Ο Γιώργος Σαμπάνης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ1 και μίλησε μεταξύ άλλων για την αγάπη του για τον αθλητισμό και την συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
Ο τραγουδιστής αρχικά ανέφερε: «Ο αθλητισμός ήρθε στη ζωή μου πολύ νωρίς περισσότερο επειδή ήθελα να κάνω κάτι να μοιάσω στον μπαμπά μου. Ο μπαμπάς μου ήταν αθλητής, εγώ ήθελα να βρω ένα τροπο να του δείξω ότι μπορώ και εγώ. Ήταν χωρισμένοι οι γονείς μου. Ήμουν γεννημένος με αυτό. Η μουσική ήταν ο τρόπος να εκφράζομαι, ο στίβος ήταν μια ταυτότητα που πήρα από πολύ νωρίς, ήμουν ο τύπος που τρέχει γρήγορα».
«Το 2004 ήταν μια περίεργη χρονιά για εμένα. Ήμασταν στην χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλοι ονειρευόμασταν ότι θα πιάσουμε ένα οποιοδήποτε όριο να τρέξουμε με την ομάδα της σκυτάλης ή να είμαστε αναπληρωματικοί στο Ολυμπιακό χωριό. Είχα ένα ατύχημα εκείνη τη χρονιά και δεν θα έτρεχα στους Ολυμπιακούς. Αυτός ο τραυματισμός έκλεισε κάθε πιθανότητα συμμετοχής μου. Είχε πεθάνει ο παππούς μου τότε, ο οποίος ήταν ήρωας για εμένα. Οπότε μπήκε σε δεύτερη μοίρα το αίσθημα της πίκρας, γιατί γίνανε την ίδια ημέρα».
«Από αφέλεια και χαζομάρα δεν ήθελα να συμμετάσχω, στον Παπαϊωάννου δεν μπορείς να πεις εύκολα όχι. Είχα πει ότι υπολογίζω ότι θα είμαι στην ομάδα. Όταν ήρθε ο τραυματισμός ήταν ευγενέστατος, μου έδωσε μια ευκαιρία παρότι ήμουν τραυματίας μου έδωσε το χρόνο της προσαρμογής».
Διαβάστε επίσης: Γιώργος Σαμπάνης: Η ανάρτησή του για τη νέα ημερομηνία της συναυλίας στην Αθήνα
