Ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος ήταν καλεσμένος στο Καλύτερα αργά και μίλησε στην Αθηναΐδα Νέγκα για τον χρόνο, την ηλικία αλλά και την περιπέτεια που πέρασε και ξεπέρασε με τον καρκίνο.
«Δεν μου αρέσει που περνάει ο χρόνος, τον φοβάμαι. Είναι καλός μαζί μου, οι δυνάμεις μου είναι ακόμα πάρα πολύ καλές. Αλλά το κοντέρ γράφει τη μεγάλη ηλικία διότι είμαι πια σε μια μεγάλη ηλικία. Αυτός ο χρόνος που περνάει με ενοχλεί πολύ. Στα 40 θύμωσα πάρα πολύ που μπήκε το 4 μπροστά, είχα σπάσει κι ένα παράθυρο από τα νεύρα μου. Έχω φόβο για το τέλος, τον θάνατο. Και επειδή μου έκρουσε τη θύρα πριν από 5 χρόνια, ένιωσα πλήρως τη φθαρτότητα.
Σου κόβει τα πόδια. Εννοείται ότι είπα θα το πολεμήσω. Όταν παίρνεις το χαρτί και γράφει “θέλει διερεύνηση, πρόκειται περί κακοήθειας” σου κόβονται τα πόδια. Σκέφτηκα τι πρέπει να γίνει. Υπήρξα τυχερός γιατί αντίθετα όλα τα μέλη της οικογένειάς μου ήταν άτυχοι, έφυγαν από τον καρκίνο του πνεύμονα, εγώ το πρόλαβα, μόλις με είχε ακουμπήσει. Έχω έναν γιατρό που οφείλω τη ζωή μου. Δεν υπέφερα καθόλου. Έφυγα για έναν μήνα από την παράσταση που έπαιζα. Έκανα την επέμβαση, ήταν πολύ επώδυνη αλλά μικρής διάρκειας. Μετά γύρισα στο σπίτι μου και δεν έκανα χημειοθεραπεία, δεν έκανα τίποτα. Δεν πρόλαβε να μου δημιουργήσει καμία επιθυμία για… διευθέτηση. Οι κληρονόμοι θα τα πάρουν χωρίς να τα έχω διευθετήσει» είπε χαρακτηριστικά.
