Η Κάλλια Παπαδάκη, συγγραφέας και σεναριογράφος της ταινίας “Wishbone” (σε σκηνοθεσία Πέννυς Παναγιωτοπούλου) βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή, Ένθετα, και τον Αλέξανδρο Ρωμανό Λιζάρδο.
Μιλά όχι μόνο για την ταινία αλλά και τη ζωή της και για την πορεία της στον κινηματογράφο.
Επίσης, στο ένθετο για το ΣΙΝΕΜΑ του ΕΡΤΝΕWS, ο Α. Λιζάρδος μας παρουσιάζει τις παλιές και νέες ταινίες της εβδομάδας, με έμφαση στην ταινία “Twisters” ενώ μοιράζεται με το κοινό παλιές συνεντεύξεις από το αρχείο του με τους συντελεστές της ταινίας
«Ήταν μακρύ το ταξίδι γιατί τότε λεγόταν “40 ημέρες”. Γράφτηκε το 2008 και κάποια στιγμή αφότου κυκλοφόρησε, ήταν η πέμπτη ιστορία και κάποια στιγμή κουβεντιάσαμε με την Πέννυ να τη διασκευάσουμε σε ταινία μεγάλου μήκους. Αυτό πήρε κάποια χρόνια γιατί ξέρουμε τους χρόνους του σινεμά. Το 2015 εν μέσω κρίσης ξεκίνησα να διασκευάζω το διήγημα εκείνο σε σενάριο. Άλλαξε η ιστορία όπως θα έπρεπε και έγινε κάτι άλλο. Ο κεντρικός χαρακτήρας δεν είναι αυτός που ήταν το βιβλίο. Ήθελα να κάνω κοινωνικό ρεαλισμό με μια τρυφερότητα και σκληράδα. Άλλαξα την ηλικία του χαρακτήρα. Τώρα είναι ένας νεαρός στην αρχή της ζωής του και της καριέρας του!
Αυτές οι 40 ημέρες λειτουργούν και θεραπευτικά. Το Wishbone είναι η ευχή που μπορεί να πραγματωθεί ή όχι. Δεν θέλω να πω πολλά για την ιστορία αλλά ο κεντρικός χαρακτήρας, ο Κώστας, μετά τον θάνατο του αδελφού του αναλαμβάνει να φροντίσει την ανιψιά του και να σώσει το πατρικό που πρόκειται να το πάρει η τράπεζα. Πρέπει να βρει λύσεις, είναι υπό πίεση!
Ο ακάλυπτος είναι αυτό που δεν θέλουμε να δούμε. Το πίσω μέρος των πολυκατοικιών, είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Όταν έγραψα τις έξι ιστορίες τότε δημιούργησα χαρακτήρες που ο καθένας έχει τη δική του ιστορία.
Δεν μου αρέσει να μιλάω για μελλοντικά βιβλία ή ταινίες γιατί χάνεται η μαγεία. Τη στιγμή που κάτι θα ξεστομιστεί είναι σαν να χάνεται η δυναμική που έχει μέσα του. Οπότε καμία ευχή, τις κρατάμε για εμάς τις ευχές».
Διαβάστε επίσης
