Ένας από τους επιζώντες της ασύλληπτης τραγωδίας στα Τέμπη είναι και ο Θεόδωρος Κατσιούλης, ο οποίος επέβαινε στο τρίτο βαγόνι αφηγήθηκε τις κρίσιμες στιγμές μετά τη σύγκρουση και πώς κατάφερε να σωθεί.
«Άρχισα να κάνω προσευχή, νόμιζα ότι θα πεθάνω. Ήρθε μια δύναμη, που με πέταξε από την θέση μου στα διπλανά καθίσματα και έσπασε η μύτη μου. Έτσι όπως σηκώθηκα, δεν θυμάμαι τι ήταν. Ξύλα, σίδερα. Έπιασα τα τζάμια, κοιτάω κάτω και ήμασταν ψηλά, Λέω “σε καμία γέφυρα είμαστε;”. Έβαλα το πόδι μου σε κάτι σίδερα και κρατήθηκα στον αέρα».
Και πρόσθεσε:
«Εκείνη την στιγμή που προσπαθούσα να ισορροπήσω, ήρθε μία μάνα με τα δύο της παιδιά και μου είπε “βοήθησε το κορίτσι να πάει κάτω”. Το έπιασα με το ένα χέρι, όσο μπορούσα, και ήταν παγωμένο. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί ήταν μπροστά μου. Δεν πρόλαβα να έχω συναισθήματα εκείνη την στιγμή γιατί απλώς πάγωσα για να επιβιώσω».