Ο Λαέρτης Μαλκότσης βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4« και αναφέρθηκε στην πρώτη του δουλειά και το πώς το βίωσε αλλά και τη μοναχικότητα που τον συντροφεύγει μέχρι και σήμερα.
Ο ηθοποιός αποκάλυψε πώς έχει προσπαθήσε να συγκατοικήσει, χωρίς επιτυχία, με το μεγαλύτερο ποσοστό ευθύνης να είναι το δικό του.
«Για μένα η συμμετοχή στη σειρά “Λιονταράκια” ήταν μια όαση, μια απίστευτη διασκέδαση. Μάθαινα πάρα πολλά πράγματα αλλά βέβαια άκουγα και πολλά που δεν έπρεπε να ακούει ένα παιδί δέκα χρονών. Τσακωμοί, εντάσεις, βρισίδια, όλοι ξέρουμε τι γίνεται μέσα στα τηλεοπτικά στούντιο. Ο συγχωρεμένος και αείμνηστος Γιάννης Δαλιανίδης ήταν αυστηρός και καλά έκανε. Και με μένα, όταν έπρεπε, ήταν αυστηρός. Όταν δηλαδή ήμουν αποσυγκεντρωμένος, παιδάκι ήμουν δέκα χρονών, κάποιες στιγμές ξέφευγα.
Θυμάμαι ότι είχα πάρει μια πρωτοβουλία που δεν έπρεπε εν ώρα εγγραφής. Ήμουν στο σίριαλ “Αραχτοί και λάιτ” που έπαιζα τον ντράμερ και κάποια στιγμή έκανα κάτι το οποίο όμως δεν είχε συμφωνηθεί. Επειδή είχα μακριά μαλλάκια τότε, έβγαλα ένα καπέλο και τίναξα το κεφάλι μου την ώρα που έπαιζα ντραμς. Σταμάτησε τότε το γύρισμα και έγινε χαμός! Δεν ήταν συμφωνημένο και τα άκουσα τόσο που το σκεφτόμουν 3, 4 μέρες! Πήγα στο σπίτι και έριξα κλάμα. Το 1994 έγινε αυτό όταν ήμουν 20 χρονών», ανέφερε για τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.
Όσον αφορά την προσωπική του ζωή, είπε: «Είμαι πολύ μοναχικός άνθρωπος, θέλω την ησυχία μου, τη θάλασσα. Εγώ συγκατοικήσει τρεις φορές και το περισσότερο ήταν 11 μήνες. Ηρωίδα γυναίκα, να ‘ναι καλά η γυναίκα. Δεν τα κατάφερα και έφυγε και είπα “δεν μπορώ άλλο”. Κατά 80% φταίω εγώ, δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Δεν πήγα σε ψυχολόγο αλλά μουτζώνομαι. Δεν ξέρω τι είναι λάθος και τι σωστό. Επειδή είναι υποκειμενικό και βλέποντας το αποτέλεσμα, το μεγαλύτερο ποσοστό φταίω εγώ. Με ξέρει πολύς κόσμος, δεν μπορώ να λέω ό,τι μου κατεβαίνει. Δεν ξέρω εάν μπορώ να το διορθώσω, εάν έχω τη δύναμη αλλά αυτοσφαλιαρίζομαι, αυτομαστιγώνομαι. Τώρα δεν προλαβαίνω να προσπαθήσω ξανά!».
