Ο Ανδρέας Μικρούτσικος ήταν καλεσμένος στο «Στούντιο 4» και μίλησε για τη ζωή και την καριέρα του αλλά και με πολλή συγκίνηση για τον αδελφό του, Θάνο.
Μάλιστα ο παρουσιαστής στο τέλος της συνέντευξης ζήτησε συγγνώμη από τους οικοδεσπότες του αλλά και από τους τηλεθεατές καθώς κάποια από τα όσα μοιράστηκε κρύβουν πόνο και είναι βαριά.
Ο Ανδρέας ξεκίνησε να διηγείται πώς μία επαίτης στην Κηφισιά κάθε φορά που περνούσε με μία γυναίκα του έλεγε πόσο ταιριαστό ζευγάρι ήταν.
«Όποτε έβγαλα χρήματα τα έβγαλα από πράγματα που με ενδιέφεραν.
Είμαι από μια μεσοαστική οικογένεια. Οι παππούδες μου είχαν τη Μίσκο, ο πατέρας μου ήταν μαθηματικός, ζούσαμε στον παλμό του πυθαγορείου.
Έβγαλα τα πρώτα μου χρήματα κάνοντας ιδιαίτερα ως μαθηματικός» είπε.
«Δεν αποποιούμαι τίποτα από όσα έχω κάνει χωρίς να σημαίνει ότι δεν κριτικάρω κομμάτια της ζωής μου. Όταν πέρασα δύσκολες στιγμές ήμουν πιο κοντά με μένα. Δεν έπεσα ποτέ στην έπαρση και στο παραλήρημα μεγαλείου. Μπορεί να έκανα τη μεγαλύτερη επιτυχία. Για μένα από το ένα έμπαινε από άλλο έβγαινε».
«Η τηλεόραση μου έφαγε τα καλύτερά μου χρόνια, έβγαλα μια 20ετία σε καθημερινή έκθεση» είπε και διηγήθηκε πώς μία περίοδο της ζωής του ξύπναγε και έκανε τηλεόραση από το πρωί μέχρι τις 4 τα ξημερώματα.
«Δεν μπερδεύτηκα ότι αυτό ήταν ζωή. Αντιλαμβανόμουν ότι η πολλή τηλεόραση ήταν υπερβολή.
Έχω υπάρξει ο πιο καλοπληρωμένος. Ποτέ δεν ζήτησα λεφτά. Έχω υπάρξει και ο πιο αδικοπληρωμένος. Στην ανάγκη να με θέλουν μου έδιναν παραπάνω χρήματα άλλο που εξανεμίστηκαν και είναι δική μου ευθύνη αυτό.
Θα είχα λυμένα τα προβλήματα του γιου μου. Εγώ μπορώ να κοιμηθώ εδώ στον καναπέ και κάτω» είπε χαρακτηριστικά.
Πότε αποφάσισε να αποσυρθεί από τα φώτα;
«Το δράμα που ζούσα που μου άλλαζε τους όρους της ζωής αποφάσισα να μην το μοιράζομαι με τον κόσμο.
Είχε έρθει μια φίλη μου και της είπα πώς έγινε η καταστροφή και έβαλε τα κλάματα. Στεναχωρώ τον κόσμο και έτσι κλείνομαι μέσα.
Δεν ήταν ευχάριστο το κλίμα και με κάνει να μη θέλω να εκφράσω την κοινωνικότητά μου.
Δεν έπαθα ποτέ κατάθλιψη. Όσοι έρχονταν γελάγαμε του κερατά.
Η οικονομική καταστροφή με δίδαξε ότι η ευτυχία δεν έχουν σχέση με τα χρήματα.
Φίλοι δεν έφυγαν από κοντά μου, εγώ έφυγα από κάποιους.
Είχα μια περιουσία να ζήσω το υπόλοιπο της ζωής μου και ο γιος μου και βρέθηκα με κανένα ευρώ. Είχα σπίτια, μετρητά, χαθήκαν όλα. Είχα περάσει σε μια άρνηση και ξαφνικά έγινε κατάσχεση των πάντων. Η τράπεζα έχει έναν τρόπο να σου ρουφάει το αίμα. Είχα μάθει να μπορώ να ζω με λίγα και πολλά και τα μοιραζόμουν με τους φίλους μου.
Το οικονομικό δεν ήταν πρόβλημα αλλά γύρναγα από την εκπομπή και έβλεπα στη μεζονέτα που έμενα θυροκολλημένη την πόρτα. Μου χτυπούσαν την πόρτα οι κλητήρες καθημερινά. Άρχισα να έχω συμπεριφορά του σκύλου του Παβλόφ, άκουγα κουδούνι και νόμιζα ότι ήταν κλητήρας. Η συνεχής υπενθύμιση των χρεών με ενόχλησε πάρα πολύ, έγινε καταπιεστικό. Το δεύτερο ήταν που «έφυγε» ο Θάνος. Αυτό δεν χωνεύεται. Περπατάω με τα πόδια του, μιλάω με τη φωνή του, μου λείπει το βράδυ αλλά υπάρχει μια κρυφή συνομιλία.
Όταν πέθανε ο Θάνος έχασα ένα κομμάτι μου.
Ο Θάνος είχε αναλάβει να με καλύπτει. Όταν πέθανε κατάλαβα πόσο μεγάλωσα. Κουβαλάω αυτή την αναπηρία. Του είχα πει μακάρι να συνέβαινε αυτό σε μένα, εγώ ολοκλήρωσα τον κύκλο μου» είπε συγκινημένος.
Ο Θάνος δεν με άφησε ούτε ένα λεπτό χωρίς χρήματα. Όταν έκανε τις θεραπείες και δεν είχε να μου δώσει του έβαλα τις φωνές. Δεν ήθελα να παίρνω χρήματα. Πέρασα δυο μήνες χωρίς ούτε ένα ευρώ.
Είμαι ένας άνθρωπος που ευχαριστήθηκε κι ευχαριστιέται. Είμαι προνομιούχος. Η δυσκολία σε ατσαλώνει. Ίδια μυαλά κουβαλάω, δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Είμαι έξυπνος αλλά δεν είμαι καχύποπτος» είπε ακόμα.
«Ο λαός λέει ο “γεροντοέρωτας”. Εγώ αυτό δεν το αποδέχομαι. Εγώ πιστεύω ότι ο άνθρωπος έχει άλλες ανάγκες ανά ηλικίες».
«Όταν καταστράφηκα οικονομικά προσπάθησα να επιβιώσω χωρίς να χάσω τον Ανδρέα.
Δεν θα γίνω ποτέ ραμολιμέντο, θα είμαι πάντα θεαματικός».
«Μετάνιωσα που άφησα πίσω μου τη μουσική» είπε ακόμα. .
