Ο Δημήτρης Καπουράνης, σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Στούντιο 4», μίλησε για τις εμπειρίες και τα συναισθήματά του σχετικά με την υποκριτική.
Αναφέρθηκε στο κρίσιμο σταυροδρόμι της ζωής του, όταν αποφάσισε να εγκαταλείψει τις σπουδές του στο Πολυτεχνείο.
Με το όνειρο της υποκριτικής να τον οδηγεί, άφησε πίσω του τα αγαπημένα του Χανιά και τόλμησε να ξεκινήσει μια νέα ζωή στην Αθήνα, ακολουθώντας με αποφασιστικότητα το πάθος του για την τέχνη.
«Ένιωθα περιορισμό, ότι ασφυκτιούσα. Το διάστημα που επέλεξα να φύγω από το Πολυτεχνείο ένιωθα πραγματικά ότι ασφυκτιούσα. Έλεγα ότι δε γίνεται να έχω κάτι στο μυαλό μου, να με φαντάζομαι σε αυτό και να μη μπορώ να το κάνω. Ήταν μονόδρομος. Απλά το έκανα. Όσο δύσκολο μοιάζει, εν τέλει, είναι μια στιγμή.
Είχα στήριξη από τους γονείς μου αλλά τους ήταν πολύ δύσκολο. Όταν ήρθα στην Αθήνα έμενα στο σπίτι του κιθαρίστα μας, του Γιάννη. Με τα παιδιά από το συγκρότημα γνωριστήκαμε στην τρίτη Λυκείου, ξεκινήσαμε να παίζουμε για να βγάλουμε λεφτά…Τότε δεν έπαιζε κανείς Rock n Roll στα Χανιά… Με αυτά τα λεφτά βγάλαμε τον πρώτο μας δίσκος».
Παράλληλα, αναφέρθηκε στο πώς τελικά προσαρμόστηκε στη νέα του καθημερινότητα.
«Προσαρμόστηκα πολύ γρήγορα στην Αθήνα και νιώθω ότι αυτή η πόλη αγκαλιάζει πολύ εύκολα τους ανθρώπους της. Η πρώτη μου δουλειά νομίζω ήταν τα “Καλύτερά μας χρόνια”. Η πρώτη πρώτη μου δουλειά ήταν σερβιτόρος σε ένα μαγαζί στο Λιμάνι στα Χανιά, έπιασε πρώτη φορά δίσκο και μου έπεσε κατευθείαν. Ευτυχώς δε με έδιωξαν…» είπε ο Δημήτρης Καπουράνης.
