Καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4 βρέθηκε ο Φίλιππος Σοφιανός και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στον τίτλο του ζεν πρεμιέ που έχει όλα αυτά τα χρόνια και κατά πόσο τον επηρέασε στις δουλειές του.
«Είναι άχαρος ο τίτλος του ζεν πρεμιέ. Στο υποσυνείδητο περνάει ότι δεν τα λέει καλά αλλά είναι καλοβαλμένος. Και έχουμε μια ωραία μουρίτσα, όπως και η κατάρα των ωραίων γυναικών. Δεν τις χρεώνουν ωραίο μυαλό, ότι είναι ηλίθιες. Υπάρχει μια κατάρα και υπάρχει δυσκολία στη διανομή. Εμένα με ενδιέφεραν οι “μαύροι” ρόλοι.
Η ομορφιά είναι ευλογία, είναι μεγάλη υπόθεση να αξιώνεται κανείς με μια αισθητική, με έναν θαυμασμό από τους ανθρώπους. Είναι εξαιρετικό και ευλογία Θεού. Το αντιλαμβανόμουν. Εκείνο που με δυσκόλεψε πολύ ήταν να πείσω τον Κουτσομύτη να παίξω το καθίκι. Κάναμε ολόκληρες κουβέντες. Το “κακό” εμφανίζεται ως γοητευτικό όχι ως κακομούτσουνοι.
Μετράμε τις σχέσεις που καλλιεργήσαμε και τι πήραμε από αυτές. Με ποιους ανθρώπους έκατσες, από ποιους έμαθες. Όλη αυτή η πορεία των 45 χρόνων μου έμαθαν ότι η μεγάλη περιπέτεια είναι το ταξίδι. Δεν έχω απωθημένα, δεν έχω ρόλους που θέλω να παίξω.
Ζητάω παραγωγικές και ειλικρινές σχέσεις και επικοινωνία. Είναι δύσκολο γιατί η εποχή επιβάλλει αποξένωση, αυτισμό, δύσκολα επικοινωνούν με τους άλλους ανθρώπους. Αυτά που έχω να θυμάμαι από τις παρέες, δεν υπάρχει καθόλου. Υπάρχει ένα κούμπωμα από όλους προς όλους».
