Καλεσμένος στην εκπομπή, The 2Night Show, βρέθηκε ο Πέτρος Γαϊτάνος και μιλά για τα λάθη που ενδεχομένως έκανε και τον έχουν ταυτίσει όλοι με το Πάσχα αλλά και το ενδεχόμενο συμμετοχής στην Eurovision.
«Έχει διάφορες αιτίες. Η μία αιτία είναι ότι είμαι ο μόνος καλλιτέχνης που ασχολείται με την εκκλησιαστική μουσική. Υπήρξε μεγάλη προβολή, ο κόσμος θέλει πολύ να με ακούει να ψάλλω. Έχουν αγοραστεί οι δίσκοι από εκατομμύρια κόσμο. Θα μπορούσα να ρίξω και μια ευθύνη σε αυτούς τους ανθρώπους που αν ενδιαφέρονται να δουν πράγματα που έχουν μεγάλη επιτυχία. Είναι τόσο μεγάλη η προβολή που έχει γίνει το Πάσχα γιατί είναι η πιο χαρακτηρισμένη γύρω από το εκκλησιαστικό. Και εγώ μέσα από την αυθόρμητη και αφελή διάθεσή μου γύρω από την πνευματική μου προσέγγιση ίσως παρασύρθηκα και έκανα περισσότερα πράγματα. Και αισθάνομαι ότι όλα αυτά χαρακτήρισαν λίγο περισσότερο εμένα».
«Αισθάνομαι ότι ο κόσμος το θέλει και εγώ είμαι έτοιμος στο να κάνω πράγματα πιο “ανάλαφρο”. Μπορεί κάποιος να το καταλάβει ότι είναι το τραγούδι ασήμαντο. Ο κόσμος θέλει τον Πέτρο Γαϊτάνο να τον ακούει και μέσα από τα τραγούδια του. Παλιά είχα δουλέψει σε νυχτερινό μαγαζί. Η τελευταία φορά ήταν με τον Γιώργο Χατζηνάσιο που κάναμε και τα δύο soundtrack και ήμασταν μαζί με την Αλέξια και τον Μιχάλη Χατζηγιάννη στα πρώτα του βήματα. Το 1991 τραγούδησα με Μητσιά, Δήμου, Αρβανιτάκη και το 1992 με Μοσχολιού, Πουλόπουλο, Σπανό, Δάντη και Αγγελόπουλο. Εγώ ένα νέο παιδί που μεγάλωσα στο χωριό μου, μαθαίνοντας το τραγούδι από αυτούς τους τραγουδιστές, έζησα το όνειρο. Τότε δουλεύαμε 6 μέρες την εβδομάδα και πραγματικά χαίρομαι και ευγνωμονώ τον Θεό που μου έδωσε την ευκαιρία να συνεργαστώ με τραγουδιστές που ήταν αξιότιμοι!».
«Επειδή έβλεπα κάθε χρόνο την Eurovision γιατί είναι κοντά στην τέχνη μου. Έχει κάποια στοιχεία που με βρίσκουν αντίθετο. Το πρώτο που δεν μου αρέσει και το θεωρώ σαχλό είναι η εξωστρέφεια. Αυτή η φιλαρέσκεια που βγαίνει ως έκφραση και παραδειγματίζει τους νέους. Θεωρώ ότι όλα αυτά ζημιώνουν παρά ωφελούν. Μου αρέσουν οι άνθρωποι που δεν έχουν τόση εξωστρέφεια. Δεν μου αρέσει η τόση αναισχυντία. Δεν χρειάζονται τόσο σεξουαλικές εμφανίσεις. Ο Γάλλος εκπρόσωπος είδες ένα ωραίο τραγούδι, σεμνός, μετρημένος, μοντέρνος».
«Πιστεύω ότι η Eurovision πρέπει να παραδειγματίζει και την εξέλιξη αυτό που λέμε καλό Ευρωπαϊκό τραγούδι σε λόγο και μουσική, να αντιπροσωπεύει τους λαούς και όχι μια αγγλική τάση. Είναι σαν να βλέπουμε αγγλικά συγκροτήματα που είναι καινούργια. Είναι σαν τους ποδοσφαιριστές που είναι ξένοι και τους βλέπεις στην Εθνική Ελλάδος. Όταν βλέπω την Εθνική Ελλάδος, θέλω να βλέπω Έλληνες. Δεν θα πήγαινα στην Eurovision. Αν εκφράσω αυτά που πιστεύω, θα πω πράγματα που σκανδαλίζουν. Υπάρχει πολλή δαιμονική κατάσταση, δεν υπάρχει καλή διάθεση. Άγριες φάτσες, τελετές, μαγείες, κέρατα. Σε τι ωφελεί όλο αυτό; Ξέρουμε όλοι πιο είναι το αξιοπρεπές, το χρήσιμο, το αξιόλογο. Μην ξεγελιόμαστε ότι όλα είναι απόψεις. Στην Eurovision και σε αυτόν τον τρόπο έκφρασης υπάρχει τάση απαξίωσης».
