Η Όλγα Πολίτου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στην απώλεια του συζύγου της που της στοίχισε αρκετά.
Καθ΄όλη τη διάρκεια της συνέντευξης, κάθε φορά που μιλούσε για τον Γιώργο της, τα μάτια της έλαμπαν.
Για εκείνη ήταν ο άντρας της, ο φίλος της, ο αδερφός της, η οικογένειά της και λάθη των ιατρών οδήγησαν στο να τον χάσει για πάντα.
«Ήταν ο άνθρωπος που ήταν ο προστατευτικός χωρίς να με περιορίζει, με όλη την ελευθερία που μπορεί να έχει ένας καλλιτέχνης. Εμείς οι καλλιτέχνες έχουμε μια ιδιαίτερη ψυχολογία, θέλουμε τους δικούς μας χρόνους, τις δικές μας ελευθερίες. Μπορεί να τελειώσουμε την παράσταση και να φάμε αργά το βράδυ. Και τις πρωινές ώρες και όλο το ωράριο της ημέρας είναι ιδιαίτερο. Πολλές φορές παραμιλούσα. Μα ο ρόλος μου ήταν, μα να σημειώσω κάτι ή να σκεφτώ κάτι, το αποδεχόταν. Συζητούσαμε πάρα πολύ. Με ρωτούσε πώς ήταν η παράσταση. Είναι πολύ σημαντικό να σε νιώθει, να σε καταλαβαίνει ο άνθρωπος που είναι δίπλα σου. Να καταλαβαίνει όλο τον ψυχισμό μου. Μου έλεγε ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος. Είχε καλύψει όλα τα κενά μου. Ακόμη και τον θάνατο της μητέρας μου μπόρεσε με τον τρόπο του να το γεμίσει. Τον είχα μακριά τον αδερφό μου, δεν μπορούσα να τον βλέπω συνέχεια και ο Γιώργος μου τα κάλυπτε όλα. Βλέπαμε μια ταινία και μου έλεγε να τη συζητήσουμε μετά.
Ασχολούταν με το εμπόριο κατά βάση αλλά διάβαζε και πολλά βιβλία. Την ποίηση που έχει διαβάσει ούτε στα όνειρά μου. Με τον κορονοϊό είχα γίνει πιο νευρική ενώ εκείνος πιο καρτερικός. Δεν πήγαινε το μυαλό ότι θα φύγει ένας από τους δύο. Είχε μπει στο νοσοκομείο με σπασμένο ισχίο. Θεσσαλονικιός, πολύ δυνατός, ΠΑΟΚτζής μέχρι θανάτου. Ήθελε να δει ένα ματς του ΠΑΟΚ και του λέω “να πεταχτώ μέχρι τη φίλη μου;” γιατί ήθελε να μου φτιάξει το ίντερνετ να μιλάω με τον αδερφό μου στην Κύπρο. Επιστρέφοντας μετά από 2μιση ώρες στο σπίτι τον βρήκα κάτω. Μέσα σε 99 ημέρες έγιναν λάθη. Τις μετρούσα τις μέρες από τη στιγμή που έπεσε, μέχρι… Υπήρχε μια αδιαφορία από τον θεράποντα γιατρό. Έχω γνωρίσει εξαιρετικούς γιατρούς στη ζωή μου και έτυχα σε μία όχι καλή περίπτωση, αδιαφορίας. Δεν γνώριζα και την περίπτωση για να το κυνηγήσω. Έγιναν κάποιες παραλείψεις, λάθη, το πράγμα προχώρησε και πλέον….».
