Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Άντζελα Δημητρίου στην Ρούλα Κορομηλά και το «Σπίτι με το Mega».
Η Λαίδη του ελληνικού τραγουδιού παραδέχτηκε πώς έχει βιώσει αρκετό μπούλινγκ κυρίως για τη χρήση της ελληνικής γλώσσας.
«Μου έλεγαν καμιά φορά “Ακούς τον εαυτό σου στο ραδιόφωνο. Πώς αισθάνεσαι;”. Μια χαρά. Έχω ζήσει τόσα πράγματα που δεν μου κάνει αίσθηση. Είμαι πολύ χορτασμένη. Μαζί σου κάναμε πολλά πράγματα. Τηλεόραση έχω κάνει πάρα πολύ. Αυτό που θέλω τώρα είναι να είμαι καλά, όσο μπορώ, γιατί πέρασα και μια πολύ δύσκολη κατάσταση που λίγοι την ήξεραν, λίγοι ήταν δίπλα μου όταν την πέρασα. Όταν έκανα εγχείρηση στις φωνητικές χορδές, κανείς δεν σήκωσε το τηλέφωνο να πει “Ε, είσαι καλά;”. Λίγοι το έκαναν. Όταν πάθεις κάτι, σε ξέχασαν. Είχα πάθει και μια πνευμονική εμβολή και δεν ήταν κανείς δίπλα μου, ούτε επιχειρηματίες. Σε ξεχνάνε. Δεν πρέπει να είμαι από εδώ και πέρα λίγο πιο σκληρή;
Δέχτηκα μεγάλο μπούλινγκ. Έκλαψα αρκετές φορές. Είπα κάποια στιγμή “δουν και λαβείν” και είναι “δούναι και λαβείν”, άντε πάρτε το και αυτό. Είναι πολύ κακό αυτό! Έκλαιγα και έλεγα “γιατί να γίνει αυτό;”. Δεν φταίει μόνο ο κόσμος αλλά και εμείς. Όταν έχω ένα σύντροφο και αυτός βγαίνει και μιλάει στην τηλεόραση και λέει πράγματα, δεν αφήνει εμένα να ηρεμήσω που ξέρει ότι είμαι καλός άνθρωπος και κυρία. Συνεχίζει να βγαίνει, να μιλάει, να κάνει, να ράνει. Γιατί; Τι δουλειά έχει η δουλειά μου με τον έρωτα; Τι δουλειά έχει η δουλειά μου με μια σχέση; Αυτά πρέπει να τα ξεχωρίζουμε. Στη δουλειά είμαι η Άντζελα Δημητρίου και στο σπίτι η Αγγελική. Η Αγγελική που θα σε κανακέψει, που θα σε φροντίσει. Για αυτό και δεν ξεχνιέμαι εύκολα. Δεν ξαναβγήκα να μιλήσω. Μερικές φορές μιλούσα και εγώ και ήταν λάθος μου γιατί έκανα κακό στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να μιλάω μαζί σου και την ίδια στιγμή στο άλλο κανάλι να μιλάει για εμένα».
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στον πατέρα της Όλγας Κιουρτσάκη αλλά και το μπούλινγκ που έχει υποστεί και η κόρη της, πέραν από την ίδια.
«Έκανα μόνη μου αυτοκριτική, μόνη μου τα έκανα όλα! Είχα τον καλύτερο ψυχολόγο τον εαυτό μου. Πήγαινα στον καθρέφτη και έλεγα, έκανες αυτό, έκανες εκείνο. Βούλωστο και κοίτα τι μπορείς να μαζέψεις. Την Όλγα τη μεγάλωσα μόνη μου με τη βοήθεια της μητέρας μου. Δεχόταν πολύ άσχημο μπούλινγκ στο σχολείο, τη ρωτούσαν πού είναι ο πατέρας σου, γιατί δεν έρχεται ο πατέρας σου, τη μάνα σου την είδαμε σε αυτό το περιοδικό, είπαν αυτό για τη μάνα σου. Έπρεπε να περάσει το παιδί μου όλο αυτό τον Γολγοθά; Το χτυπούσαν από όλες τις μεριές. Ακόμα και όταν μου ζήτησε να τραγουδήσει. Γιατί η Όλια τραγουδάει έτσι, δεν τραγουδάει έτσι. Είναι ένα παιδί άβγαλτο και το κρίνεις έτσι; Άρα δεν κρίνεις το παιδί μου αλλά εμένα. Δεν χτυπάς το παιδί μου αλλά εμένα. Και μου είπε “τέλος, τη νύχτα δεν τη θέλω καθόλου”. Μου είπε ότι θέλει να ασχοληθεί με το μακιγιάζ και με εμένα. Έγινα το μοντέλο της και άρχισε από το πρωί μέχρι το βράδυ να μου κάνει μακιγιάζ και κάποιες να με ντύνει.
Την επηρέασε η έλλειψη πατρικής φιγούρας. Δεν της έλεγα ότι ο πατέρας της δεν ήταν καλός. Ο πατέρας της Όλγας ήταν ο παράξενος ταξιδιώτης. Την είδε που γεννήθηκε, την είδε για πολύ λίγο, μετά την έβλεπε μια φορά τη βδομάδα, εξαφανίστηκε, έκανε άλλα παιδιά και έφυγε από την Όλγα. Όταν αρραβωνιάστηκε δεν μπορούσε να έρθει γιατί είχε πρόβλημα. Όταν παντρεύτηκε πάλι δεν ήρθε αλλά έκανε δώρο ένα catering. Ήταν κατά του γάμου της Όλγας γιατί δεν ήθελε αυτό το παιδί που αγαπάει τόσο πολύ την κόρη μου, την έχει βοηθήσει πολύ, κάνει τα πάντα για όλους μας ο Φώτης. Δεν τον ήθελε, δικαίωμά του».