«Η αλήθεια είναι ένα φρούτο που μπορούμε να το κόψουμε μόνο όταν είναι πολύ ώριμο» είχε πει ο Βολταίρος- μια απάντηση στην ερώτηση «γιατί τώρα». Οι περισσότεροι στον χώρο μας είχαμε ακούσει τις ιστορίες, γνωρίζαμε ονόματα και καταστάσεις.
Είχε τύχει να παρακινήσω προσωπικά μια πασίγνωστη ηθοποιό να βγει και να μιλήσει για όσα της είχε κάνει αυτός ο σκηνοθέτης- ο ίδιος που είχε απομακρυνθεί από μια παράσταση επειδή παρενοχλούσε εμμονικά την όμορφη ενζενί στις πρόβες. «Αν έχει “βασανίσει” εσένα που είσαι μεγάλο όνομα, σκέψου τι έχει κάνει στα νέα κορίτσια» της έλεγα. Εκείνη δεν μίλησε τότε -τέσσερα χρόνια μόλις πριν- δεν μίλησε και τώρα. «Δεν θα το άντεχαν οι γονείς μου» ήταν η απάντησή της, όταν επικοινώνησα πάλι μαζί της πριν από λίγες μέρες.
Καλώς ή κακώς, είναι δικαίωμά της. Όπως δικαίωμα είναι και όλων εκείνων των γυναικών που παρενοχλήθηκαν, ή είδαν να παρενοχλούν μπροστά τους, να μην πάρουν θέση. «Όταν εγώ έλεγα ότι είχα υποστεί ψυχολογική κακοποίηση στο θέατρο, με είχαν πει γραφική» μου είπε μία άλλη πρωταγωνίστρια χτες. «Τώρα θα κάνω ησυχία. Ας μιλήσουν όλοι εκείνοι που ήταν αόρατοι όταν είχα μιλήσει πρώτη».
Η αλήθεια είναι ότι ο πραγματικός χαρακτήρας ενός ανθρώπου φαίνεται όταν αποκτά εξουσία. Όταν έχει τη δύναμη να ορίζει καριέρες, όταν διαθέτει ισχυρές επαφές σε όλα τα επίπεδα που θα προστατεύσουν το όνομά του. Και όσο πιο μεγάλο αυτό το όνομα, τόση μεγαλύτερη η αποδοχή του κόσμου, οι χρηματικές απολαβές, η εύνοια του κύκλου του. Και εκείνος να νιώθει άτρωτος. Όπως ένιωθε και ο Κροίσος παραγωγός του Χόλιγουντ, Harvey Weistein μέχρι την ημέρα που του γύρισαν την πλάτη όσοι μέχρι λίγο φωτογραφίζονταν μαζί του στα κοσμικά γκαλά.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει τώρα εδώ. Ένας από τους ανθρώπους που κατακεραύνωσε καλλιτέχνη που κατηγορείται, τονίζοντας ότι ήταν δίπλα στο “θύμα” από την πρώτη στιγμή που έλαβε χώρα το συμβάν, λίγες εβδομάδες πριν συνομιλούσε για πολλή ώρα με τον “θύτη” σε άκρως φιλικό κλίμα. Και δεν ήταν ο μόνος.
Εννοείται ότι κάποια στιγμή η αλήθεια θα έβγαινε από την κρυψώνα της. Τα κλειστά θέατρα στάθηκαν η αφορμή; Η εξομολόγηση-σοκ της Σοφίας Μπεκατώρου; Η υπερβολή, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν άργησε να έρθει. Καθώς οι εκπομπές και τα υπόλοιπα Μέσα αναζητούν καθημερινά με αγωνία όποιον έχει να καταγγείλει κάποιον συνεργάτη του, και τα τηλέφωνα όλων των ηθοποιών χτυπάνε ασταμάτητα, η κατάσταση πλέον μοιάζει να φλερτάρει επικίνδυνα με το άλλο άκρο. Όποιος έχει τσακωθεί ή αντιπαθεί συνάδελφό του ή σκηνοθέτη, όποιον κατηγορεί για την καριέρα που δεν έκανε, έχει τώρα την ευκαιρία να ακουστεί. Και η αλήθεια εξαναγκάζεται σιγά σιγά να μετακινηθεί από το φως στη σκιά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι πτυχές- οι πιο σοβαρές- αυτής της αλήθειας δεν θα ακουστούν ποτέ. Όπως επίσης ότι δεν θα τη σταματήσουν τα εξώδικα, ούτε τα αγωνιώδη τηλεφωνήματα σε καναλάρχες και υπουργούς. Γιατί η δύναμη των social media είναι πλέον ανεξέλεγκτη. Και εκεί έχει στηθεί πλέον ένα 24ωρο λαϊκό δικαστήριο με σκληρές διατυπώσεις πίσω από επώνυμα -αλλά κυρίως ανώνυμα- προφίλ. Ένας λεκτικός θόρυβος, ένας θυμός, μια έλλειψη ψυχραιμίας και το twitter μια σύγχρονη ρωμαϊκή αρένα.
Ο θόρυβος αυτός φυσικά κάποια στιγμή θα κοπάσει. Γιατί κάτι άλλο θα συμβεί που θα τραβήξει το ενδιαφέρον του αδηφάγου κοινού. Και τα θέατρα θα ανοίξουν ξανά, άνθρωποι που αλληλοκατηγορούνται σήμερα θα συναντηθούν ξανά τυχαία στις λαμπερές πρεμιέρες του «Παλλάς». Κάποιοι θα ποζάρουν μαζί στους φωτογράφους και κάποιοι θα συνεργαστούν ξανά. Ήδη ένας δημοφιλής ηθοποιός που ξέρει ότι η σύντροφός του έχει υποφέρει από συνάδελφό του, αυτή τη στιγμή συνεργάζεται μαζί του τηλεοπτικά, αν και δεν γνώριζε ότι θα είναι στο καστ όταν υπέγραφε.
Και το ερώτημα ουσιαστικά είναι ένα, αφού ποτέ δεν μπορείς να πάρεις πίσω ό,τι έχει συμβεί: Σε έναν κόσμο που η εξουσία αποτελεί το πιο ισχυρό αφροδισιακό, ο καλλιτεχνικός χώρος θα καταφέρει να εξαγνιστεί; Θα επέλθει η λυτρωτική «κάθαρση» λίγο πριν την υπόκλιση, όπως στις αρχαίες τραγωδίες που διδάχτηκαν και δίδαξαν κάποια από τα ονόματα που θα εύχονταν σήμερα να μπορούσαν να γυρίσουν πίσω τον χρόνο για να διαγράψουν όσα οι ίδιοι προκάλεσαν;
