Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη προχώρησε ο Αλέξανδρος Σκουρλέτης στην εκπομπή Καλύτερα δε γίνεται και τη Ναταλία Αργυράκη και μιλά για την υποκριτική, το Grand Hotel, αλλά και τον διαχωρισμό τηλεόρασης – θεάτρου.
«Δεν ήταν όνειρο η υποκριτική. Είχα περάσει στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών και δεν με γέμιζε, δεν ήξερα τι θέλω να κάνω. Το έκανα σαν δοκιμή, πέρασα στο Θέατρο Τέχνης και σιγά σιγά άρχιζε να με γεμίζει. Έχω κάνει μεροκάματα, μεταφορική, σέρβις, ξενοδοχείο. Είχα την ασφάλεια ότι μπορεί να μην έχω δουλειά αλλά έχω αυτό, στα πρώτα μου βήματα.
Η στεγαστική κρίση βαθαίνει όλο και πιο πολύ. Σου ρουφάει το οξυγόνο. Δουλεύεις για να πληρώνεις το νοίκι σου. Ο ρόλος στην παράσταση Living Room είναι να μπορεί να υπάρξει με την κοπέλα που ονειρεύεται, να μπορέσει να προσφέρει οικονομικά. Τα στερεότυπα μέσα μας όσο σιγά σιγά πάνε να εξαλειφθούν, πάνε στα ασυνείδητα».
Grand Hotel – Καλογεροπούλου: «Η Ελένη είναι θύμα! Πιάνεται συνεχώς στις δικές της παγίδες»
«Μου αρέσει η τηλεόραση και το να βρίσκεις τρόπους στην κάμερα να εξελίσσεσαι και να γίνεσαι όσο πιο πειστικός για τον ρόλο, είναι γοητευτική διαδικασία. Δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα αν το Grand Hotel θα πάει του χρόνου και το ευχόμαστε γιατί είναι ωραία δουλειά. Πάντα με τρόμαζε η κωμωδία, ότι είναι δύσκολη. Είμαι τυχερός γιατί τη γνώρισα με συμπαίκτη τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση γιατί είναι βετεράνος, όχι μόνο στην κωμωδία αλλά και την υποκριτική.
Παλιά ακούγεται ότι ήταν ταμπού να κάνεις τηλεόραση. Και στις δραματικές σχολές οι ηθοποιοί ήταν πιο ταγμένοι στο θέατρο αλλά εμείς δεν το έχουμε αυτό. Δεν ξέρω πώς είχε προκύψει και ήταν ταμπού. Κάθε φορά όταν μου προτείνεται ένας ρόλος είναι ρόλος που δεν θα μου πήγαινε το μυαλό».
