Καλεσμένη στην εκπομπή, After Dark, βρέθηκε η Κατερίνα Ζαρίφη και μιλά για την τηλεόραση, την εκπομπή Οδός Ζαρίφη αλλά και το ενδεχόμενο ενός γάμου.
«Έχω περάσει μια από τις ωραιότερες σεζόν της ζωής μου. Ξεκινήσαμε κάτι διαφορετικό. Θέλαμε να μπλέξουμε την μυθοπλασία σε μια εκπομπή. Θέλαμε να κάνουμε κάποια σκερτσάκια σε σχέση με την επικαιρότητα. Όλο αυτό ξένισε στην αρχή. Κάναμε aboard αυτό το σχέδιο και κάνουμε ξανά τη διαφορά. Το πάμε πιο χαλαρά. Δεν είμαστε η εκπομπή που θα κυνηγιόμαστε και θα παίρνουμε την τελευταία λέξη της είδησης. Έχουμε και το αντιδελτίο, την τρέλα τη δική μου. Είναι από τις πιο δημιουργικές χρονιές. Ζήσαμε μια ήρεμη χρονιά! Δεν έχουμε αυτό τον καυγά της προετοιμασίας ή να έχουμε καυγάδες στα παρασκήνια. Είμαστε κουλ! Ο Κοκλώνης δεν λέει τίποτα για του χρόνου. Είναι μεγάλη τύχη να δουλεύεις μαζί του. Θεωρώ είναι ωραίο να δουλεύεις με άνθρωπο με όραμα. Και είναι ευλογία αυτό το πράγμα. Είναι και φίλος μου χρόνια. Και να υπάρξεις φίλος χωρίς επαγγελματική σχέση».
«Η ψυχαγωγία σε θέλει τούρμπο»
«Ήταν μια εσωτερική ανάγκη. Στα 40 μου είπα “τι δεν έχεις κάνει και το έχεις σαράκι μέσα σου;”, την υποκριτική. Με παίρνει τηλέφωνο η Ζωή Λάσκαρη και μου λέει θα είσαι στην παράστασή μου. Ήταν τόσο καρμικό! Το είχα πει μέσα μου ότι θα ασχοληθείς με την υποκριτική μην μου μείνει αιτία. Ξεκινάμε τις πρόβες. Είναι το καλοκαίρι που έφυγε η Ζωή κι αυτό είναι το μεγάλο μου σαράκι. Ήρθε να παίρνει μια ροή όταν ήρθε να με δει ο Ρέππας – Παπαθανασίου, ήταν το μεγάλο μου όνειρο. Ήταν να ήμουν στην Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα αλλά είχα κλείσει στο Οδός Ζαρίφη.
Στο θέατρο έμαθα τι θα πει να ξεγυμνώνεσαι γιατί δεν έχεις άλλα εκφραστικά μέσα! Βλέπεις τον άλλον να λες μια ατάκα και να γελάει ο άλλος. Λες την επόμενη με ένα δευτερόλεπτο διαφορά και να μην κουνιέται φύλλο. Δεν θα την αφήσω με τίποτα την υποκριτική. Όταν είδα τόσα άτομα να με παρακολουθούν λέω “ώπα, κάτι γίνεται”. Όταν κάποιος με ρωτήσει τι δουλειά κάνω, θα πω “ραδιοφωνατζού”. Είναι η δουλειά που έχω κάνει πολλά χρόνια, αν μου ζητήσει κάποιον να τον συμβουλέψω, μπορώ να μιλήσω. Είναι η κατσαρίδα των ΜΜΕ. Είναι ο πιστός μου σύντροφος το ραδιόφωνο και τα υπόλοιπα είναι τα γκομενιλίκια μου. Όταν ξεκίνησα και έκανα βραδινή εκπομπή, μου έστελναν νταλικέρηδες και μου έλεγαν “σε φαντάζομαι να παίζεις τις ξανθές σου μπούκλες”.
Η τηλεόραση είναι από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα να ασχοληθείς αλλά και τα πιο ψυχοφθόρα. Όπως και να είσαι, πρέπει να πατήσεις το κουμπί και να πεις “τώρα είμαι καλά”. Η ψυχαγωγία σε θέλει τούρμπο. Πέρασα την ασθένεια του πατέρα μου όντας μέλος τηλεοπτικής παρέας. Σε κάνει να ξεχνιέσαι. Εγώ έπρεπε να πηγαίνω στην Ελένη και μετά στις χημειοθεραπείες του μπαμπά μου. Είναι καλό όταν είσαι με ανθρώπους που σε κατανοούν. Αλλά έχει κι αυτό που σου λέει ο άλλος “δεν έχεις τα κέφια σου”. Και δει σε ανθρώπους που έχουμε “πολιτογραφηθεί” ως κεφάτοι. Μπαίνοντας στην τηλεόραση ήμασταν από τα χαϊδεμένα παιδιά. Όταν ήρθαν οι πρώτες σφαλιάρες μπήκα στην διαδικασία του people pleasure. Κατάλαβα ότι αυτό δεν γίνεται να το καλύψεις και έχω μια διαφορετική λογική στην τηλεόραση.
Έχω τις μέρες μου με τις πεσούρες που θα βάλω Σωκράτη Μάλαμα και Θανάση Παπακωνσταντίνου και μετά σηκώνομαι σαν τον δράκουλα. Κατά βάση είμαι ένας σκοτεινός άνθρωπος με φωτεινή διάθεση».
«Τα λατρεύω τα παιδιά»
«Είμαι δύο χρόνια σε σχέση. Είναι περίεργη κι αυτή η σχέση γιατί είναι σεφ. Εγώ δεν θέλω κάθε μέρα τον άλλον, θέλω τις αποστάσεις. Και βεβαίως ανθρώπους που δεν ασχολούνται με αυτό που ασχολούμαστε εμείς. Δεν ήμουν ποτέ της νόρμας του γάμου, όχι για να το παίξω ροκ. Δεν έχω σκεφτεί τον εαυτό μου ποτέ με νυφικό. Στην Ικαρία να πάμε στο πανηγύρι και κάνε και μια ανακοίνωση, το βλέπω. Δεν λέω ποτέ! Τα κότσια μου θα μπορούσα να κάνω ένα παιδί. Έχω τις δυνάμεις, το κέφι αν έρθει απρόσμενα κάτι. Ο άνθρωπος που το θέλει το πετυχαίνει στη ζωή του. Τα λατρεύω τα παιδιά! Αλλά έχουμε και μια ελευθερία που δεν σημαίνει ότι δεν θέλουμε τα παιδιά αλλά έχουμε μάθει στην ελευθερία μας».
Διαβάστε επίσης
J2US – Νίκος Κοκλώνης: «Ζητώ συγγνώμη που δεν είμαι τόσο χαρούμενος, από εκεί που είναι…»
