Καλεσμένη στην εκπομπή του ΑΝΤ1 «Καλοκαίρι Παρέα» βρέθηκε η Ελένη Καρακάση, μιλώντας ανοιχτά για τη σοβαρή περιπέτεια υγείας που σημάδεψε τη ζωή της.
Η αγαπημένη ηθοποιός εξομολογήθηκε ότι πριν από τρία χρόνια υποβλήθηκε σε ολική υστερεκτομή, μια χειρουργική επέμβαση που πήγε καλά. Ωστόσο, όπως περιέγραψε, μόλις 40 ημέρες μετά άρχισε να βιώνει πρωτόγνωρους πόνους σε όλο της το σώμα.
«Στην αρχή φοβηθήκαμε για κάτι πολύ σοβαρό. Ψάξαμε για αυτοάνοσα, σκλήρυνση κατά πλάκας, λύκο, όμως όλα τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά», αποκάλυψε.
Η διάγνωση με ινομυαλγία
Παρά τις εξετάσεις, οι πόνοι συνέχισαν. Η ίδια δοκίμασε φάρμακα, ομοιοπαθητική και εναλλακτικές θεραπείες χωρίς αποτέλεσμα. Τελικά, οι γιατροί κατέληξαν ότι πάσχει από ινομυαλγία, μια πάθηση που χαρακτηρίζεται από διάχυτο μυοσκελετικό πόνο, κόπωση και διαταραχές ύπνου.
«Ο ορθοπεδικός μου μού εξήγησε ότι είναι σαν ο εγκέφαλος να δίνει εντολή στο σώμα πως ο πόνος που νιώθεις είναι πολύ πιο έντονος από αυτόν που πραγματικά είναι», ανέφερε.
Η ινομυαλγία συχνά συνδέεται με χρόνιο στρες και θεωρείται σχετική με τα αυτοάνοσα, αν και η ιατρική κοινότητα συνεχίζει να την ερευνά.
Τα «ιατρεία πόνου» και η λύση
Στην πορεία, η Ελένη Καρακάση έφτασε σε απόγνωση. «Ένας γιατρός μίλησε στον άντρα μου για τα “ιατρεία πόνου”. Έκλεισα ραντεβού, μπήκα στο γραφείο και κατέρρευσα σε κλάματα. Δεν άντεχα άλλο να περιγράφω σε γιατρούς τι μου συμβαίνει και να μην με καταλαβαίνουν», περιέγραψε με συγκίνηση.
Η ηθοποιός τόνισε ότι πολλοί γιατροί τής είπαν να μάθει να ζει με τον χρόνιο πόνο, όμως εκείνη αρνήθηκε: «Δεν μπορώ να συνηθίσω να ζω με κάτι που δεν είχα. Δεν μπορούσα να σηκωθώ από τον καναπέ».
Τελικά, μέσα από ειδική θεραπεία βρήκε ανακούφιση, χωρίς όμως να έχει ξεπεράσει πλήρως την κατάσταση. «Αν δεν περάσεις τον χρόνιο πόνο, δεν μπορείς να τον καταλάβεις. Εύχομαι σε κανέναν να μη χρειαστεί να το ζήσει», είπε χαρακτηριστικά.
Τι είναι η ινομυαλγία
Η ινομυαλγία αφορά περίπου το 2–4% του παγκόσμιου πληθυσμού και εμφανίζεται πιο συχνά σε γυναίκες ηλικίας 30–50 ετών. Δεν υπάρχει οριστική θεραπεία, αλλά θεραπείες όπως φυσιοθεραπεία, ειδικά φάρμακα, ψυχοθεραπεία και τα «ιατρεία πόνου» μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής.
