Η Μάρια Παπαθανασοπούλου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην μυϊκή δυσμορφία που έχει.
Η συγγραφέας έχει απενοχοποιήσει την αναπηρία της και αυτοσαρκάζεται αρκετά, κάτι που έχει μεταδώσει και στους γύρω της.
«Η αναπηρία μου δεν είναι αυτοάνοσο, ούτε εκ γενετής. Είναι γονιδιακό, κάποιο κακό βίωμα του πατέρα μου και της μητέρας μου και όταν γεννήθηκα εγώ κληρονόμησα αυτό το “κακό” χαρακτηριστικό. Οι μύες μου χάνουν σιγά σιγά το εύρος τους, τη δύναμή τους, την ελαστικότητά τους, ατροφούν. Υπήρχε μία μικρή δυσκολία στο περπάτημα. Είναι το μεταβατικό στάδιο που είσαι νέος, υπάρχει μία φιλαρέσκεια και δεν θες να πεις ότι έχεις αναπηρία και το “κλέβεις” λίγο. Πας και στέκεσαι στον τοίχο, περιμένεις να περάσουν οι άλλοι και μετά εσύ.
Πέρασα από πολλές λανθασμένες διαγνώσεις και στην παρουσίαση του “Ιούδα” μου είχαν δώσει λάθος αγωγή, με μία κεφάλα σαν κολοκύθα, τρίχες. Όταν τα έκοψα αυτά, επανήλθα στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Μου λείπει μία πρωτεΐνη. Δεν αισιοδοξώ ότι θα βρεθεί κάποια θεραπεία για τη δική μου θεραπεία. Προς το παρόν προτιμώ να αισιοδοξώ και να προσαρμόζομαι. Εάν ήμουν δεινόσαυρος, θα ήμουν και ο τελευταίος που έχει επιβιώσει.
Μου είχε πει ο νευρολόγος πώς ήταν αργά βασανιστικό. Σου συμβαίνει αργά και έχεις την δυνατότητα να προσαρμοστείς, να προετοιμάσεις τον περίγυρό σου. Ποτέ δεν έχω πει “γιατί σε μένα;”. Προετοίμασα τον κύκλο μου να δεχτούν αυτή την κατάσταση σαν να είναι η Μάιρα. Γελάμε, πολλές φορές θα λέμε και αστεία πάνω σε αυτό και το θέλω κιόλας. Κάποτε με είχε ρωτήσει ο Σταύρος Θεοδωράκης εάν προτιμώ τη δόξα ή την υγεία μου, του είχα πει ότι δεν καταλαβαίνω το δίλημμα αυτό. Με τον καιρό κατάλαβα πώς στον πυρήνα της αναγνωρισιμότητας θέλουμε να μας σέβονται».
Για το πώς το αντιμετωπίζουν τα παιδιά της, είπε: «Στο περιβάλλον τον δικό μου και επειδή είχα χιούμορ και αυτοσαρκασμό και ο γιος μου όταν ήθελα να τον μαλώσω ανέβαινε στις σκάλες και μου έλεγε “έλα να με πιάσεις”. Υπήρχε μία απενοχοποίηση. Κάθε μέρα είναι γιορτή πια! Δεν ήθελα να τους μεταδώσω πώς είμαι η βασίλισσα του Σαβά και μετακινήστε με παντού. Υπάρχουν στιγμές που πέφτω συχνά, τρώω πολλές τούμπες. Ευτυχώς δεν έχω σπάσει κάτι αλλά πέφτω σε αργή κίνηση σαν κόμπρα που λικνίζεται».
