Καλεσμένη στην εκπομπή Καλύτερα αργά βρέθηκε η Νέλλη Γκίνη και παραχώρησε μια εκ βαθέων συνέντευξη, μιλώντας για την πορεία της στο θέατρο, την προσωπική της ζωή, αλλά και τη φιλοσοφία της γύρω από την ομορφιά και τον έρωτα.
«Το μυστικό της νιότης μου είναι ότι δουλεύουμε πάρα πολύ, ακατάπαυστα, κοιμόμαστε πάρα πολύ λίγο – εμένα τα ινστιτούτα ομορφιάς δεν με έχουν δει σχεδόν ποτέ! Δεν θυμάμαι 8ωρο να θυμηθώ στη ζωή μου, με 6 ώρες ύπνο είμαι εντάξει», ανέφερε χαρακτηριστικά, ενώ αποκάλυψε πως ξεκίνησε από πολύ μικρή: «Στα 18 ξεκίνησα στις ελληνικές ταινίες και από τα 12 είμαι στο θέατρο. Δεν στερήθηκα ποτέ κάτι στη ζωή μου λόγω της δουλειάς. Εγώ επέλεξα μια δουλειά που ήταν αγάπη και εξακολουθεί. Ήταν παιχνίδι, αγάπη, διασκέδαση».
Αναφερόμενη στην καλλιτεχνική της πορεία, είπε: «Για μένα το θέατρο ήταν και είναι το άλφα και το ωμέγα. Οι ταινίες ήταν αναγκαίο κακό. Μου έλεγαν συνάδελφοί μου να διαλέξω τι είμαι – ηθοποιός, χορεύτρια, τραγουδίστρια – τα έκανα όλα. Είχα πολύ λίγο χρόνο για έρωτες. Δεν ήταν το δυνατό μου σημείο. Αγάπησα, αγαπήθηκα πολύ, το έζησα, έκλαψα, έπεσα και στα πατώματα, αλλά πολύ γρήγορα περνούσε. Δεν ήμουν κορίτσι για γάμο και συμβίωση».
«Ο πατέρας μου ήταν ο μέντοράς μου, με βοήθησε να μπω σ’ αυτή τη δουλειά. Ο γιος μου είναι ένα καλό παιδί, δεν έκανε ποτέ παράπονα για το πόσο έλειπε η μαμά από το σπίτι. Δεν ζει από τη μουσική, επενδύει μέχρι και το τελευταίο του ευρώ. Κάνει πολύ ωραία πράγματα. Όλα τα παιδιά των καλλιτεχνών που είναι επώνυμοι δεν έχουν ιδιαίτερη τύχη, ενώ είναι ταλεντάρες», ανέφερε συγκινημένη και πρόσθεσε: «Δέχτηκα κριτική επειδή θα μεγάλωνα μόνη μου ένα παιδί. Το παιδί μου ήταν δώρο Θεού για μένα».
Τέλος, για την προσωπική της ζωή σήμερα παραδέχτηκε: «Είναι επιλογή μου να μην έχω σύντροφο πολλά χρόνια. Σε μένα έγινε μια στιγμή ένα “παφ” και τελείωσε, δεν ξέρω τι έγινε. Μετά από μια ερωτική απογοήτευση, σταμάτησε να με ενδιαφέρει ο έρωτας. Αν μου λείπει κάτι μετά από τόσα χρόνια, είναι η συντροφικότητα – να πάμε ένα φαγητό, ένα θέατρο. Αυτό όμως, κάποιες στιγμές…».
Δείτε επίσης: Νέλλη Γκίνη: «Από τότε που την έχασα, θεωρώ ότι έχω μια μορφή κατάθλιψης. Το παλεύω χρόνια»
