Μια από καρδιάς συζήτηση για τη διαδρομή, τα φώτα και τις σκιές της επιτυχίας πραγματοποίησε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, καλεσμένος στην εκπομπή «Δεν Παίζει Άγχος» του Σπήλιου Φλώρου στο YouTube. Ο τραγουδιστής μίλησε με απόλυτη ειλικρίνεια για τις κορυφές αλλά και τα βάθη της πορείας του, από την εφηβική του είσοδο στον χώρο της μουσικής έως σήμερα.

«Η μεγάλη επιτυχία είναι ευλογία αλλά είναι και δοκιμασία. Είναι ένας προβολέας με πολύ δυνατό φως, ο οποίος πέφτει πάνω σου, σε τυφλώνει και πολλές φορές δεν βλέπεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Αυτό είναι ένα τίμημα γιατί, μέσα σε αυτή την ασάφεια, μέσα σε αυτό τον φρενήρη θυμό, χάνεις φίλους, οι σχέσεις παραπαίουν, χάνεις κομμάτια από την προσωπική σου ζωή, γιατί εσένα το όνειρο και ο στόχος είναι όλο και πιο πάνω».

Ο ίδιος ξεκαθάρισε πως δεν περιγράφει μια εξιδανικευμένη πραγματικότητα, αλλά μια εμπειρία που έζησε με ένταση: «Δεν το λέω ως το ιδανικό αυτό, απλά όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι έγινε. Πόσω μάλλον όταν είσαι ένα παιδί, όπως εγώ, που ξεκίνησα πολύ νωρίς, στα 19 μου. Αν βάλω και τη μουσική μου δραστηριότητα στην Κύπρο που ήταν έντονη και δισκογραφικά – αυτή αποτέλεσε και εφαλτήριο για να έρθω στην Ελλάδα – ε, ένα παιδί στα 19-20 το να ζει αυτό το τρελό πανηγύρι, δεν νομίζω ότι μπορεί εύκολα να το τιθασεύσει».

Παρά τη δυσκολία του να διαχειριστεί αυτή την απότομη έκρηξη δημοσιότητας, υπήρχαν σημεία ισορροπίας, όπως λέει: «Υπήρχαν στιγμές νηφαλιότητας – ευτυχώς – που νομίζω ότι ήταν θέμα πολύ εσωτερικό που ανάγεται στην πρότερη ηλικία και με βοηθούσε να το φρενάρω. Ήταν ένα αιφνιδιαστικά εκτοξευτικό πράγμα αυτό που συνέβη. Κι αν με ρωτούσες εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσα να σου απαντήσω τι γίνεται. Όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου το ζούσαν με τρέλα αλλά εγώ το διασκέδαζα, γιατί έκανα αυτό που αγαπώ. Οπότε αυτά τα “celebrity” και “superstar”, εντάξει. Ωραίες είναι οι λέξεις αλλά θα ήταν πιο ωραίο να τις λέμε για τους παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες».

Η προσγείωση του Χατζηγιάννη στην πραγματικότητα δεν αφορά μόνο την προβολή αλλά και τον πυρήνα της καλλιτεχνικής του ταυτότητας. «Να δεχτώ ότι στην Ελλάδα υπάρχει και αυτή η κοινότητα σε πολύ μικρότερο βαθμό αλλά για μένα σημασία είχε μόνο να βγω στη σκηνή και να τραγουδήσω. Ποιο παιδί έχει την ευκαιρία να κάνει αυτό που αγαπά, να βιοπορίζεται από αυτό, να είναι τόσο ανεξάρτητο; Ήταν ένα δώρο Θεού όλο αυτό».

Ωστόσο, όπως και σε κάθε μεγάλη διαδρομή, δεν έλειψαν οι δυσκολίες. Ο τραγουδιστής αναφέρθηκε και στις πιο σκοτεινές περιόδους της ζωής του. «Όπως ήρθαν τα καλά, κάποια στιγμή ξεκίνησαν να έρχονται και τα κακά. Δεν τα προκάλεσα εγώ. Νομίζω ότι από τη φύση μου έχω έναν μηχανισμό που δεν με αφήνει να πέσω. Το θέμα δεν είναι να μην πέσεις αλλά να μπορέσεις να ξανασηκωθείς. Στη δική μου ζωή υπήρχε πάντα ένα φως, η μουσική, που στη ζωή με έβαζε σε ένα όμορφο συννεφάκι και με ξεκούραζε για λίγο στα δύσκολα. Όταν πέφτω όμως, ξανασηκώνομαι και γίνομαι δυο φορές πιο διεκδικητικός».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Πέρασα υπέροχα στο “Σπίτι με το MEGA”, ήταν πολύ διδακτικό για μένα και ταυτίστηκα απόλυτα»