Καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα Αργά, βρέθηκε ο Γιάννης Αϊβάζης και αναφέρθηκε στον πρώτο του ρόλο στην τηλεόραση, στο Κόκκινο Δωμάτιο, που του άλλαξε τη ζωή.
«Ποτέ δεν με ενδιαφέρει αν γίνεται χαμός ή όχι. Με ενδιέφερε από τη στιγμή που αποφάσισα να κάνω αυτό που αγαπούσα να είχε και διάρκεια και σεβασμό. Ήταν το μόνιμο άγχος. Στην αρχή μου άρεσε μετά όμως κατάλαβα ότι είναι λίγο μάταιο όλο αυτό το πράγμα!
Δεν ήξερα τι θα συμβεί γιατί ήμουν νέος, είχα όλα τα ερωτηματικά, τις ανασφάλειες και τις αγωνίες. Ήμουν στο 2ο δωμάτιο της σχολής. Το Κόκκινο Δωμάτιο ήρθε αναπάντεχα και τυχαία στη ζωή μου. Είναι ένα καλοκαίρι, έχω δει τι συμβαίνει στην ελληνική τηλεόραση, πόσο δύσκολο ήταν να μπεις στη μυθοπλασία. Ήθελα να δουλέψω, δεν ήθελα να ξεχωρίσω την τηλεόραση ή το θέατρο. Είμαι μέσα στην κατάθλιψη, σκεπασμένος με μια κουβέρτα και ένα τηλέφωνο δίπλα που δεν χτυπούσε ποτέ. Και έρχεται ένας φίλος στο σπίτι μου τότε, μου χτυπάει την πόρτα και μου λέει “Γιάννη σε παρακαλώ θέλω μια χάρη. Πάω φαντάρος και θέλω να έρθεις μαζί μου να πάμε σε ένα νησί”. Του λέω δεν είμαι στα καλά μου, είμαι άφραγκος. Μετά από μια βδομάδα μου είπε ότι έβγαλε τα εισιτήρια και φεύγουμε. Είμαι τύπος που θέλει να βλέπει την αλήθεια μπροστά, θέλω να πατάω στα πόδια μου.
Πάμε στη Μύκονο, την τρίτη μέρα πάω να πάρω ένα μπουκάλι νερό και βλέπω μπροστά μου τον Τάκη Ζαχαράτο. Από τα 15 μου έκανα ραδιόφωνο, έτυχε να του έχω κάνει μια συνέντευξη και από τότε κρατούσαμε επαφή. Κάθε χρόνο κάπου στο πουθενά θα συναντιόμασταν. Μου είπε ότι θα κάνει το πρώτο επεισόδιο από το Κόκκινο Δωμάτιο και μου λέει “Ο Αλέξανδρος μου είπε ότι χρειάζεται κάποιον”. Γύρισα στην Αθήνα το επόμενο βράδυ και μετά από δύο μέρες χτυπάει το τηλέφωνό μου και ήταν ο Αλέξανδρος Ρήγας. Μου κόπηκαν τα πόδια! Είχα πολύ μεγάλο στρες για τη συνάντηση. Στην πρώτη φορά που με είδε, του είπα ένα κομμάτι στο άσχετο. Με κοιτάει και μου λέει “τώρα μπορείς να φύγεις”.
Την επόμενη ξαναπάω, πίνει το ποτάκι του, βγάζει ένα κείμενο, μου το δίνει. Μπορώ να σου πω ότι στη 1μιση σελίδα, από τις 12 ατάκες τις 14 τις τόνισα λάθος. Ήταν όλο λάθος! Ένα παιδί του Δημοτικού θα μπορούσε να πει τα μισά σωστά. Εγώ αισθάνθηκα ότι έφυγε η γη κάτω από τα πόδια μου. Μετά από λίγες μέρες χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν από το Mega. Αυτό που είχα διαβάσει ήταν ένας ρόλος ενός ζιγκολό. Πάω στη Μεσογείων και διαπιστώνω ότι μου έχει αφήσει δύο επεισόδια! Κι αυτό ήταν ο μαθητής με την Ελένη Ράντου, που κυριολεκτικά μου άλλαξε τη ζωή.
Ξαφνικά ένα παιδί που το ήξερε μόνο η μάνα του, έβγαινα από το σπίτι μου και από την πρώτη εβδομάδα υπήρξε ένας πανζουρλισμός. Κι αυτό μου έδωσε πολλές ευθύνες από την αρχή και πολλά καβαλήματα! Μερικές φορές χρειάζονται μια δυο σφαλιάρες για να καταλάβεις ότι ζούμε σε μια μικρή χώρα. Γνώρισα κάποιους ανθρώπους στην πορεία που τα μεγέθη τους ήταν τεράστια και ήταν άνθρωποι. Δεν θα μπορούσα να συνεχίσω να είμαι αυτός που νόμιζα ότι είμαι. Υπήρξε ένας μεγάλος ανταγωνισμός στα κανάλια. Είχες πίσω σου 15 άτομα να σε ακολουθούν και σου άνοιγαν τις πόρτες χωρίς καν να μιλήσεις. Νομίζεις ότι είσαι κάποιος όταν όλα σου ανοίγονται με ευκολία. Είχα πολλές “αυλές”. Και οι “αυλές” καταστρέφουν ανθρώπους. Αν έχεις άποψη, αν πεις τη δική σου αλήθεια, τότε δεν αρέσεις!».
Διαβάστε επίσης
Μαρία Κορινθίου: «Από την επόμενη ημέρα που είπα ότι χωρίσαμε με τον Γιάννη Αϊβάζη, με φλερτάρουν»
