Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης ήταν καλεσμένος στο Στούντιο 4 και μίλησε για την επιθυμία του να ασχοληθεί με μια αγγλόφωνη ταινία, την αγάπη του για το γράψιμο και τη δημιουργία προσωπικών έργων, καθώς και την ξεχωριστή θέση που έχει το Maestro για εκείνον.
«Θέλω να πάρω τον χρόνο μου να κάνω μια αγγλόφωνη ταινία. Δεν ήξερα αν ήθελα να κάνω μόνο δικά μου πράγματα, μου αρέσει το γράψιμο και μου αρέσει που κάνω δικά μου πράγματα, όχι μόνο σε σχέση με το Maestro. Για εμένα το Maestro είναι σαν ένα κουτάκι, το οποίο μόλις το ανοίξεις έχει ήρωες με ζωές που έχουν τόσο ενδιαφέρον· ανά πάσα στιγμή το ανοίξεις, έχουν κάτι να σου πουν. Βάζω μια άνω τελεία. Δεν με νοιάζει να ανακοινώσω αύριο ότι ξεκινάμε την παραγωγή. Δεν είναι μόνο στο χέρι μου αν γίνει· είναι ένας συνδυασμός πολλών πραγμάτων».
«Δεν έχω αποφασίσει ότι θα κάνω τέταρτη σεζόν, γιατί θεωρώ ότι δεν πρέπει να αποφασίζω εν θερμώ».
Αναφέρθηκε στη συνέχεια στην πρόοδο που θεωρεί ότι έχει σημειώσει καλλιτεχνικά όλα αυτά τα χρόνια.
«Έχω δει σκηνές από σειρές και θεωρώ ότι ήμουν κάκιστος όταν ήμουν 22-23. Δεν μου έλεγε κανείς τίποτα, επειδή πήγαινα καλά. Είχα αυτή την ελευθερία. Σιγά σιγά, με τον χρόνο, δεν με πίστευαν όλοι, αλλά σιγά σιγά με τον χρόνο…».
«Ήμουν πολύ αφιερωμένος σε αυτό που έκανα ήταν οργανικό για εμένα. Είχα αμφιβολίες και φόβο. Με το Maestro κάποια πράγματα… Λίγο ένιωσα ότι στέκομαι στα πόδια μου και θύμωσα με τον εαυτό μου που δεν… Φοβόμουν αν αυτό που έκανα ήταν καλό ή όχι, αν θα το κατακρίνουν».
