Για τη συνεργασία του με τον Λάκη Λαζόπουλο αλλά και τις διαφορές που έχει η τηλεόραση και το θέατρο μίλησε ο Γιάννης Μπέζος στην εκπομπή Καλύτερα Αργά.

«Γενικά δεν έχω συγκρούσεις, συγκρούομαι μόνο με τον εαυτό μου. Δεν είναι υποχρεωτικό να συμφωνούμε σε όλα. Συμφωνούμε ότι θα πρέπει λίγο να ξεγαντζωθούμε από το παρελθόν. Δεν εννοούμε να φύγουμε μπροστά. Είμαστε νοσταλγικός λαός. Αυτό γίνεται από ανασφάλεια. Θα πρέπει να ξεφύγουμε από τα κλισέ, να δοκιμάσουμε πράγματα και να μην μας φοβίζει το διαφορετικό. Ακόμη και στις ΗΠΑ αυτό που γίνονται είναι επειδή τους φοβίζει το διαφορετικό.

Η woke είναι στην υπερβολή. Αλλά όλα έτσι γίνεται και μετά φτάνει σε μια ισορροπία. Εμείς τα έχουμε ζήσει χωρίς να τα καταλαβαίνουμε. Οι Έλληνες ενώ είμαστε συντηρητικός λαός, έχουμε κάτι σουρεαλιστικό. Μπορούμε να ανεχτούμε πολλά! Ο Στέφανος Κασσελάκης για παράδειγμα που δήλωσε τη σεξουαλικότητά του δεν ενόχλησε κανέναν. Πήρε τη συμπάθεια του κόσμου και το εγγράφω ως θετικό. Από τη στιγμή που εκτίθεται είναι πολιτικό πρόσωπο, το θέμα είναι να το κρατήσεις αυτό».

«Δεν έχω κάτι τίποτα με το ζόρι»

«Έκανα τον πρώτο γκέι τηλεοπτικό ρόλο στους Απαράδεκτους. Τώρα θα το έπαιζα διαφορετικά, θα ήταν κι αυτός διαφορετικός. Και τότε που έγινε ήταν πολύ ενδιαφέρον και σύγχρονο, λαμπερό πράγμα. Έγινε με χαρά και κανένα φόβο. Πολλές φορές κάνουμε τηλεόραση χωρίς να μας αρέσει κάτι. Εγώ δεν έχω κάνει ποτέ με το ζόρι.

Από τη στιγμή που το αποδέχεσαι και το κάνεις σημαίνει ότι σου αρέσει αυτό αλλιώς λες δεν με ενδιαφέρει. Ακόμα και αν δεν είναι το καλύτερο πράγμα που ήταν να σου τύχει, είσαι υποχρεωμένος να το κάνεις να είναι. Έχεις ευθύνη στην τηλεόραση, δεν βγαίνεις να κόψει τις φλέβες του ο άλλος. Στην τηλεόραση επιλέγει ο σκηνοθέτης και στο θέατρο ο θεατής. Είσαι εκτεθειμένος 100% στο θέατρο ενώ στην τηλεόραση δεν είσαι».

Διαβάστε επίσης: Γιάννης Μπέζος: «Η πολιτική θέλει υπομονή και να μη φοβάσαι τον λαό»