Στο podcast, Ναυαγοί, και τον Παύλο Τσίμα βρέθηκε καλεσμένη η Μαρίνα Σάττι και αναφέρθηκε στο πώς θεωρούσε ότι η καταγωγή της ήταν εκείνη που την έκανε «διαφορετική», τι αντιλήφθηκε μέσα από το ταξίδι της ζωής της όλα αυτά τα χρόνια και πότε αποφάσισε να «αναγεννηθεί».
«Μεγαλώνοντας άρχισα να νιώθω διαφορετική και να ντρέπομαι γι’ αυτό. Είχα εναποθέσει αυτή την πάλη μέσα μου στο γεγονός ότι ο μπαμπάς μου ήταν από το Σουδάν. Αλλά τα τελευταία δύο χρόνια πιστεύω ότι είχε να κάνει με το ότι ήμουν ένα παιδί που έψαχνα ποια είμαι, τι θέλω, πώς συνυπάρχω με τους άλλους χωρίς να πηγαίνω κόντρα στον εαυτό μου.
Ένιωθα σίγουρα φυλακισμένη στο τι θα πει ο κόσμος και ποιον θα “προδώσω”, τις σπουδές μου, τους δασκάλους μου, μπορεί και τον εαυτό μου. Ειλικρινά, από ένα σημείο και μετά που ένιωσα ότι πήρα την αποδοχή από τον εαυτό μου και το περιβάλλον μου για το τι μουσικός είμαι, δεν ένιωθα την ανάγκη να αποδείξω κάτι.
Μαρίνα Σάττι: «Η εικόνα που είχα για μένα ήταν μια φυλακή που έπρεπε να σπάσω»
Μέχρι σήμερα θέλω καθετί που κάνω να έχει ρίσκο και να βγάζει από τη ζώνη ασφαλείας μου. Ξέρω ότι πολύς κόσμος μπορεί να έχει απογοητευτεί με αυτά που κάνω τελευταία, το έχω καταλάβει κάποια σχόλια αλλά ειλικρινά νιώθω ότι το να συνέχιζα να κάνω τραγούδια όπως το ΥΕΝΝΑ, είναι η ευκολία μου. Έχω άπειρα τέτοια τραγούδια. Δεν θέλω να πηγαίνω σε αυτό, δεν το βρίσκω τίμιο.
Δεν ήταν αυτή η ανάγκη μου. Η ανάγκη μου ήταν να σπάσω όλες αυτές τις φυλακές που ένιωθα μέσα μου και ήταν πολλές. Ευτυχώς νιώθω πολύ μεγάλη αυτοπεποίθηση με αυτή τη γλώσσα και ξέρω να τη μιλήσω… Για μένα είναι ένα παιχνίδι όλο αυτό, ένα πείραμα, ένα ρίσκο που δε πειράζει, ας χάσω, τραγούδια είναι».
Διαβάστε επίσης: Μαρίνα Σάττι: «Κάποιος είπε ότι “η Σάττι δυσκολεύεται να ενταχθεί στην ελληνική σόουμπιζ”. Πουθενά δεν θέλω να ενταχθώ»
