Καλεσμένος στην εκπομπή The 2Night Show βρέθηκε ο Δημήτρης Πετρόπουλος και αναφέρθηκε στην επαγγελματική του καριέρα τόσο ως ηθοποιός όσο και καθηγητής, το Παρά Πέντε και τον λόγο που απείχε σχεδόν 20 χρόνια από την τηλεόραση.
«Έκανα λάθος που είπα όχι στις Άγριες Μέλισσες. Μπορούσε να γίνει απλώς όταν ρώτησα πόσα γυρίσματα θα είναι, όχι επεισόδια…Είχα ένα περίεργο αντανακλαστικό, μια ηλιθιότητα ήταν. Χρειάστηκε να πάω 60 χρονών για να με αποδεχτώ ως ηθοποιό. Κάτι μου έλειπε για να πω ότι αξίζει. Και φαίνεται ότι κάποια στιγμή με λυπήθηκε το σύμπαν και λέει “άστον να περάσει κάποια χρόνια ήσυχος”.
Η Αννέζα Παπαδοπούλου ήταν ένα πρόσωπο ιερό. Ήταν μια ταλαντούχα ύπαρξη, μέλος της οποίας και η θεατρική της δραστηριότητας. Αγαπημένο πλάσμα για εμένα και σημείο αναφοράς. Κάποια στιγμή ήρθε να δει μια παράσταση και επειδή είχαμε ακολουθήσει διαφορετικές διαδρομές, ήρθε και είχε τέτοια βαθιά συγκίνηση και χαρά, να μου πει με τόση διαφορετική διαδρομή το βρήκες τελικά. Συναντήθηκες με αυτό που έπρεπε να είχες συναντηθεί.
Είχα από νέος την αίσθηση “καλά στέρνα, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά”. Τι να κάνεις τα “πριν”, αν τα στερνά δεν είναι έτσι. Τα τελευταία χρόνια μου έρχονται καλές συνεργασίες και ηρεμία».
«Δεν βολεύομαι ψυχικά όταν είναι το ρήμα “είμαι” και μια ιδιότητα, κλωτσάω. Δεν έχω πει ποτέ ότι είμαι ηθοποιός. Ξαφνικά γίνεται μια δεσμευτική ιδιότητα που πρέπει να αποδείξω. Θέλω μια μεγαλύτερη ανάσα να υπάρχει μέσα στις έννοιες.
Δεν παντρεύτηκα ποτέ αλλά συγκατοίκησα πολλά χρόνια. Δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω την εμπειρία του γάμου γιατί την είχα. Νέος πίστευα στο “για πάντα”, το οποίο δεν συνέβη αλλά εξακολουθώ να το επιθυμώ και ας μη γίνεται. Η αγάπη μπορεί να υπάρχει για πάντα. Δεν υπάρχω χωρίς τα κομμάτια του παρελθόντος, θα ήμουν γεμάτος τρύπες».
«Μετά από 19 χρόνια μου ήρθε να επιστρέψω στην τηλεόραση, μετά το Παρά Πέντε. Είπα “σταματάω” γιατί δεν μπορούσα να μπαίνω στην αίθουσα και να παθαίνει διχασμό ο μαθητής. Επειδή αυτό δεν το είχα υπολογίσει ξεκινώντας, πήγαινα να κάνω αυτό που είχα κληθεί να κάνω. Έκανα το Αν με αγαπάς την επόμενη χρονιά του Παρά Πέντε αλλά δεν γινόταν. Είχα μια αγωνία τρομερή. Μου έλεγαν κάποιοι “Σιγά τι κάνεις στο Παρά Πέντε; Ένα καρτούν”».
«Με τους πρωταγωνιστές του Παρά Πέντε βρεθήκαμε στην κηδεία της Ειρήνης Κουμαριανού. Δεν συναντηθήκαμε ποτέ εντός της σειράς. Μόνο με τη Σμαράγδα μια σκηνή μετά από δύο χρόνια. Αλλά τη Σμαράγδα την ήξερα πριν από τη σειρά γιατί έχω σκηνοθετήσει τους γονείς της».
«Στην πράξη, δεν συνυπήρχαμε στα γυρίσματα. Έχω την εντύπωση ότι ήμουν επιλογή του Αντώνη Αγγελόπουλου για τη σειρά. Έγινε παιχνίδι για όλους τους ρόλους. Δεν νομίζω ότι κολλάει και θα έχει σχέση με τα επεισόδια το reunion. Αν μου έλεγε να είμαι, εννοείται θα έλεγα “ναι”. Δεν έχω κανέναν λόγο να αρνηθώ. Είναι ψέμα ότι ο Παυρινός φαινόταν το χέρι, κινούμουν στον χώρο απλά δεν φαινόταν το κεφάλι. Όταν ήρθα να κάνω το τελευταίο γύρισμα έμαθα ποιος είμαι, μαζί με το κοινό. Τους είπα “τελείωσε το Παρά Πέντε”, κάποιος πετάχτηκε και είπε “σκοτώνεσαι εσύ και λες ότι τελείωσε;”. Δεν υπάρχει θέμα αν λείπει ο Παυρινός, είναι το αντίπαλο δέος, χάνεται η ισορροπία στη σειρά.
Φεύγω να πάω στην Ήπειρο και γίνεται ένα τρομακτικό ατύχημα. Ανάμεσα στις ζημιές είναι ότι έσπασε η πλάκα, το κομμάτι που δένει τις αρθρώσεις στα δάχτυλα, δεν μπορούσα να τα χρησιμοποιήσω. Είχα ζητήσει από τον ηχολήπτη που μου είχε δανείσει το δαχτυλίδι “άσε να το κρατήσω”. Του είπα να του φτιάξω ένα αντίγραφο αλλά δεν το δέχτηκε. Εγώ δεν θα μπορούσα να κάνω το τελευταίο γύρισμα αν δεν το είχα κάνει λόγω του ατυχήματος. Ευτυχώς πρόλαβα και έκανα το τελευταίο γύρισμα».
Διαβάστε επίσης: Δημήτρης Πετρόπουλος: «Θα ζήσω και χωρίς το reunion του Παρά Πέντε»
