Καλεσμένη στο Στούντιο 4 ήταν η Όλια Λαζαρίδου και αναφέρθηκε στο πώς άλλαξε μετά τα 50 της και το πόσο διαφορετική ήταν πιο νέα.
«Στην εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους χαλάρωσα, με κουπί πολύ, μετά τα 50 μου. Ήταν μια μακριά πορεία για την οποία και λέω ότι από τα 50 και μετά άρχισε να είναι πιο πραγματική μου ζωή. Με την έννοια ότι άρχισα να βλέπω τον διπλανό μου. Είναι η ηλικία, νομίζω, που αρχίζεις να απελευθερώνεσαι από μερικά πράγματα»
«Μικρή θεωρώ πως ήμουν πολύ θαμπωμένη. Δηλαδή μπορεί να νόμιζα ότι είμαι πολύ κοντά σε κάτι αλλά στην πραγματικότητα έβλεπα τον εαυτό μου, δεν έβλεπα ακριβώς τον άλλον. Μου έλεγαν και “δεν βλέπεις” και “δεν ακούς”, μου το έλεγαν πολύ συχνά και οι σκηνοθέτες. Μου έλεγαν ότι ήμουν αφηρημένη, βέβαια, με ακολουθούσε αυτό. Ήταν όμως ο τρόπος μου να προσλαμβάνω την πραγματικότητα, αυτό ήταν. Δηλαδή μου έχει τύχει και το εξής όταν κάναμε μια παράσταση» ανέφερε αρχικά.
Και πρόσθεσε:
«Μου το έχει πει ο Δημήτρης Παπαιωάννου, που είχαμε κάνει “Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ” πριν από χρόνια ότι “της Όλιας της λες και νομίζεις ότι δεν σε ακούει αλλά έρχεται η στιγμή, όταν ωριμάσουν τα πράγματα, που τα κάνει αυτά που της έχει πει οπότε καταλαβαίνεις ότι, εκείνη την ώρα που μίλαγες, σε άκουγε κατά βάθος”. Μέσα μου, αν με ρωτήσετε τώρα, είμαι 9 χρονών παιδάκι».
