Καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4 ήταν ο Νάσος Γκαβέλας, ο χρυσός Παραολυμπιονίκης στο Παρίσι, ο οποίος έχει γίνει σύμβολο δύναμης και έμπνευσης για όλους.
Στη συνέντευξή του, μίλησε για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε στην πορεία του προς την κορυφή αλλά και το πώς διαχειρίστηκε το γεγονός ότι από ηλικία 10 ετών άρχισε να εξασθενεί η όρασή του.
Παραολυμπιακοί Αγώνες 2024: «Γίγαντας» ο Γκαβέλας, κατέκτησε το χρυσό! «Μου έλεγαν όλοι “μήπως τελείωσες;”»
«Όλη αυτή η χαρά πρέπει να τη μετουσιώνεις και να είσαι ήρεμος γιατί κάθε στόχος έρχεται. Όλα αυτά σου δίνουν ένα όμορφο κίνητρο από τα μέρη που έχεις πάει, αυτό που σου μένει στο τέλος είναι οι άνθρωποι και οι χαρές.
Είναι και η επιβράβευση. Δεν έρχεται τίποτα απλόχερα, κανείς δεν σου χαρίζει μετάλλια, είναι δύσκολο και θέλει πάρα πολλή δουλειά.
Για εμένα η ζωή μου είναι αυτό, να κάνω τον πρωταθλητισμό. Ήθελα εγώ, δεν με ανάγκασε κανείς να ασχοληθώ με αυτό. Έχω πάρει πτυχίο ψυχολογίας.
Η καθημερινότητά μου είναι προπόνηση το πρωί, ξεκούραση το μεσημέρι και το βράδυ φυσιοθεραπεία. Όλη η διαδικασία είναι γύρω από αυτό» είπε αρχικά.
Και συνέχισε:
«Μετά το μετάλλιο είχα στήριξη από χορηγούς και τους ευχαριστώ πολύ. Φυσικά έρχονται νέες συνεργασίες γιατί το έργο δεν είναι εύκολο, έχει πάρα πολλά έξοδα και θέλει πάρα πολλή δουλειά.
Οι άνθρωποι βλέπουν ότι μπορείς να κάνεις αυτό που αγαπάς. Εννοείται μου μιλάει κόσμος στον δρόμο, μιλάω στα παιδάκια και είναι ωραίο. Μου δίνει χαρά αν σε κάθε άνθρωπο δίνω έμπνευση».
Όπως ανέφερε ο ίδιος υπήρξαν άνθρωποι που έδειξαν να μην πιστεύουν στις δυνατότητές του και μάλιστα του το εξέφρασαν.
«Μετά τον τραυματισμό του συνοδού μου, του Δημήτρη, στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στο Παρίσι, έτρεξα με τον Θοδωρή. Ακυρωθήκαμε στην Ιαπωνία στο Παγκόσμιο και στη συνέχεια πήγαμε στο Πανελλήνιο στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, πολλοί μου έλεγαν “τελείωσες”. Χαίρομαι που το λένε μπροστά μου, ενώ το συζητούσαν και πίσω από την πλάτη μου. Με ενοχλεί που ήμουν σε μια δύσκολη ψυχολογική κατάσταση, γιατί τραυματίστηκε ένας δικός μου άνθρωπος και αυτό με επηρέασε. Βρίσκουν την ευκαιρία να σε πατήσουν λίγο παραπάνω για να νιώσουν αυτοί καλύτερα, και αυτό δεν μου άρεσε. Το είχα κρατήσει μέσα μου».
Για τη γονιδιακή ασθένεια που αντιμετωπίζει, τη νόσο Στάργκαρντ, η οποία εμφανίζεται σταδιακά και έχει ως αποτέλεσμα την προοδευτική μείωση της όρασης είπε:
«Από την πρώτη στιγμή έκανα αυτό που αγαπούσα. Το πήρα σαν αστείο και είπα “παιδιά, αρχίζω και δεν σας βλέπω”. Ήμουν 10 χρονών όταν άρχισε να εμφανίζεται το πρόβλημα. Είναι μια γονιδιακή πάθηση και με τον καιρό παρουσίασε επιδείνωση, καθώς καταστρεφόταν ο μυς του ματιού.
Άκουσα διάφορα, και βλακείες και σωστά πράγματα, τόσο από γιατρούς όσο και από άλλους ανθρώπους. Ό,τι και να έγινε όμως, εμένα δεν με ένοιαζε. Συνέχισα να κάνω αυτό που μου άρεσε. Μπορεί να μην έβλεπα πια το μπαλάκι του τένις, αλλά βρήκα την αγάπη μου σε άλλα αθλήματα».
«Στην Αθήνα είναι πολύ δύσκολη η κυκλοφορία για ανθρώπους με προβλήματα όρασης», δήλωσε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας τις καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα άτομα με αναπηρίες στην πόλη. Η έλλειψη σωστής υποδομής, όπως οι κατάλληλα διαμορφωμένες διαβάσεις και τα ελάχι
Διαβάστε επίσης
Παρίσι 2024: Ασημένιος Παραολυμπιονίκης ο Τσαπατάκης στην κολύμβηση!
Διαβάστε επίσης
Παρίσι 2024: Ασημένιος Παραολυμπιονίκης ο Τσαπατάκης στην κολύμβηση!
