Έρωτας με την πρώτη ματιά ήταν αυτός με την Κάτια Πελεκονάκη για τον Γρηγόρη Μπάκα, ο οποίος περίμενε 11 χρόνια για να την ξαναδεί και από εκεί και πέρα να ενωθούν με τα δεσμά του γάμου.

Ο γνωστός ρεπόρτερ με το που την είδε στο Κολωνάκι σκέφτηκε ότι αυτή είναι η γυναίκα που θέλει να παντρευτεί, αντιθέτως εκείνη δεν του έδωσε καμία σημασία. Το ζευγάρι παντρεύτηκε, απέκτησε μια κόρη την Εμμανουέλα, ωστόσο ο γάμους του ολοκληρώθηκε όταν οι δυο τους συνειδητοποίησαν ότι δεν ταιριάζουν και οι εντάσεις ήταν πολλές στο σπίτι.

Εκείνη μετακόμισε στην Κρήτη με την κόρη της και ο Γρηγόρης, με τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή κατάφερε να ξεπεράσει την απώλεια που ένιωθε και να γίνει καλύτερος μπαμπάς για το παιδί του, όπως δήλωσε στο περιοδικό OK! που κυκλοφορεί με «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».

Με την Κάτια τη σύζυγό σου πώς γνωριστήκατε;

Γρηγόρης: «Η πρώτη φορά που την είδα ήταν το 2000 σε ένα μαγαζί στο Κολωνάκι. Μου έκανε τέτοια εντύπωση που προσπάθησα να πάω προς το μέρος της για να τη γνωρίσω. Έφαγα τα μούτρα μου, γιατί δεν με πρόσεξε καν. Δεν μου έδωσε καμία σημασία. Ήταν σαν να ήμουν αόρατος. Παρ’ όλα αυτά, εκείνη τη στιγμή είπα μέσα μου ότι “Αυτή τη γυναίκα θέλω να την παντρευτώ”. Έντεκα χρόνια μετά τη συνάντησα στην Αράχοβα. Εννοείται ότι δεν με θυμόταν! Αλλά έπαθε σοκ όταν την πλησίασα και της περιέγραψα λεπτομερώς τι φορούσε, με ποιους ήταν, πώς ήταν χτενισμένη, μέχρι και τι χρώμα ήταν το καλαμάκι από το ποτό της, εκείνο το βράδυ στο Κολωνάκι. Δύο χρόνια μετά τη συνάντησή μας στην Αράχοβα παντρευτήκαμε και το 2015 αποκτήσαμε την Εμμανουέλα».

Γιατί χωρίσατε;

Κάτια: «Με τον Γρηγόρη είμαστε εντελώς διαφορετικοί άνθρωποι. Μπορεί να φαίνομαι ότι είμαι μία σύγχρονη, ανεξάρτητη γυναίκα που έχει αναλάβει την εμπορική διεύθυνση του Creta TV και ταυτόχρονα έχω και καλλιτεχνικές τάσεις, γιατί μου αρέσει να φτιάχνω παιδικά φωτιστικά, αλλά έχω πιο παλιές αντιλήψεις. Πιστεύω δηλαδή ότι ένα ζευγάρι πρέπει να είναι ψυχή τε και σώματι μαζί. Όταν κάτι από τα δύο δεν υφίστανται, δεν μπορώ να λειτουργήσω. Μπορεί τα ετερώνυμα να έλκονται, όπως λένε, αλλά στα 40 μου χρόνια κατέληξα πως αν δύο άνθρωποι δεν έχουν κοινούς στόχους και αντιλήψεις, αργά ή γρήγορα αυτό θα φανεί. Το προσπαθήσαμε και οι δύο, γιατί το θέλαμε πάρα πολύ, αλλά δεν τα καταφέραμε. Δεν είμαστε ούτε οι πρώτοι ούτε οι τελευταίοι που χώρισαν».

Γρηγόρης: «Έσπασε αυτό που είχαμε μέσα μας. Ήταν σαν να μένουν στο σπίτι δύο συγκάτοικοι και όχι σύντροφοι. Και επειδή υπήρχαν κόντρες θεωρήσαμε ως ώριμοι άνθρωποι ότι δεν είναι σωστό η κόρη μας να μεγαλώνει σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Έτσι, η Κάτια με την Εμμανουέλα μετακόμισαν στην Κρήτη».

Ήταν εύκολο αυτό για εσένα;

Γρηγόρης: «Καθόλου. Όταν συνειδητοποίησα ότι έχασα το παιδί μου τρελάθηκα! Δεν κοιμόμουν τα βράδια. Έπαιρνα τηλέφωνο τους φίλους μου και έκλαιγα. Βέβαια, κοιτώντας το τώρα από απόσταση, θα σου πω “Καλά να πάθω”. Διότι κάποια πράγματα στη ζωή τα πληρώνεις. Με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία. Γιατί ο ψυχολόγος μου μου είπε ότι δεν χρειάζεται να αποδείξεις ότι είσαι καλός σύζυγος. Αυτό που πρέπει να προσπαθήσεις είναι να γίνεις ο καλύτερος πατέρας για το παιδί σου. Αυτό κάνω, και η πρώην σύζυγός μου μου το αναγνωρίζει. Διότι μπορεί να χώρισε ο Γρηγόρης από την Κάτια, όχι όμως ο μπαμπάς από τη μαμά».

Κάτια: «Σίγουρα ένα διαζύγιο δεν είναι εύκολο. Και πονέσαμε και κλάψαμε. Αποφασίσαμε να μην τραβήξουμε την κατάσταση στα άκρα δυσκολεύοντας τη ζωή του παιδιού μας. Επειδή είμαι κι εγώ παιδί χωρισμένων γονιών και οι γονείς μου είχαν ένα δύσκολο διαζύγιο, που το διαχειρίστηκαν σωστά, ήθελα να βάλω στην άκρη τους συναισθηματισμούς και να σκεφτώ λογικά. Η λογική λοιπόν λέει ότι το ζητούμενο είναι να μεγαλώνουμε ευτυχισμένα παιδιά, είτε είμαστε μαζί είτε χώρια».

Πώς είπατε στην Εμμανουέλα ότι ο μπαμπάς και η μαμά δεν θα μένουν πια μαζί;

Γρηγόρης: «Της είπαμε αυτό που σου είπα κι εσένα προηγουμένως. Ότι ο μπαμπάς με τη μαμά χώρισαν, αλλά η σχέση απέναντί της δεν αλλάζει. Είμαστε οικογένεια».

Κάτια: «Το παιδί θα μας ενώνει για πάντα. Και επειδή πια ο καθένας κάνει τη ζωή που θέλει, η σχέση μας είναι καλύτερη τώρα. Εκτιμούμε και οι δύο ότι το προσπαθήσαμε, απλώς μερικά πράγματα στη ζωή μας είναι γραμμένα να γίνουν έτσι».

Γρηγόρης Μπάκας