Καλεσμένη στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε η Κατερίνα Γερονικολού και αναφέρθηκε στα παιδικά της χρόνια αλλά και την απώλεια του πατέρα της όταν ήταν ακόμη έφηβη.
«Το έχω πει από τότε που πρωτοξεκίνησα. Αυτό που δεν θέλω είναι να το συζητάω γιατί δεν θέλω να φαίνεται σαν επικοινωνιακή στάση. Δεν θέλω να προβάλω κάτι σαν τρόπο συμπάθειας. Ήταν ωραία η παιδική μου ηλικία αν εξαιρέσεις αυτό το γεγονός που ήταν στην εφηβεία. Ήμουν καλό παιδί, καλή μαθήτρια!».
«Ήμουν αθώο παιδί και δεν μου την κατέστρεψε κανείς η αλήθεια είναι. Θυμάμαι ωραία τα παιδικά χρόνια και σε καταστάσεις που δεν ταιριάζουν στην ηλικία μου. Υπήρχε η ελευθερία που τώρα δεν υπάρχει. Το χωριό είναι χωριό, δεν έχει αμάξια. Θα το άφηνα το παιδί μου να βολοδέρνει δεξιά και αριστερά, δεν θα το θεωρούσα επικίνδυνο. Δεν έχω έρθει σε επαφή με σκοτεινά στοιχεία στη ζωή μου. Με προφύλαξε η οικογένειά μου, η τύχη και οι φίλοι.
Κόβεται ένα κομμάτι σου που είναι αναπόσπαστο μέρος κάθε ανθρώπου και μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Πάντα λείπει κάτι ειδικά σε μια οικογένεια που δεν ήταν χωρισμένη! Η σχέση με το Θεό δοκιμάστηκε, ήμουν πολύ θεούσα και μετά δεν ήμουν. Αυτό ήταν το πιο βασικό που άλλαξε. Είμαι λάτρης της απλότητας, τα απλά πράγματα με κάνουν ευτυχισμένη. Θέλω να κάνω πράγματα αλλά όχι κάτι τρελό. Θέλω να κάνω πέντε ταξίδια αλλά δεν θα δυστυχήσω αν δεν γίνει αυτό ή αν δεν παίξω έναν ρόλο. Όταν θεωρείς ότι τα κάνεις όλα σωστά και η ζωή σου φέρεται άδικα, βλέπεις ότι είναι άδικη. Δεν μπορείς να περιμένεις. Υπάρχει το αναπάντεχο, το δυσάρεστο, το σκληρό πρόσωπο της ζωής και ή θα το αποδεχτείς είτε όχι. Θεώρησα ότι με αδίκησε ο Θεός και μετά η ζωή! Δεν μας άξιζε σαν οικογένεια. Κάπως έτσι έγιναν τα πράγματα».
