Στον καναπέ της εκπομπής Στούντιο 4 κάθισε ο Νίκος Πορτοκάλογλου και, μεταξύ άλλων, μίλησε για το τέλος της αγαπημένης μουσικής εκπομπής Μουσικό Κουτί, την εμπειρία του στη σκηνή αλλά και τη δική του διαδρομή στη μουσική.
Αναφερόμενος στο Μουσικό Κουτί, ο γνωστός δημιουργός είπε: «Το Μουσικό Κουτί, έτσι όπως το φαντάστηκα και όπως το έκτισα, δεν είχα καταλάβει πόση δουλειά ήθελε. Στη φαντασία μου φαινόταν υπέροχο αυτό – θα είμαστε μια παρέα μουσικών, θα παίζουμε τραγούδια που αγαπάμε, οι καλεσμένοι θα παίζουν και απροσδόκητα τραγούδια – που αυτό δεν το είχα καταλάβει πώς μεταφράζεται σε ώρες δουλειάς. Το είδα στην πράξη. Το ωραίο ήταν ότι ξεκινήσαμε μέσα στην καραντίνα, που δεν υπήρχαν δουλειές και ήμασταν αφοσιωμένοι στην εκπομπή ψυχή τε και σώματι».
Μιλώντας για το πώς έζησε τη μουσική του πορεία, ο Νίκος Πορτοκάλογλου εξομολογήθηκε: «Μέσα από τις περιοδείες και τις συναυλίες έμαθα την Ελλάδα. Σπάνια έπαιρνα τα παιδιά σε περιοδείες, έρχονταν όμως σε συναυλίες στην Αθήνα».
Για τη φιλοσοφία της εκπομπής και το αποτύπωμα που ήθελαν να αφήσουν, σημείωσε: «Το Μουσικό Κουτί θέλαμε να είναι μια εκπομπή αρχείου. Από την εκπομπή μου έχουν μείνει στιγμές στη μνήμη μου. Θυμάμαι μια εκπομπή που κάναμε την πρώτη χρονιά για τη Μεγάλη Εβδομάδα, που ήταν μια ιδιαίτερη εκπομπή».
Με συγκινητική ειλικρίνεια, ο καλλιτέχνης μίλησε και για τα πρώτα του βήματα: «Ως παιδί είχα εκπαιδευτεί – ασυνείδητα βέβαια – να γίνω αόρατος για να περνάω καλύτερα στο σχολείο. Βέβαια αυτό μετά δεν ήταν πολύ χρήσιμο όταν ήθελα να γίνω διάσημος τραγουδιστής. Μετά πήγα στο άλλο άκρο: έπρεπε να βγω στη σκηνή, στους προβολείς και να είμαι ορατός.
Και ξεκινώντας τη διαδρομή μου στο τραγούδι, δεν είχα το όνειρο να γίνω διάσημος. Το όνειρό μου ήταν να γίνουν διάσημα τα τραγούδια μου και να τα αγαπήσει ο κόσμος. Τα πρώτα χρόνια ήμουν τόσο ντροπαλός και συνεσταλμένος που η σκηνή ήταν τρομακτική για μένα. Το ξεπέρασα με την υπομονή. Για αρκετό καιρό στις εμφανίσεις δεν είχαμε κόσμο».
Τέλος, αναφέρθηκε και στα μουσικά ριάλιτι, εκφράζοντας τον προβληματισμό του: «Όταν βλέπω τα μουσικά ριάλιτι, που βλέπω τα νέα παιδιά να βγαίνουν κατευθείαν στην τηλεόραση, σε ένα ευρύ κοινό, και γίνονται κατευθείαν γνωστοί σε όλη την Ελλάδα, στεναχωριέμαι. Με στεναχωρεί ότι είναι αφύσικο αυτό το πράγμα, αυτή η τρομακτική αναγνωρισιμότητα στο ξεκίνημά σου, που μετά σε αφήνει συνήθως τραυματισμένο και αμήχανο».
Διαβάστε επίσης: Νίκος Πορτοκάλογλου: «Μετά τη διάλυση των Φατμέ το κοινό μού γύρισε την πλάτη…»
