Ο Αντώνης Λουδάρος ήταν καλεσμένος στο Πρωίαν σε είδον και μίλησε για το έργο «Είμαι η γυναίκα μου» που σκηνοθετεί και παίζει στο θέατρο.
«Η Μιμή Ντενίση μου είπε για το έργο. Το έψαξα, το διάβασα αλλά δεν το κατάλαβα, δεν το ένιωσα. Μου έκαναν διάφορες προτάσεις αλλά έλεγα όχι, δεν υπήρχε λόγος. Ωραίες προτάσεις. Άλλες χρονιές θα έλεγα “εννοείται”. Κοιμάμαι με τη σκέψη “τι θα κάνεις τον χειμώνα;” και ξυπνάω και λέω θα κάνω το “Είμαι η γυναίκα μου”. Εμπιστεύομαι πάρα πολύ το ένστικτο. Είναι μία από τις πιο γνωστές τρανς γυναίκες -αυτό παλιά το λέγαμε τραβεστί- την εποχή του Ναζισμού, με πατέρα ναζιστή που τον δολοφονεί. Σημασία έχει αυτό που είσαι να το δεχτεί ο άλλος. Ήταν τόσο κακοποιημένη προσωπικότητα, που του σάλεψε το μυαλό και τον σκότωσε 16 χρονών. Μπήκε σε φυλακή ανηλίκων. Όταν έπεσε η φυλακή και ήρθε το κομμουνιστικό καθεστώς στο Ανατολικό Βερολίνο μπήκε στη Στάζι και έγινε προδότης. Μια πολύ αμφιλεγόμενη προσωπικότητα.
Εγώ δεν το έκανα λόγω της woke ατζέντα αλλά γιατί βρήκα ψυχή και ουσία στο έργο» ανέφερε.
«Είπα στον Μιχάλη πώς θα πω αυτό το πράγμα (σ.σ. Ορθόβυζη); Και μου λέει αυτό είναι το όνομά της!» ανέφερε για την Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα όπου πρωταγωνιστούσε.
«Βρίζω πάρα πολύ. Μου αρέσει πάρα πολύ. Πας και παρκάρεις παράνομα; Λέω “κυρία μου το ξέρετε ότι είναι παράνομο;”. Μου έκανε νόημα και “της λέω δεν ντρέπεστε, λίγη τσίπα δεν έχετε;”. Το βασικό πρόβλημα είναι στο μεταξύ μας, σαν να μην αγαπιόμαστε, δεν σκεφτόμαστε καθόλου τον διπλανό μας» ανέφερε.
