Αλήθειες της ζωής της και προσωπικές εξομολογήσεις μοιράστηκε η Ναταλία Γερμανού στο «Ενώπιος Ενωπίω» με τον Νίκο Χατζηνικολάου.
Μέσα σε όλα μίλησε για την τηλεόραση, για τα τραγούδια που έγραψε, την αγάπη της για το ραδιόφωνο, που παραμένει για εκείνη ένα ξεχωριστό κομμάτι της ζωής της.
Αρχικά εστίασε στο μελλοντικά σχέδια και «θέλω» στην καριέρα της:
«Δηλώνω παρουσιάστρια, η τηλεόραση είναι αυτή που μονοπωλεί την επαγγελματική ζωή μου τα τελευταία χρόνια. Η συνέντευξη είναι το αγαπημένο μου είδος παρουσίασης και δημοσιογραφίας. Εκείνη τη στιγμή ξυπνάει μέσα μου κάποιος άλλος εαυτός. Νιώθω ότι οφείλω τον άνθρωπο απέναντί μου, αν του ανοιχτώ, να μου ανοιχτεί. Υπάρχει ένα αλισβερίσι συναισθημάτων. Και πιστεύω ότι αυτό που μου έχει κληροδοτήσει ο Φρέντυ – ο οποίος μου έμαθε ότι στη συνέντευξη πρέπει καταρχάς να ακούς – είναι κάτι που το κουβαλάω πάντα».
«Δεν ήμουν πολύ έτοιμη στο “Η Γερμανού Ξανάρχεται”. Ήμουν μέτρια καλή, αυτό που θα μπορούσα να είμαι στην ηλικία που ήμουν και την επαγγελματική μου ωριμότητα. Δεν ξέρω αυτή τη στιγμή, επειδή υπάρχουν αρκετά τοκ σόου, αρκετά καλύτερα από αυτά που θα έκανα εγώ» πρόσθεσε στη συνέχεια.
Εξέφρασε παράλληλα τεράστια ευγνωμοσύνη της για την πορεία της:
«Θα ήμουν αχάριστη αν σου έλεγα ότι δεν είμαι ευγνώμων ή χαρούμενη για όσα έχω κάνει. Αν σου έλεγα ότι είμαι χορτασμένη, θα ήταν λογικό να μου πουν όλοι “άντε, κούκλα μου, σπίτι σου”. Όχι, έχω ακόμα πράγματα να κάνω. Έχω ανεκπλήρωτα επαγγελματικά όνειρα».
Για την τηλεόραση σήμερα, σχολίασε:
«Δεν έχει καμία σχέση. Ήταν μια τηλεόραση πολύ διαφορετική – πεντακάθαρη, διαυγής, ξεκούραστη. Δεν υπήρχαν social media, την κάναμε μόνο για τη χαρά μας. Καμία σχέση με το σήμερα. Έχει αγριέψει το πράγμα. Οι εκπομπές του Σαββατοκύριακου το βιώνουμε περισσότερο. Ο κόσμος έχει την επιλογή να δει τις πλατφόρμες. Από την άλλη, ας είναι ένα στοίχημα να βάλουμε τον ποπό μας κάτω και να δουλέψουμε παραπάνω».
Αναφέρθηκε επίσης στον χωρισμό των γονιών της και πώς την επηρέασε:
«Χώρισαν οι γονείς μου όταν ήμουν κάτω από δύο χρονών. Με έχει επηρεάσει, και είναι πιθανό να μου έχει δημιουργήσει αναστολές. Άλλα παιδιά, αυτή η συνθήκη τα οδηγεί να γίνουν φροϋδιστικοί – να κουβαλούν δηλαδή μέσα τους αυτό το βάρος. Άλλα παιδιά μεγαλώνουν και λένε: «Δεν θέλω να περάσουν τα παιδιά μου ό,τι πέρασα εγώ».
Από τα 21-22 χρόνια της η μητέρα μου αποφάσισε – και πολύ καλά έκανα αν με ρωτάς – ότι τώρα είναι η ώρα μου να ζήσω, να εργαστώ και είπε στον μπαμπά μου “τώρα εσύ που είσαι ο άνθρωπος που κυρίως από τους δυο ήθελε περισσότερο παιδί, να αναλάβεις την κόρη σου”. Ο μπαμπάς μου είπε “Με χαρά αλλά δεν προλαβαίνω έχω την εφημερίδα, την τηλεόραση” και με πετούσαν μπαλάκι – και μπήκε στη μέση η γιαγιάμ η μητέρα του Φρέντυ και είπε “εγώ”. Δεν ξέρω πώς θα ήταν τα πράγματα αν είχε αναγκαστεί να με μεγαλώσει η Εριέττα ή ο Φρέντυ. Ευτυχώς που δεν αναγκάστηκε κανείς και κρατήσαμε την υπέροχη σχέση του Σαββατοκύριακου – είχαν κι οι δύο τον χρόνο να εργαστούν, να ζήσουν και να μου δώσουν την αγάπη τους, καθαρή και απαλλαγμένη από γκρίνια».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ναταλία Γερμανού: «Περίεργη ημέρα για μένα, προσπαθώ να ισορροπήσω τη χαρά με τη λύπη»
