Καλεσμένος του Γρηγόρη Αρναούτογλου ήταν και ο Δημήτρης Αντωνίου, θύμα τροχαίου που ζει σε αναπηρικό αμαξίδιο.
Παρά τις δυσκολίες που είχε αντιμετωπίσει, περιέγραψε πώς κατάφερε να δει τη ζωή με αισιοδοξία και να βρει ξανά την ελπίδα.
«Ήμουν στο πεζοδρόμιο. Ανέβηκε πάνω στο πεζοδρόμιο, γιατί έτρεχε πολύ γρήγορα, δεν μπόρεσε να κρατήσει τον έλεγχο, το αυτοκίνητο άρχισε τις σβούρες στο πεζοδρόμιο, χτύπησε τους τρεις μαθητές, κι εκεί ξεκινάει η ζωή μου στον χώρο της αναπηρίας».
«Όλοι έχουμε έναν σταυρό, πρέπει να προχωράμε. Να δίνουμε δύναμη ο ένας στον άλλον, να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, για να πέφτουμε το βράδυ και να λέμε “αύριο είναι μία καινούργια ημέρα” είναι αυτό που με κρατάει εμένα και μπορώ να συνεχίζω».
«Μου πήρε χρόνια ξεκάθαρα, δεν υπάρχει αισιόδοξος “είμαι αισιόδοξος, δεν είμαι είμαι”. Είναι βήμα βήμα είναι μια σκάλα με 100 σκαλοπάτια, Μαζεύεις τις δυνάμεις σου, ανεβαίνεις στο πρώτο, βρίσκεις το κουράγιο πας στο δεύτερο».
«Είχα την οικογένειά μου, τους φίλους μου. Μες στην ατυχία μου, ήμουν τυχερός, ο κόσμος έδειξε ότι συγκλονίζεται και να λέει “φτάνει”, αυτό το “φτάνει” το πήρα και το έκανα κουράγιο για να προχωρήσω. Θέλω όλοι μαζί να πούμε “φτάνει” και να φτιάξουμε μία χώρα που δεν θα σκοτωνόμαστε μεταξύ μας»,
«9 στους 10 Έλληνες θα πουν “εγώ δεν πίνω αλλά λίγο θα το πατήσω”, “εγώ δεν τρέχω αλλά λίγο θα κάνω αυτό”. Κάνουμε δυο σωστά και δυο λάθη και λέμε “κανένας δεν είναι τέλειος”. Στην οδήγηση όμως πρέπει να είμαστε σε όλα τέλειοι».
«Δέκα πραγματάκια πρέπει να τα κάνουμε αλλιώς λέμε “είμαι εν δυνάμει δολοφόνος”».
