Η Ανθή Φακιδάρη, η πρώτη Ελληνίδα που περπάτησε στην πασαρέλα της “Victoria’s Secret”, μίλησε αποκλειστικά στον Αντώνη Σρόιτερ στην εκπομπή «Αυτοψία».

Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, αναφέρθηκε στην καθημερινότητά της στη Νέα Υόρκη, τις δυσκολίες και τις θυσίες που αντιμετώπισε ως top model, καθώς και στον έρωτα από απόσταση που έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή της.

«Μ’ αρέσουν οι έντονοι ρυθμοί, είναι όλος ο κόσμος πολύ ευγενικός στη Νέα Υόρκη. Μπορεί επειδή είμαι Gen Z να μην με πειράζει που δεν μιλάνε εδώ, γιατί είμαστε πιο αντικοινωνικοί».

«Τα περισσότερα μοντέλα ξεκινάνε από την Ευρώπη να χτίσουν καριέρα και αργότερα υπογράφουν στη Νέα Υόρκη. Η Νέα Υόρκη είναι το peak».

Για το πώς κατέληξε να λάβει μέρος στην πασαρέλα της Victoria’s Secret είπε:

«Εγώ υπέγραψα με το πρακτορείο μου στη Νέα Υόρκη τον Μάιο, ήρθα Σεπτέμβριο και έκανα το fashion week. Εγώ εκεί έμαθα ότι ξεκινάει η Victoria γιατί μου είπαν ότι έχω κάστινγκ.

Ήταν τρία κάστινγκ, ήταν πάρα πολλά κορίτσια, κούκλες όλες. Πέρασα με μίνι φούστα και μαύρο τοπ, και μου είπε ο casting director ότι ετοιμάστηκα πολύ καλά.

Πήρα μια χαρά και επιβεβαίωση και λέω “το έχω”. Πάω το απόγευμα που έπρεπε να φορέσω εσώρουχα.

Ένιωθα τόση σιγουριά, έλεγα “το έχω”. Πρώτη φορά ένιωθα κάτι τέτοιο».

«Την επόμενη ημέρα δεν ήξερα ότι έχει και τρίτο κάστινγκ. Είπα “ας παραγγέλνω ένα ντόνατ και ένα milkshake” για να επιβραβεύσω τον εαυτό μου. Με το που το τρώω μου έρχεται email ότι έχω κάστινγκ την επόμενη ημέρα».

Πηγαίνω κι εκεί, ήταν η τελική επιλογή κι ήταν τα top models. Έμαθα ότι με πήραν την επόμενη μέρα, μου ήρθε option ότι είμαι στις επιλογές τους. Έμαθα μετά από μιάμιση-δύο εβδομάδες ότι το έκλεισα. Με πήρε το πρακτορείο τσιρίζοντας, τσίριζα κι εγώ»

«Στο σόου είδα όλες αυτές που έβλεπα μικρή και τις θαυμάζαμε, π.χ. την Αντριάνα Λίμα. Στην αρχή ψάρωσα, αλλά μετά που τις γνώρισα απομυθοποιήθηκε όλο αυτό. Ήταν πάρα πολύ χαλαρές»

«Τα “όχι” που έχω φάει είναι αμέτρητα ειδικά στο ξεκίνημά μου. Δεν με επηρεάζει πλέον καθόλου. Στην αρχή με επηρέαζε. Παλιότερα μπορεί να έβαζα τα κλάματα. Είναι πλέον κάτι τόσο συνηθισμένο, στο κάτω κάτω μπορεί να μην ευθύνεσαι καν εσύ» εξομολογήθηκε στη συνέχεια.