Σε μία από τις σπάνιες φορές που εμφανίζεται τηλεοπτικά ο αδερφός της αείμνηστης Κατερίνας Γώγου ξεδίπλωσε άγνωστες πτυχές της προσωπικότητάς της στην εκπομπή «Στούντιο 4» και τη Φανή Πλατσατούρα ενώ συγκίνησε μιλώντας για το δυσαναπλήρωτο κενό που άφησε στη ζωή του η απώλειά της.
«Δεν είμαι φαν της Κατερίνας και το κύριο που βιώνω είναι η απουσία της. Τώρα η ποίηση κτλ… Θα προτιμούσα να μην έχει γράψει ούτε έναν στίχο και να ήταν εδώ 80 χρονών και να τα λέγαμε και ας πήγαινε στο καλό η ποίησή της» ανέφερε αρχικά ο Κώστας Γώγος.
«Ήταν ένα κορίτσι μικρό που δεν την χωρούσε ο τόπος και ήταν αγρίμι. Δεν ήθελε να φτιάξει μία κατάσταση γύρω της όπως η Βουγιουκλάκη, η Καρέζη. Ήταν φίλες και με τις δύο. Ούτε τη φήμη τους, τα σπίτια τους δεν τα ήθελε. Όταν κάτι πλησίαζε να γίνει, “μπαμ” έριχνε μία και τα τίναζε όλα. Ήθελε να είναι μόνη της και ασυμβίβαστη».
«Αποποιήθηκε τα χρόνια της στον κινηματογράφο, γενικά την κατάστασή της σαν ηθοποιός Μετά από ένα σημείο όμως το νοσταλγούσε, από ένα σημείο και μετά ήθελε να γυρίσει».
Ο Κώστας Γώγος εξομολογήθηκε στη συνέχεια πώς ένιωθε όταν άρχισε να του δείχνει τα ποιήματά της, τα οποία και ο ίδιος έβρισκε ιδιαίτερα “σκοτεινά”.
«Μου είπε “έλα να σου διαβάσω κάτι”. Τρόμαξα. “Παιδάκι μου, τι είναι αυτό; Ποίημα είναι αυτό;”. Πού τα είχε όλα αυτά μαζεμένα; Δεν είχαμε συζητήσει τέτοια. Έγραφε για τους άστεγους, τους αναρχικούς, τη μοναξιά. Πού τα είχε όλα μέσα της; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου».
«Στη σκοτεινή της περίοδο, όταν έπεσε εξαφανίστηκαν όλοι. Αν κάποιος δεν θέλει να σωθεί, πώς τον σώζεις; Αν είσαι φίλος και τον αγαπάς, βρίσκεις τον τρόπο. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν ολομόναχη».
«Μην ακούω βλακείες ότι αυτοκτόνησε. Δεν αυτοκτόνησε, έπαιζε με τη ζωή άρα και με τον θάνατο». τόνισε στο τέλος.
Τα τελευταία λόγια που κρατά από εκείνη είναι μία φράση που του έγραψε πίσω από ένα βιβλίο και του το χάρισε: «εν αρχή ήν ο πόνος αδερφέ”».