Καλεσμένος στην εκπομπή Τετ α Τετ βρέθηκε ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και μίλησε μεταξύ άλλων για την τραπ μουσική αλλά και την οικογένειά του.
«Τα παιδιά μου δεν ακούνε τραπ. Δεν μου κάνει εντύπωση που βγαίνουν αυτά τα τραγούδια. Σε ποια κοινωνία ζούμε; Δεν είναι σεξιστική και φαλλοκρατική; Θα εκφραστεί δυστυχώς και στο τραγούδι, είναι αποκρουστικό αλλά είναι πραγματικό. Δεν θα βγαίνουν με τις λιμουζίνες και τις μάρκες; Γιατί να μας ενοχλεί στη μουσική και όχι στην πραγματικότητα που το βιώνουμε καθημερινά;».
«Μου αρέσει να είμαι με άλλους στην σκηνή. Αλλά δεν θέλω να γίνεται για εμπορικούς λόγους. Είμαστε τόσο απορροφημένοι ο καθένας με τον εαυτό του που μένεις με τα δικά σου. Εμείς αγαπάμε ο ένας τον άλλον, είμαστε ευγενικοί. Χαίρεται η ψυχή μου όταν βλέπω συναδέλφους αλλά καθημερινή επαφή δεν υπάρχει».
«Έχω γράψει τραγούδια εξαιτίας του πόνου αλλά όχι την στιγμή που τον αισθάνομαι. Όταν είμαι πολύ στεναχωρημένος ή χαρούμενος μου είναι δύσκολο να γράψω. Το τραγούδι είναι αφομοιωμένα συναισθήματα. Άλλαξε ο τρόπος που γράφω από όταν έγινα πατέρας. Καταρχήν γράφω σπάνια, νιώθω πιο γεμάτος. Υπάρχει ζωή μπροστά μου, δεν έχω λόγο να κλειστώ σε ένα δωμάτιο να την επινοήσω.
Φοβάμαι μήπως από έλλειψη κατανόησης προς την εποχή δεν δώσω κάτι που θα έπρεπε να δώσει. Είτε είναι γνώση, είτε χρόνος, είτε ενέργεια που θα χρειαστεί το παιδί. Μήπως μείνει κάτι πίσω και δεν το δώσω από την άλλη φόβο μην το μπουκώσω φορτώνοντάς το με πληροφορίες, αξιακούς κώδικες. Είναι λεπτή ισορροπία το να συντροφεύσεις ένα παιδί το να μεγαλώσει ένα παιδί. Το να μεγαλώσεις ένα παιδί έχει μια βία. Δεν μου έχουν κάνει παράπονα ότι με έχουν στερηθεί, είναι ευγενικές οι κόρες μου.
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνουν τι αντίκτυπο έχω. Αλλά κατανοούν ότι ασχολούμαι με κάτι ιδιαίτερο που έχει μια προβολή και με ξέρει ο κόσμος. Για πολλά χρόνια δεν το καταλάβαιναν ούτε αυτό. Στον Βόλο πήγαμε σε ένα κατάστημα και έπρεπε να δώσω το όνομά μου και μου λέει η κόρη μου “πού σε ξέρουν;”».
