Πέθανε σε ηλικία 98 ετών ο Νάνος Βαλαωρίτης, δισέγγονος του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ποιητής, κριτικός, μελετητής, μεταφραστής, δοκιμιογράφος και μυθιστοριογράφος, ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του μεταπολεμικού υπερρεαλισμού στην Ελλάδα.
«Με μεγάλη θλίψη πληροφορηθήκαμε τον θάνατο του ποιητή, πεζογράφου, δοκιμιογράφου και ιδρυτικού μέλους της Εταιρείας Συγγραφέων, Νάνου Βαλαωρίτη. Από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, δισέγγονος του ποιητή Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, ο Νάνος Βαλαωρίτης, ο οποίος πέθανε αργά χθες σε ηλικία 98 ετών, έχει συνδέσει το όνομά του με τις μεγάλες πρωτοπορίες αλλά και ορισμένα από τα διασημότερα ονόματα των γραμμάτων του 20ου αιώνα», αναφέρει η Εταιρεία Συγγραφέων για τον θάνατό του.
Και προσθέτει: «Σεφέρης, Μπρετόν, Φερλιγκέτι, Γκίνσμπεργκ, Μπάροουζ, Τ.Σ. Έλιοτ, Γ.Χ Όντεν και Ντύλαν Τόμας είναι μερικοί μόνον από τους συγγραφείς και ποιητές τους οποίους γνώρισε και συναναστράφηκε. Συμμετείχε στο κίνημα του υπερρεαλισμού, βούτηξε στην beat λογοτεχνία αλλά και στη γλωσσοκεντρική και punk ποίηση, χαρακτηρίστηκε αιώνιος έφηβος και περιπλανήθηκε πάντοτε, με τη ζωή, με τη γραφή του, σε χώρους νέους, πειραματικούς και περιπετειώδεις. Στους οικείους του εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια και τη συμπαράστασή μας».
Σε παλαιότερη συνέντευξή του το 2015 στο ΑΠΕ, ο ποιητής είχε εκφράσει την άποψή του για την τέχνη σε καιρούς κρίσης:
“Η τέχνη μπορεί σήμερα να παρακολουθήσει το ερειπωμένο τοπίο της κρίσης και να δει τι ακριβώς έχει προκαλέσει η κρίση στους ανθρώπους: αδυναμία, στέρηση, φτώχια. Από την άλλη πλευρά, η λογοτεχνική μας παραγωγή βρίσκεται σίγουρα σε πολύ υψηλό επίπεδο. Δεν μπορώ να το πω με απόλυτη βεβαιότητα για την πεζογραφία, την οποία δεν παρακολουθώ τόσο συστηματικά, μπορώ, όμως, να έχω γνώμη για την ποίηση: μια τέχνη που εξελίσσεται με πυκνούς ρυθμούς και διακρίνεται για τις ανανεωτικές ή και τις καθαρώς πρωτοπόρες προσπάθειές της”.
