Ο Γιώργος Γεροντιδάκης βρέθηκε καλεσμένος στο The 2Night Show με τον Γρηγόρη Αρναούτογλου και μίλησε για τον ρόλο του στη δημοφιλή καθημερινή σειρά Grand Hotel του ΑΝΤ1, για την πορεία του στην υποκριτική, αλλά και για τις προσωπικές του ανησυχίες.
Ο αγαπημένος ηθοποιός μίλησε για τον ρόλο του Ρήγα Αλεξίου και θυμήθηκε πώς γυρίστηκε η πιο viral σκηνή της σειράς, που του χάρισε διθυραμβικά σχόλια για την ερμηνεία του.
«Είχα την τύχη να βρίσκομαι σε δουλειές που είχαν μεγάλη απήχηση και αγαπήθηκαν αρκετά από το κοινό. Ο ρόλος του Ρήγα μπορεί να έχει μια εγκληματική φύση, αλλά είναι εντελώς διαφορετικός από του Μελέτη, που ήταν πιο σκληροτράχηλος άνθρωπος. Φαινομενικά μπορεί να φαίνεται εύκολη μια σκηνή, αλλά το να γδυθείς για να την κάνεις είναι δύσκολο», ανέφερε ο Γιώργος Γεροντιδάκης.
Αναφερόμενος στο γεγονός ότι αναλαμβάνει ρόλους που οι ήρωες έχουν θέμα με τη μητέρα τους, εξήγησε: «Έχω κάνει γυμνό στο θέατρο, όλα πρέπει να έχουν έναν συμβολισμό και έναν λόγο που γίνονται. Εγώ επειδή ασχολούμαι με τον αθλητισμό και ούτως ή άλλως όταν τελειώνει ένα παιχνίδι, γδυνόμαστε όλοι στα αποδυτήρια, οπότε δεν μου φαινόταν παράξενο το να είμαι σ’ αυτή την κατάσταση μπροστά σε κόσμο για συγκεκριμένο λόγο. Όταν ένα παιδί χάνει τη μάνα του, όποια σχέση και αν έχει μαζί της, νιώθει ότι είναι μόνο του στη ζωή. Αυτή την εικόνα μεταφέραμε στο Grand Hotel.
Είναι σοκαριστικό γιατί αναλαμβάνω ρόλους που έχουν κάποιο θέμα με τη μητέρα τους, είναι περίεργο. Η υποκριτική δεν έχει να κάνει με το τι κάνεις εσύ, αλλά με το τι λαμβάνεις από τους απέναντι ρόλους, ο άλλος ρόλος φτιάχνει τον δικό σου».
Στη συνέχεια, μίλησε για τη συνεργασία του με τον αείμνηστο Δημήτρη Ήμελλο: «Είχα την τύχη να συνεργαστώ με τον Δημήτρη Ήμελλο, ήταν μεγάλο σχολείο».
Ο Γιώργος Γεροντιδάκης αναφέρθηκε και στα 26 χρόνια της πορείας του στον χώρο της υποκριτικής, αποκαλύπτοντας πως υπήρξαν στιγμές που, ενώ δεν είχε χρήματα στην τσέπη, ήταν οι καλύτερες στιγμές της ζωής του: «Ξεκίνησα να παίζω από πολύ μικρός, κλείνω 26 χρόνια στην υποκριτική, οι γονείς μου ήταν πάντα δίπλα μου χωρίς όμως να με επηρεάζουν.
Δεν είχα κακές στιγμές στη δουλειά γιατί πάντα είχα ως γνώμονα τον σεβασμό στους συναδέλφους μπροστά και πίσω από τις κάμερες. Θεωρούσα ότι όταν αμείβεσαι καλά θα είναι μια ζωή έτσι, δεν ήταν έτσι. Υπήρχαν στιγμές που δεν είχα να φάω.
Οι κακές στιγμές ήταν οι καλύτερες της ζωής μου. Δεν είχα φανταστεί τίποτα επαγγελματικά, ό,τι κι αν σκέφτηκα, ήρθε μετά κάτι καλύτερο. Δεν θέλω να χάσω την “παιδικότητα”, όταν ξεκινάς από παιδί αυτό που σε ορίζει είναι ότι βλέπεις τα πράγματα με το ρήμα “παίζω”, δεν θέλω να το δω σαν δουλειά. Όταν κλείνω μια συμφωνία, έχω πάντα ως γνώμονά μου αν θέλω να είμαι σ’ αυτή τη δουλειά και αν μου κάνει καλό».
Τέλος, τοποθετήθηκε για όσα τον πληγώνουν στη σημερινή ελληνική κοινωνία και εκφράζει τους προβληματισμούς του για το μέλλον: «Με πειράζει που είμαστε μια κοινωνία που ζούμε από τύχη. Πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς μπορούμε να ελέγξουμε τα πράγματα, εμείς μπορούμε να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας, κι αυτό το συναίσθημα το έχω πάρει πολύ ειδικά μετά τα Τέμπη. Τα Τέμπη είναι μια ιστορία που με έχει πληγώσει αφάνταστα, όπως και το Μάτι».
Διαβάστε επίσης: Παπαδημητρίου – Γεροντιδάκης: Ίδιο φόντο, ίδια βραδιά, κοινή Ανάσταση; Τα stories τους άφησαν… μικρά πασχαλινά «στοιχεία»
