Τη συγγραφέα Λένα Διβάνη υποδέχτηκαν η Νάνσυ Ζαμπέτογλου και ο Θανάσης Αναγνωστόπουλος στο «Στούντιο 4» με την ίδια να μιλά για τον αγώνα που δίνει όλη της τη ζωή κόντρα στην πατριαρχία.
«Ήμουν ένα παιδί πολύ παρατηρητικό. Έβλεπα ότι οι άνθρωποι δεν είναι ευτυχισμένοι. Και οι γονείς μου δεν ήταν ευτυχισμένοι, μάλωναν συνέχεια. Άκουγα και το “εάν δεν είχα τα παιδιά…”. Λέω να θυμηθώ να μην παντρευτώ! Το μοναδικό ζευγάρι που ήταν ευτυχισμένο ήταν η κ. Σουζάνα και ο κ. Αντώνης που δεν είχαν παιδιά, αυτό είχαν επιλέξει. Και έτσι έβαλα από τότε ότι δεν θέλω παιδιά» εξομολογήθηκε αρχικά για τα παιδικά της χρόνια και πώς τη διαμόρφωσαν.
«Η μαμά μου στα 21 είχε τρία παιδιά και είχε αυτόν τον καημό, ότι δεν έζησε τα νιάτα της. Στο σπίτι ήμασταν ελεύθεροι να διαλέξουμε. Αν στο σπίτι σε έχουν ελεύθερη, έχει λιγότερη δράση η γειτονιά.
Αδιαφορούσα και αδιαφορώ για το τι θα πει η γειτονιά. Δεν ενδιέφερε ούτε τους γονείς μου η γειτονιά! Οι αδελφές μου έχει το δικό της σχέδιο πράγμα που αποδεικνύει την ελευθερία που είχαμε. Το μοτίβο δεν είναι ίδιο. Έχουν παντρευτεί, έχουν κάνει παιδιά».
Μιλώντας στη συνέχεια για τη σεξιστική κουλτούρα που υπήρχε στο παρελθόν στα περιοδικά έφερε στο νου της ένα απαράδεκτο για τα σημερινά δεδομένα εξώφυλλο.
«Θυμάμαι μάλιστα και ένα εξώφυλλο του ΚΛΙΚ που έλεγε πως “κάθε γυναίκα έχει την τιμή της”. Εξώφυλλο! Ένα από τα πρώτα, από τα δεύτερα, εξώφυλλα! Δηλαδή λέγονταν θανατηφόρα πράγματα».
«Τώρα ευτυχώς δεν λέγονται αλλά έχουν μείνει τα σουσούμια. Βλέπετε, όμως, πως φεύγουν και αυτά. Δεν εννοείται ότι καμία γυναίκα δεν θα δουλέψει ή ότι δεν θα έχει την ανεξαρτησία της. Τα κορίτσια από το δημοτικό είναι πολύ μαχητικά, άμα τα δείτε, είναι τρομερά. Επειδή εγώ πηγαίνω σε σχολείο, χαίρομαι. Δηλαδή ναι μεν υπάρχουν αυτά τα κατάλοιπα και οι πολλές διαστρεβλώσεις, αλλά υπάρχει η αποδοχή και το ότι εγώ είμαι ένα ανεξάρτητο άτομο και θα σπουδάσω και θα δουλέψω και θα διαλέξω με ποιον θα βαδίσω και, αν δεν μου κάνει, θα τον διώξω. Αυτό είναι μια μεγάλη επιτυχία».
«Οι γυναίκες το έχουν καταλάβει και πιστεύω ότι θα το καταλάβουν και οι άντρες. Αν και, επειδή η εξουσία είναι γλυκιά, αρνούνται πιο πεισματικά να το καταλάβουν» κατέληξε.
