Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Γιώργος Κιμούλης στον Θανάση Πάτρα και τους Weekenders και μεταξύ άλλων μίλησε για την επιστροφή του στο θέατρο με τον «Φιλοκτήτη» του Σοφοκλή, αλλά και τη δύσκολη περίοδο που πέρασε με την αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του.
«Είναι επικίνδυνο να αντέχεις πολύ τη χυδαιότητα των άλλων», δήλωσε αρχικά και πρόσθεσε: «Αν δεν προσέξεις, γίνεσαι κι εσύ χυδαίος. Θέλει ισορροπία, αλλά χωρίς αντοχή, δεν προχωράς».
Αναφορικά με την τέχνη του, ξεκαθάρισε. «Η δουλειά μας έχει άμεση σχέση με το ποιοι είμαστε. Δεν φτιάχνουμε κάτι έξω από εμάς – εμείς είμαστε το προϊόν».
Για το γεγονός ότι κάποιοι τον χαρακτηρίζουν «ιδιότροπο», απάντησε: «Αν δεν δέχεσαι να αφομοιωθείς, εκνευρίζεις αυτούς που έχουν ήδη αφομοιωθεί και αυτούς που θα ήθελαν να σε δουν να αφομοιώνεσαι».
Για το ότι κάποιοι μέσα στα χρόνια του ζήτησαν συγγνώμη, ο Γιώργος Κιμούλης δήλωσε: «Κάποιοι μου έχουν ζητήσει συγγνώμη, αλλά δεν την πιστεύω ως λέξη. Το να πεις τη λέξη δεν σημαίνει τίποτα, πρέπει να το ανταποδώσεις με μία πράξη που έχει ανάγκη ο απέναντί σου τη δεδομένη στιγμή. Φαίνεται ότι συγχωρώ, γιατί ξεχνώ»
Για την πολιτική διάσταση που πήρε το θέμα του, τόνισε: «Δεν με βοήθησε ποτέ η Αριστερά. Δεν έχω πάρει ούτε μια δραχμή από το κράτος για τις εργασίες που έκανα».
Για τις τελευταίες επιθέσεις που δέχτηκε και αν έχουν πολιτικό υπόβαθρο, απάντησε: «Δεν αποκλείεται, αλλά δεν με αφορά. Ζούμε σε μια φαντασίωση. Νομίζουμε ότι επειδή ανεβάσαμε ένα ποστ και πήραμε 600 likes, θα πάρουμε και 600 ευρώ ή ότι επηρεάσαμε τη δημόσια σφαίρα. Είσαι απλώς μόνος σου σ’ ένα δωμάτιο και πληκτρολογείς».
Για τα όρια ανάμεσα σε σκηνοθέτη και ηθοποιό, είπε: «Έχω κοιμηθεί στο θέατρο. Έχω σκουπίσει θέατρο. Αλλά το ήθελα. Δεν μπορεί να σου επιβάλει κάποιος να κάνεις κάτι, αν δεν θες. Ποτέ δεν μπορούσε. Αυτά είναι δικαιολογίες, να λέμε ότι είμαι σε άσχημη κατάσταση, επειδή αρνήθηκα κάποια πράγματα».
Για τη σχέση του με την κόρη του, Μαριάννα Κιμούλη, επεσήμανε: «Της κάνω κριτική μόνο όταν το ζητάει, αυτή είναι η συμφωνία μας. Τη δική της όμως την ακούω, ακόμα κι όταν δεν θέλω».
