει με τα όνειρα κανενός. Υπάρχει απόλυτη συναίνεση.
Το κανάλι θέλει να ξυρίσεις την κεφάλα σου κι εσύ γίνεσαι γνωστός και συζητιέσαι στις πανελάρες επειδή την ξύρισες ωραία, ή επειδή αρνήθηκες να την ξυρίσεις και «την είπες» και σε έναν κριτή. Και έτσι «τρουπώνεις» που έλεγε και ο Βουτσάς στην ταινία και όταν τρουπώσεις και πάρεις – προσωρινά, μέχρι τον επόμενο που θα βρίσει τον κριτή πιο χυδαία από εσένα σε αντίστοιχη εκπομπή, ή στον επόμενο κύκλο της ίδιας – πάνω σου τα φώτα της δημοσιότητας, τότε έχεις την ευκαιρία σου να προσπαθήσεις να γίνεις μάγειρας, τραγουδιστής, παρουσιαστής, ινφλουένσερ, ανμπόξερ και ό,τι τραβά η ψυχή σου.
Η «χρήση» των ανήλικων παιδιών
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στην ατυχή χρήση και δε θα βάλω εισαγωγικά στο – χρήση, γιατί τέτοια ήταν, χρήση λοιπόν ανήλικων παιδιών στο επεισόδιο του GNTM της περασμένης εβδομάδας. Ναι, ναι ξέρω, ήταν με τη συγκατάθεση των γονιών τους και τα παιδιά συμμετέχουν σε καμπάνιες μόδας, ούτως, ή άλλως. Δεν είναι όλα όμως, για έκθεση, διαγωνισμό και ανταγωνισμό, χωρίς λόγο και ειδικά για τις ανάγκες ενός reality.
Μένω με την εικόνα μιας διαγωνιζόμενης να κρατά με τις παλάμες της, εκατέρωθεν του κεφαλιού ενός παιδιού λέγοντάς του πως πρέπει να βάλει τα δυνατά του να τα καταφέρουν (να βγάλουν μια καλή φωτογραφία, όχι να κερδίσουν σε έναν αγώνα αθλητικού ενδιαφέροντος, ούτε να απαντήσουν σωστά σε μια ερώτηση γνώσης), γιατί ΠΡΕΠΕΙ να κερδίσει. Και να κέρδιζε εκείνη, πάει στο καλό…
Αυτά για σήμερα που έχει και GNTM για να είστε διαβασμένοι. Πάω να γράψω κι άλλο τώρα, γιατί γουστάρω που τα λέμε. Την επόμενη φορά κερνάτε εσείς καφέ, όμως. Fake News όβερ εντ άουτ.