Ο Γιάννης Ξανθούλης ήταν καλεσμένος στην εκπομπή Καλύτερα Αργά, όπου μεταξύ άλλων μίλησε με αφορμή το νέο του βιβλίο για στιγμές και εμπειρίες της ζωής του που τον έχουν σημαδέψει.
«Έπρεπε οπωσδήποτε να βρεθώ στην Αθήνα για να συναντήσω τον υπόλοιπο εαυτό μου. Πίστευα στα δικά μου παραμύθια, όχι των γιαγιάδων, τα έλεγα και την πλήρωνα άγρια. Μου άρεσε στα παραμύθια μου να λέω ότι είμαι υιοθετημένος, πως είμαι από βασιλική οικογένεια. Οι γονείς μου δεν πληγώθηκαν όταν το έμαθαν, εγώ πληγώθηκα γιατί με έδειραν. Είχαν πληγωθεί από πιο σοβαρά πράγματα, την προσφυγιά».
Γιάννης Ξανθούλης για Μαρινέλλα: «Η “μπουζουξού” τους πήρε τα σώβρακα»
Αναφέρθηκε και στα παιδικά του χρόνια λέγοντας πως «ως παιδί δε βαριόμουν ποτέ, ήμουν μόνιμα απασχολημένος με το τι θα επινοήσω να κάνω. Ήμουν μονίμως σε άμυνα, δεν αισθανόμουν ότι ταιριάζω στο περιβάλλον που μεγάλωνα. Δεν ήθελα να μεγαλώσω καθόλου… Σκέψου ότι είχα ακούσει μάλιστα ότι εκείνα τα χρόνια έδιναν ούζο στα σκυλιά για να μην γίνουν μεγαλόσωμα, οπότε και εγώ όπου έβρισκα ούζο το κοπανούσα – χωρίς βέβαια να γίνω αλκοολικός – για να μην μεγαλώσω. Πίστευα ότι μεγαλώνοντας ουσιαστικά θα χάσω την επιείκεια, αν και δεν υπήρχε γιατί μας έδειραν τότε».
Σχετικά με την ταινία Το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, σχολίασε: «Οι θεατές απολάμβαναν το ξύλο γιατί τότε ήταν θεμιτό. Με αυτή την ταινία η Αλίκη Βουγιουκλάκη καθιερώθηκε σαν εθνική σταρ».
Διαβάστε επίσης: Γιάννης Ξανθούλης: «Η Μαρινέλλα μικρή ήταν μαυροτζέλικο, γκάγκανο. Το βαρούσε και ο ήλιος και…»
