Στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου βρέθηκε το πρωί της Τρίτης 15/10, η Έλενα Χαραλαμπούδη και εκτός από τη σειρά στην οποία πρωταγωνιστή, την Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα, μίλησε και για το Youtube και αν σε αυτό πρέπει να υπάρχει ένας έλεγχος για το τι λέγεται και δημοσιεύεται.
Αναφορικά με την σειρά τόνισε: «Ο Θανάσης Παπαθανασίου και ο Μιχάλης Ρέππας «επέλεξαν να διακωμωδήσουν τον έρωτα μιας τσιγγάνας με έναν μπαλαμό, είναι μια παρωδία των «Ψίθυρων καρδιάς». Δεν τη θυμάμαι τη σειρά, ήμουν πολύ μικρή, αλλά είναι φίλη μου η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους και όταν έμαθα για το ρόλο, την πήρα τηλέφωνο και της είπα με μεγάλη χαρά “δεν το πιστεύω ότι θα κάνω εσένα”».
Η Σαλώμη δεν θέλει τον Τάκο που της προξενεύουν οι γονείς της, αλλά τον Λάμπρο, τον γιο του Βαρόνου Σεβαστού. «
Όλη η κοινωνία δεν θα αντιδράσει καλά όταν μάθει για αυτό τον έρωτα. Όλοι γύρω τους, η μαμά του Λάμπρου, οι αδελφές του, ο αδελφός του. Είναι, όμως, ένας πολύ μεγάλος έρωτας με βαθιά συναισθήματα και δε νομίζω ότι θα τους χωρίσει κάποιος, μόνο η ζωή.»
Επική Χαραλαμπούδη ως μαμά στον αγιασμό! «Βάλτε της κάνα βαθμό, έχασε 150 followers!»
Αναφορικά με το πώς δέχτηκε την πρόταση, απάντησε: «Οδηγούσα, είχα πάει να πάρω την κόρη μου από το σχολικό και με πήρε ο Μιχάλης Ρέππας. Μου λέει “έλα”, λέω “ποιος είναι” και μου λέει ο Μιχάλης Ρέππας. “Παναγία μου λέω δεν τα λένε έτσι αυτά, θα τρακάρω”, του απάντησε. Είμαι ηθοποιός και μάλιστα πριν από έναν χρόνο του είχα στείλει mail και του είχα πει να δει τη δουλειά μου και να μου πει τη γνώμη του επειδή τον θαυμάζω. Μου είπε ότι δεν το έχω ανάγκη. Είναι αληθινός άνθρωπος και εκείνος και ο θανάσης».
«Η πιο συχνή ερώτηση είναι αν έχω παιδί, αλλά και πώς κάνω balance με την παλαιότερη γενιά», είπε για τα βίντεό της που γίνονται viral στα social.
Για το αν θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος στο Youtube, απάντησε η Έλενα Χαραλαμπούδη: «Όχι. Η κάθε πλατφόρμα έχει τους δικούς της κανόνες. Αυτό που μας κρατάει πάντα είναι να έχουμε μια συγκράτηση. Να σκεφτόμαστε ότι ανεβαίνει κάτι σε μια πλατφόρμα που μπορεί να το δει ένας άνθρωπος και να αισθανθεί άσχημα. Πρέπει να υπάρχει από τον ίδιο τον άνθρωπο μια συγκράτησηυ. Σε όλα όσα κανουμε στη ζωή μας, έχουμε ένα κράτημα. Υπάρχει κάτι αντιφατικό. Δυστυχώς έχει μια ελευθερία, το θέμα είναι πώς τη χρησιμοποιούμε κάθε φορά. Πάντα ζητάμε ελεύθερες κοινωνίες, να είμαστε κύριοι του εαυτού μας, ζητάμε να μη μας καταπιέζει κάποιος, αλλά αν οι ίδιοι δεν έχουμε συγκράτηση, πώς θα λειτουργήσει μια ελεύθερη κοινωνία;».
