Η εκπομπή Prime Time αφιέρωσε ένα ξεχωριστό επεισόδιο στον αξεπέραστο Στέλιο Καζαντζίδη, ερευνώντας τις πολλές και σημαντικές πτυχές της ζωής και της πορείας του. Καλλιτέχνες από διαφορετικά μουσικά ρεύματα μίλησαν για τη σημασία του Καζαντζίδη στην ελληνική μουσική και κοινωνία, με τον Χρήστο Μάστορα να ξεχωρίζει όχι μόνο για τη συμμετοχή του στο αφιέρωμα, αλλά και για την εμπειρία του να τον υποδυθεί στη μεγάλη οθόνη.
Ο τραγουδιστής, ο οποίος πρωταγωνίστησε στην κινηματογραφική ταινία «Υπάρχω» υποδυόμενος τον Στέλιο Καζαντζίδη, εξομολογήθηκε: «Όταν μου πρωτοέγινε η πρόταση να υποδυθώ τον Στέλιο Καζαντζίδη στην ταινία “Υπάρχω” απόρησα, νομίζω όπως και όλη η Ελλάδα. Εγώ, ένας τραγουδιστής με pop καταβολές κυρίως και ροκ, να υποδυθώ τον μεγαλύτερο ίσως Έλληνα λαϊκό τραγουδιστή. Απόρησα πώς κάποιος μπορεί να έχει αυτό το όραμα, να έχει σκεφτεί κάτι τέτοιο. Παρ’ όλα αυτά, δεν μπορείς να πεις όχι και να απορρίψεις αμέσως μια τόσο μεγάλη και σπουδαία πρόταση, γιατί ήταν τεράστια τιμή μου να το κάνω.
Αντώνης Ρέμος: «Ο Στέλιος Καζαντζίδης κράτησε ζωντανή την Ελλάδα στη ψυχή των Ελλήνων που φύγανε»
Μεσολάβησε ένας χρόνος μέχρι τα γυρίσματα και σ’ αυτόν τον χρόνο δεν προσπάθησα απλά να μιμηθώ τη φωνή του ή να έρθω κοντά του τραγουδιστικά, αλλά κουβαλούσα την προσωπικότητά του σε κάθε μου διάδραση με τον κόσμο, σε κάθε μου προσωπική στιγμή. Μπορώ να πω ότι έχει αλλάξει η μοριακή μου σύσταση. Ο Στέλιος Καζαντζίδης είναι πια κομμάτι της ψυχής μου».
Μιλώντας για την απήχηση της ταινίας «Υπάρχω», στην οποία πρωταγωνίστησε, ανέφερε: «Είδα από ιστορίες που ανέβαζαν στα social media άνθρωποι ότι αυτή η ταινία έγινε η αφορμή η νεότερη γενιά να μάθει τον Στέλιο Καζαντζίδη και μάλιστα να γεφυρωθεί το χάσμα των γενεών. Έβλεπα οικογένειες να πηγαίνουν στο σινεμά αποτελούμενες από τον παππού, τον μπαμπά, τη μαμά και τα παιδιά. Όλη η οικογένεια κατά κάποιον τρόπο ήρθε πιο κοντά μέσα από αυτή την ταινία».
Κλείνοντας, μοιράστηκε και μια πολύ προσωπική σκέψη: «Αυτό που εντόπισα μελετώντας τον χαρακτήρα του είναι το πόση αβεβαιότητα έχω εγώ σαν άνθρωπος και πόσο εξωτερικό διάλογο κουβαλάω μέσα μου και αυτοαναιρούμαι διαρκώς, και πόσο εκείνος είχε αυτή την τόλμη, την αποφασιστικότητα και τη σιγουριά για κάθε λέξη που έβγαινε από το στόμα του. Αυτό το θαυμάζω και στην προσπάθειά μου να μπω στα παπούτσια του προσπάθησα να το κάνω δικό μου. Ειλικρινά, πολλές φορές είπα: “Μακάρι να ήμουν λίγο παραπάνω σαν αυτόν τον τύπο”».
Διαβάστε επίσης: Χρήστος Μάστορας: «Συγκράτησα κάποιες φορές τον αυθορμητισμό μου χάριν της δημόσιας εικόνας μου»
