Καλεσμένος στην εκπομπή Καλημέρα είπαμε; βρέθηκε ο Ιβάν Σβιτάιλο και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη μητέρα του, την απώλεια του πατέρα του αλλά και τα σκοτάδια που ήρθε αντιμέτωπος.

«Η μητέρα μου έπαιξε τον πιο βασικό ρόλο στη ζωή μου. Όχι μόνο της μαμάς αλλά και ενός ανθρώπου που με καθόρισε. Δεν ήταν μόνο ο φάρος ως γονέας αλλά τη θαύμαζα πολύ για την προσωπικότητά της. Την αγωνιστικότητά της, τις επιλογές της, το να έρθει σε μια ξένη χώρα, να κάνει μεταπτυχιακό στα 40 της και διδακτορικό στα 45 της. Πάντα μέσα από αυτό που αγαπούσε, την ιστορία και την Ελλάδα.

Έχω ωραίες αναμνήσεις από τις φοιτητικές εστίες. Ήμουν λίγο Μόγλης και ήμουν σε αυτό το αχανές περιβάλλον στα πράσινα της Πολυτεχνειούπολης. Ήμουν σε φοιτητική εστία που σε κάθε όροφο είχε 150 δωμάτια. Οι φοιτητές με αντιμετώπιζαν σαν μασκότ. Ήταν τρομακτικό γιατί λες μεγαλώνω σε μια φοιτητική εστία αλλά από την άλλη ήταν ένα ταξίδι.

Ήρθα αντιμέτωπος με διάφορα πράγματα που ήταν “φορεμένα”, ένιωθα εγκλωβισμένος στον εαυτό μου σαν να έχασα στόχο. Ήταν μια βουτιά σε μια αυτοκαταστροφή που ήταν και χρήσιμη. Πρέπει να πάρουμε το ανάλογο δηλητήριο για την αρρώστια που μας τρώει. Έπρεπε να σπάσω τα όριά μου, να βγω εκτός εαυτού για να επανέλθω γνωρίζοντας ότι δεν με κουνάει τίποτα. Από τότε έκανα παιδιά, άνοιξα ένα στούντιο. Μου χρειάστηκε η αυτοκαταστροφή, αυτά σχετίζονται με το παιδί που έχουμε μέσα μας. Όταν πέθανε ο πατέρας μου ήρθα αντιμέτωπος με αυτό το παιδί και όχι με τον 30χρονο Ιβάν».

Διαβάστε επίσης: Ιβάν Σβιτάιλο: «Είναι σπουδαίο το ταξίδι του “κόπρου”»