Για τον ρόλο του στο Ναυάγιο αλλά και το πόσο χρειάζεται να δίνει χρόνο στον εαυτό του μίλησε ο Γιώργος Χρυσοστόμου στο parallaxi.gr.
Ο ηθοποιός αναφέρθηκε στον τηλεοπτικό Αποστόλη και την πρόκληση που ένιωθε για αυτόν τον ρόλο ενώ ταυτόχρονα έπαιζε μια «βαριά» παράσταση στο θέατρο.
Τηλεοπτικά, στο «Ναυάγιο» είχατε έναν πολύ σύντομο ρόλο που όμως δεχτήκατε να το κάνετε κι αυτό μου δείχνει πως τελικά μάλλον δεν σας ενδιαφέρει και το μέγεθος ενός ρόλου για να τον δεχτείτε.
Ισχύει αυτό; Χαίρομαι που το βλέπετε έτσι γιατί πραγματικά ήταν ένα ωραίο εμπορικό κόλπο. Θυμάμαι μου λέει ο Σέργιος ο Κωνσταντινίδης που ήταν επιμελητής στο σενάριο «Ρε συ δε θα πιστεύει κανείς ότι θα πεθάνεις». Από την άλλη, υπήρχε και κάτι πιο πρακτικό από πίσω, γιατί εγώ ξεκινούσα δύο παραστάσεις μετά που ήταν πολύ απαιτητικές και δε θα μπορούσα σίγουρα να αναλάβω κάτι που θα έπρεπε να είναι μέχρι τον Μάιο. Κι έτσι είπα, δώστε μου αυτό. Είχε όμως ένα ωραίο challenge πάντως, γιατί και μετά από δύο τρεις μήνες που πνίγηκε ο Απόστολος στο ναυάγιο, ο κόσμος έλεγε πως ‘όχι, κάπου θα είναι σε κάποιο νησί και θα γυρίσει. Τέτοια μου έλεγαν..
Το σκεφτήκαμε όλοι πρέπει να σας πω
Το μέγεθος του ρόλου πάντα έχει να κάνει με ένα πρεστιζ παραπάνω σίγουρα, αλλά υπάρχουν και κάποιοι ρόλοι που είναι πιο μικροί και έχουν τρομερό ζουμί. Εμένα, ένας λόγος που με ενδιέφερε ο Απόστολος, ήταν ότι θα παιζόταν ταυτόχρονα με την παράσταση μου η «Άνοδος του Αρτούρο Ούι» που εκεί έκανα έναν τελείως δαιμονικό και κακό άνθρωπο. Οπότε το είδα ως ένα καλό κοντραστ. Εγώ όταν δέχομαι μία δουλειά, είναι πολλές οι παράμετροι μέχρι να πω ναι. Τα ζυγιάζω όλα κάπως και πρακτικά και καλλιτεχνικά ταυτόχρονα..
Θέλετε να κρατάτε χρόνο και για τον Γιώργο έτσι; Πολύ. Ξέρετε είμαι πλέον και σε μία ηλικία που είναι πολύ σημαντικό. Για πολλά χρόνια δεν ήμουν έτσι, δεν έδινα σημασία και δούλευα συνεχώς.
Τώρα πια χρειάζομαι χρόνο για να ξεκουράζομαι. Γιατί υπάρχει μία βασική παρεξήγηση στη δικιά μου την πορεία τουλάχιστον, που νόμιζα ότι το θέατρο ή η δουλειά είναι η οικογένειά μου και οι φίλοι μου. Μπορεί να έχω εκεί οικογενειακές σχέσεις ή και φιλικές, αλλά δεν είναι αυτή η οικογένειά μου και αυτοί οι φίλοι μου. Οπότε πρέπει να εξισορροπώ λίγο το πόσο ζω και το πόσο δουλεύω. Σε μας είναι λίγο θολά αυτά τα όρια..
Γιώργος Χρυσοστόμου: Κι όμως έχει συνεργαστεί με Μενεγάκη και Τερζή – «Για καιρό αυτά ήταν ταμπού…»
Είναι μία δουλειά που δένεστε με ανθρώπους και εκ των πραγμάτων μετά χάνεστε.
Αυτό είναι αλήθεια για αυτό και εγώ πλέον σπάνια επενδύω συναισθηματικά, γιατί μας χωρίζει μετά η δουλειά και δεν είναι εύκολο να κρατήσεις μετά επαφή και πληγώνεσαι. Είναι πολύ περίεργο ότι είσαι με έναν άνθρωπο κάθε μέρα και συζητάς τα πάντα και ξαφνικά την επόμενη να τον χάνεις. Το πρώτο καιρό δεν μπορούσα να το διαχειριστώ εύκολα αλλά πλέον προστατεύω λίγο τον εαυτό μου από όλο αυτό γιατί είναι τόσο μικρή στα αλήθεια η αγορά που μετά από 1,5 χρόνο μπορεί και να ξαναβρεθούμε..
Είναι μία δύσκολη διαδικασία να αποφασίσετε τις δουλειές που θα κάνετε;
Ωχ ναι. Γιατί υπάρχει αυτή η ζυγαριά μέσα μου, που λέει: Ωραίος ο ρόλος, μικρός η μεγάλος δεν έχει σημασία, τα λεφτά είναι καλά; Πότε θα έρθουν αυτά τα λεφτά; Προλαβαίνω να κάνω και άλλα πράγματα; Μου έκανε πρόταση κάποιος που συμπαθώ πολύ και είναι φίλος μου πώς θα το αρνηθώ; Με πιέζει να δουλέψουμε κάποιος που εγώ δεν θέλω να δουλέψουμε. Είναι πάρα πολλά τα στάδια μέχρι να δεχτώ έναν ρόλο. Ξέροντας εγώ ότι το ναι που θα πω θα πρέπει να ισχύει, όταν το πω υπογράφω ότι θα το κάνω. Η απόφαση της δέσμευσης είναι μία έντονη απόφαση. Γιατί με αυτούς τους ανθρώπους θα είμαι για πολύ καιρό μαζί. Με τα ίδια λεφτά και με το ίδιο πλαίσιο. Και επειδή δεν έχω λύσει και το κομμάτι της επιβίωσης, πάντα είναι ένα αγχωτικό στάδιο αυτό..
Διαβάστε επίσης
Ρουμανία: Κάτοικοι ενός χωριού άνοιξαν «πόλεμο» με τη Louis Vuitton
