Σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη προχώρησε η Άννα Κουτσαφτίκη και μίλησε για την απώλεια του πατέρα της αλλά και το πόσο σημαντικό ρόλο παίζει στη ζωή της το χιούμορ.
«Στο The Voice πήγα με φαρυγγίτιδα, ένιωθα άσχημα, δεν ήξερα αν θα μου βγει η φωνή. Ευτυχώς πήγαν όλα καλά.
Ο Λαζάνης με έβαζε σε δραματικούς ρόλους και ο Κουγιουμτζής σε κωμικούς, κάτι που μου έκανε καλό, γιατί μου έδειξε τον δρόμο που ήθελα να ακολουθήσω. Δεν ήθελα να μείνω σε ένα είδος.
Αγαπώ πολύ το γελοίο της ανθρώπινης ύπαρξης, πάντα “κότσαρα” κάτι κωμικό. Αν χάσω το χιούμορ μου, θα πεθάνω.
Στην κηδεία του πατέρα μου έκανα χιούμορ. Οι μεγάλες τραγικές στιγμές έχουν πάντα χιούμορ, οι άνθρωποι μπορεί να οδηγούνται σε ξεσπάσματα γέλιου αντί να κλάψουν. Θυμάμαι ότι ήμασταν στην εκκλησία με την αδερφή μου και ακούγαμε τη λειτουργία. Ξαφνικά, βγαίνει ένας παπάς υπερήλικας, ξεκινάει να ψέλνει και… δεν έβγαινε η φωνή του. Δεν ήξερε πού βρισκόταν. Μας έπιασε νευρικό γέλιο».
«Τρεις μήνες μετά, έμεινα έγκυος. Δεν πρόλαβα να πενθήσω, το μετέθεσα για χρόνια θάβοντάς το. Ήταν τόσο ανάμεικτα τα συναισθήματα, δεν μπορούσα να τα ταξινομήσω.
Υπήρξε μία φορά που έπρεπε να έχω φύγει από δουλειά, δεν έφυγα και αρρώστησα. Δεν το ξανακάνω ποτέ στη ζωή μου. Πιέστηκα τρομερά ψυχολογικά. Σε άρρωστα περιβάλλοντα δεν πρέπει να καθόμαστε».
